Svava - 01.04.1898, Síða 45

MIKl.I URATTUIÍ ÍXN'.
477
Mrs. Hawks horfði stundarkorn ú mig, en <ág stóðst
augnaráð henuar án þess að roðna, því ég var mér enkis
iils meðvitandi, ég kom ekki í neimun óheiðarlegum til-
gangi. Tiaunar liafði ég sagt lionni ósannindi, en mér
fundust þau, í þann svipinn, svo afsakanleg, að ég gætti
ekki liins lastverða við þau. Eg vona að guð ástarinnar
fyrirgefi mér þessa Jesúítiaku. — —• Svo spurði Mrs.
Hatvks mig á lrvaða skóla faðir minn liefði gengið.
]STú var ég í bohha staddur.
Til allrar haniingju þekkti ég eiukennisbúniuginn á
myndinni, og svaraði: ’A fyrirliðaskólann í Brooklyn/
’Já/ sagði gamlakonan, ’þar var maðnrinn minn sál
ugi líka. Iig gleðst því yiir að sjá yður, Mr. — —1
’Smart/ sagði ég.
’Ég sá að Mrs. IJavvks var þjáð, en samt leitaðist
hún við að stytla mér stundir. Mary bauð mér steti og
ég talaði stundarkorn við þær. Móðir hennav var skyn-
sóm, monntuð og góO kona, og mér virtist hún fá góðan
þokka á mér. Ég þorði ckki að tala inikið við Mary, eu
það sem fogru augun hennar og liandtakið, þegar húu
kvaddi mig, sagði sér, hefir gort mig sælau, Bob.‘
Ég var ekki énu búinn að átta mig svo vel að ég
gæti samglaðst Jim. En liann var áslfang’inn og haföi
auðvitað gleymt öllu öðru.
Eftir þetta heirasótti hann oft Mrs. Ilawks. Eifirhuin