Svava - 01.02.1900, Síða 46

378
S VA VA
tw-
Meðan liertoginn vai' inni Jtjá diotuingu, vftr
lidinund að ganga einrnani fram og aftur um liallar-
gaiðinn, og hngsa um það sem við liafði laorið kvöldið
dður, svo og um j)að, hvort ekki væri íéttats fyrir
Ragnhildi að fara lieim frá jiessum solli-
Alt í einu var gripið utan um Edmuud aftanveiðu
frá og' áagt:
;,6ettu l.Vcr það er sem náði þér!!<
„Eaguliiluui'!'1 svaraði lranti, en hitnaði um leið
mn hjartaríefcimivi'. ;
Nú slefti hún honúm, li’jóp fram fyrir liftnn, rétti
honum liendurnar og' sagði:
,,0, þú slæmi knapi, maður hefði búist við því “
nð þú kurteisis- veg'na hofðir gctið rang’t til nokkrum
sinnum áður on.þú gaZt þess rétta'*. ilún hlú gajn*
lilátur um leið og' lníu sagði þetta.
„Hcfði þið verið nteira gamaní 'Tííeðurþað 'jng
ekki fremur að vita, að ég atdrei villist á þér og öðrnmh
,,Mil ske þú skoðir þeita rétt, Edmund, ég Iield jrú
segir satt“.
Þau gengu um stund fram og aftur li m gaiðiun og
töluðu snman. Edmnnd sagði lienni frá tili-eeðinu við sig
kvöldið dður, henni þótti jinð liættulegt, og endir sam-
KtðuunaT vmð sd, aö þau komu sér snman um að fara