Svava - 01.02.1903, Blaðsíða 44

392
SV AVA
V, 8.
Þjgar orusUm var afsfciðiu, var Nathau íljófcur að
brcgða við og hraða sér fcil Limdúuaborgar. Þegar
þang'að kom, færði haun þœr fregnir, að Bfetar liefðu
biðið ósigur í orustuuni.
Siíkt þófctu vondar frófctir, seui vaulegfc var, og or-
sökuðu það, að allir vildu uú losa sig' við veðbróf ensku
stjórnarinuar og sc.lja þau fviir gjafverð. Þetta tæki-
færj notaði Rotli3child. sér, og keypti þau fyrir lítið verð.
En þegar íróttirnar nm sigur Rreta barst til Englauds,
græddi hanii aftur miljónir dollara á veðbréfunum. Hin
fyrri fréttin som Rothschild ílutti til Englands álti ekki
við uein rök að sfcyðjast, heldur var einungis upphngsað
gióðubragð af honunt.
Það var oinkenni JSTatliitn Rothschilds—og mun sá
hæfileiki ltafi verið undirstöðuatriði velmesnnar lians—■
að frarukvætna angnahliks ályklanir sínar viðstöðulaust.
Hann var frægur fyrir sína næmu dómgreiud og úrskurð-
nrvald, og það sem meira var, honutn skeikaði þar ald-
rei. Það ntá í þvítilliti líkja houum við -J. P. Morgau,
sem gefur siun úrskurð með „já” eða „uei”. Það verð-
ist vera margt sameiginleg við aðferðir og reglu Morgans
og stofnanda Rothschilds auðmagusins. Ráðir ákaflega
dulir, hispurslausir í framkomu, og rceð fj'rirtaks hæfileika
til að stjórna risavöxnum fyrirtækjum.