Svava - 01.02.1900, Qupperneq 42

374
SYAVA
tIV.8,
Um kvöldið, þí er þeir liöfðu matast, vam þeii'
orðnir beztn vinir, en þeg'ar munlcurinn var koininn
únn í svefnherbergi eitt tautaði bann:
„Ohræsis strákur! Ég skal losna við þig. Á
morgun skal ög finna Hervið og siga hnn'uin á þig“.
Síðan sofnnði munkurinn.
Edm.und lá lengi vakandi, eu gat ekki áitað sig
á liverju trúa skyldi.
Skömmu síðar heimsótti faðir Sigavart, Yuttu
prinsessu oinn morguu. Hanu tjáði henni að Edmund
vopnasveinn njósnaðí alt livað haun gœti um hagi
hennar, og að hann hefði sóð hvað fram fór í fyrsta
sinn er hún var alein með konuugi. Hún kvaðst
ekyldi liugsa eftir piltinum áðuí langt liði.
Strax og munkurinn var farinn, kallaði hún til
sín einu af riddunim þejm sem höfðu fylgst með houni
£rá Danmörku, lýsti Edmund fyrir lionum svo glögg'
Lega sem húu gat, og lnð haun að gora hvað liaim
gæti.
Eiddarinn var hyggirin hiaður ög skildi þessa
hálfkveðnu vísu jrrinsessunnar.
Þegar niunkurinn fór frá Yuttu prinsessu, gekk
hann rakleiðis til Herviðs Erlendssonar, sagði honura
að það væri Edmund að l<onna að hann lieíði ekki