Svava - 01.04.1898, Side 22

454
COLDE FFLL’S LEYNDARSIALID.
vegna heföi hún geyint það svona lengi? Og enn frem-
ur,‘ hélt lmun áfram, ’ef liúu liefði niyrt hann á arsenicu,
hefði það ekki svo sem að sjálfsögðu verið hennar fyrsta
verk að hlaupa til og eyðileggja þenna arsenicu pakka
undir eins þegar hún heyrði læknana tala um arsenicu.
Einmitt það atriui að liún hafði svo algerlega gleymt
tilveru þessa pakka, að hún ekki cinusinni þá, gat mun-
að eftir honum, er að ínínu áliti sterkasta sönnunin fyrir
sakleysi liennaf. Ilún var ekki tekin föst strax og
hafði því nægan líma iil þess. Sekur maður eða kona
hofði elcki gleymt þessu mikilvæga atriði; það hefði svo
scm að sjálfsögðu verið hehnar fyrta verk.‘
Súðandi hljóð, eins og vatnsniður, rann í gegnum
mannþyrpinguna; það þútti merkilegt að stærsta áfellis-
sönnunin varð eiumitt sterkast vitnið um sakleysi hinnar
úkærðu, nefnilega eitrið í vörslum hehnar. Þessu næst
snéri lögmaðurinn sér að dóninefndinui og ávarþaði hana,
i nafni mannúðarinnar og réttr ísinnar r.ð gá að sér, að
híta.ekki iíkur einar koma sér til að ákveða þann dóm,
seni cndaði þetla unga iíf, að einnig þeir mundu svara
vefða íyrir gerðir sínar fyrir iiærri óskeikulli rótti.
Nú varð þögn, og múgurinn dróg andann djúþt og
seim; þeir sem hlustuðu sorgfullir og kvíðandi á ákær-
urnar, sem höföu inigsað að þiátt fyrir aiit, liiyti hún
að vora sck, voru nú hressari. Sjúlf var liúu eins og í