Svava - 01.02.1900, Qupperneq 48

V:
380 SVAVA . þlV,é.
ásetti 'Sér því að fara ekki út fyr en Um nóttina að
Ediuuud væri sofnaður.
Um kvöldið, þegat- Edmurtd var búinu að so'fa
gdða stund og dreyma uin heimferðiua íueð Bagúhildi,
reis íuunkuriun upp, kastaði yfir sig kápu sinui ög
læddist út. Hann gekk uú eftir og yfir margar götur,
uns lianu var kominn í útjaðra borgurinnar, þar stóð
afar lirörlegt hús og inni í því var ínaðúr að ganga
um gólf. Inn í þetta hÚ3 gekk munkurinn, en undit
eins og niaðurinn sá munkinu hætti hann ací gaugá
uin gólf og sagði:
„Velkominn munkur, svo framarlega sem þújiyttir
mór góðar fregnir. Aunars lfggur ekki vel á mér núna,
:rð verða að leynast t þessu g.reni viku oftir viku“.
„Hvers Veguá, souur HerViðúrí Hefir nokkur upp-
götVað bústað þiuu?“
,,Nei, ekki það é.g veit, OU seg tnúr eriudi þitt?1*
{Eramh. næst)
i