Svava - 01.02.1900, Blaðsíða 23

SVAVA
355
IV, 8.]
séi', reið riddarinn þegar á burtu, e-i: glcöiópiu gullu.
livervetna við hjá áhorfcndum, jr.í endn þótt þeini
þœtti vænt urn konung. sinn, var þciin. sair t í aöp
við Yuttu fyrir léttúð hennar.
1\/I EÐAL áhorfenda burtreiðarinnar. sem skiftu
morgum þúsundum, var vinur vor Edmund
einn. • Hann var í öllum herklæöúm og með hjálm-
gríuiuna fyrir andiiti, eins og h'aun ætlaði sér að taka
þátt í burtreiðinni.
Hann hafði en þá kveljandi skoðun að konvragur
legði ástárhug á Eagnliildi, og aðgætti því orð og
athafuir konung's, Eagnliildar og Yuttu nákvæmlcga í
gegnum hjálmgrímuna.
Stundum vildi svo til, þegar konung vantaði eitt-
livert smjaðuryrði fyrir Yuttu, þá talaði liann nokkur
gnmanyrði til Eagnhildar.
þetta sá Edtnund, og einnrg að Eagnhildur bvosti
við, en það sárnaði honum meir en orð fá Lýst.
Þegar riddarinn misbauð Yuttu prinsessu, oins óg
áður er sagt, og konurgur spratt upp í reiði ’sinni,
snéri bann sér að liiivhneyuuum og. talaði nokkur orð
við þær. Þetta sá Edur ,u en heyrði ekki hvað kon-
ungur sagði, en afhrýðin livíslaði því að honum, að