Svava - 01.02.1900, Qupperneq 33

■SVAVA
365
IV, S. ]
■ „Hanu skaltu fá í fullum niæli o:g klaustui'uinráð
«ð íuiki, sStvax og cinliVei' ábóti clevi'".
„Loforð mitt sknl ég efun“.
Konungur dró iiring af hewli sÓr og fekk niunkn-
tun. Sjáífur geklc konungur til sainkvæmissalsins aft-
«r, en munkurinn út ur slotinu og heiin.
Áður en vér hættum áð segja frá viðburðu'm þossa
dags, sltuluin vór geta þess hvað Edmund gerði að
afstaðinUi burtreiðin'in.
I órólegu skapi eius og hann var, geiði 'háuli sér
J>að til afþreyingar að ríða burt úr bæu’urn. Þegar
íiaun hafði rioið um stund og kom inn 1 hæinu aft-
tir, kom hann auga á riddara, sem honum sýndist vera
ílerviður Erlendsson. Hana ætlaði að 'rejna að ná
honum, en ínisti sjónar af honum inn í mannþraungina.
Edmund var í engum efa um að Herviður væri
þangað komiun til að reyua að ná Iíagnhildi á sitt vald,
■°g vissi því að ’hann átti tvo óvini sem hann varð að
verja Kagnhildi fyrir.
tegai hanu kom heim og .haföi Játið gullspora
btiui.ksins á siun stað, datt honum í hug að iiann
yfdí að fara upp í slotið og finua Ka.gnhildi, þrátí
Svava IV, S. h, 24