Svava - 01.02.1900, Qupperneq 11

SVAVA
343
IV, 8.]
um og áliöldum er söieígu. Euginn munur er á
íátækum og ííkum. Að svo miklu leyti laudið ekki
fæðir Jtá, framfloyta þeir sér á dýraveiðum og fiski.
Húsin eru bygð á staurum, og stundum svo langt
úti í sjónum að Jiau eru umflotin. Þau eru þannig
bygð svo auðveldara sé að verjast árásum viltra dýra
og óvinvcittra ættflokka, sem heimili eiga lengra upp í
landinu.
Papúar eru fleirkvænismenn, þar sem ÁstraIíu3Vert-
ingjar eru einkvænismenn, ekki svo mjög vogna þess
að fjölkvæni sé bannað, sein hins, að þeir hafa ekki
efni á að hafa kvennabúr.
Trúarhugmyndir Papúa eru ruddalegar, og helztu
helgisiðir þeirra eru feðra-tilbeiðsla. Þeim or afar illa
við að jarðsetja framliðna ættingja sína og kemur það
því oft fyrir, að þeir hafa þá fyrir rekkjunauta svo
vikum eða mánuðum skiftir. Ekkjur sverta líkama sinn
með kolum og hylja hann allan í tuskum, sem þeir
brúka á meðan þæ.i geta hangið á honum. Þegar
hinn dauði loks er jarðsettur, er hann grafinn ofan í
gólfið undir húsinu, sem ættingjar hans búa í, eru
búsin því jafnframt kirkjugarður hvers heimiljs. Til-
vaunir þær, sem enska stjóruin heíir gert til að afnema
þenna ósið, hafa víðast mætt megnri mótspyrnu.