Svava - 01.02.1900, Qupperneq 7

SVAVA
339
IV, 8.]
gcrt grein fyrir hvernig þcir finua hanu, nc geymt
Í>að í minninu. Svertingjav þeir, seni lart hafa ögn í
ensku, eiga mjög ervitt nieð að niuna hærri tölu en G.
Makonzie hét einn hinn gáfaðasti af þeim, sem unnu
Ijá Semon, en að lœra að margfalda 3 nreð 3, var
skilning-í hans ofvaxið
Heili Ástralíuhúans getur ekki geymt margar
óhlutkendar hugmyndir, og á ongin orð jtil að klæða
þær í. Þeir liafa ekkert sameiginlegt náfn fyrir dýr
°g jurtir; þeir þokkja raunar mismuninu en geta elcki
gert grein fyrir honum með orðum. Ákveðna lýsingu
ó litum hafa þeir enga; hvítt og svart nefna þeir með
sérstökum orðum, eu alla aðra samsetta liti, rautt, gult,
hlútt og fjóluiitt kalia þoir ,,heiar“, og þ.ið er efásamt
kvort augu þeirra geta greint smágerfari litarhreyting.
Iljá kynþætti sem engar hlutlausar hugmyndir
Jæfir, má ekki háast við inarghrotuuin audlegum ímynd-
unum, enda á þetta sér stað með Ástralíusvertingjana,
Ijá þeini verður ekki vart við neina trú á yfirnáttúr-
legar verur; þcss vegna tilbjðja þeir onga afguði og
hiðja aldrei. lliuir einu andar, sein þeir hræðast, eru
'ofur dauðra manna, sem ganga aftur af því, að þeir
ei'u ekki réttilega gralnir, og eru því dæmdir tii að
vera á ftrli um uætur. En jafn hræddjr og þeir eru