Svava - 01.09.1903, Blaðsíða 44

94
skáldsijis Lpo Tolstois : Að starfsoniin framleiði lífsá-
uregjuna og lífsþrekið; on þó só starfsomin ekki oinhlít,
lífið vorði að öðlast fullkomnari útskýringu á trú og
íornar-hugrekki. Síðari skáldsögur Garborgs bora það
líka með sér, að hann hafi drukkið í sig þessar hoim-
spckis-konningar Tolstois. Frá sjónarmiði þeirra, hefir
hann ritað skáldsögurnar „Læraren” og ,,Don burtkomue
Fadoron” („Týndi faðirinn”).
Páll keunari, söguhotjan í „Lreraren”, er sonur
Enok Haave, sem skáldsagan „Fred” er af. Eftir mikla
sjálfs-baráttu vinnur fórnar-hugmyndin loks bug á Páli
kennara, svo hann selur allar eigur srnar, til þess að
gota hjálpað nauðstöddunr.
I þessari sögu: „Týudi faðirinn”, kemur fram sama
lífs-skoðun. Gunnar Haave, bróðir Páls, hefir lifað sam-
kvæmt hinu algengua lögmáli: valdið íæður. Hann
hofir ekki liirt um, þótt hann tryði niður lítilmagnan,
einungis að haun gœti hlotið nóg auðæfi. Þau hlýtur
hann, en missir jafnframt sjónar á föðurnum (guði) .
Yfirkominn af lrugsýki, örvænting og vouleysi, snýr
liann aftur frá útlÖDdum heim til æskustöðvanna, en þá
er Páll bróðir hans búinn að solja arfleifð þeirra bræðra
og lifir oinlífi út á eyðiheiði, I hugarvíngli sínu leitar
lmnn týnda föðursins en finnur ekki, en bróðir hans