Svava - 01.10.1903, Blaðsíða 9

105
Sule frumvarp sitt, J)á tok Salisbnry við stjörnartaum-
UDttni.
Frá Jteim tíma vorn það ýmist Salisbury lávarður
'«ða Gladstone, sem héldu í taumana, eftir því, hvort það
'var íhaldsflo'kkurinn eða hinn frjálslyndi, sem völdin
tófðu. í hvert sinn sent ráðaneyti Salisbury sat að
völdurn, gegndi hann sjálfur utanríkisráðherra&törfum.
En árið 1901, fékk hann Lansdoirne lávarði það embætti
í henduv; og síðastliðið ár — sem kunnugt er —
dró hann 6Íg álgerlega iit áír stjörnmálalífinu, af því að
ihe.flsa hans var þá óðum að þverra.
ÍÞað hefir oft verið sagt um Salisbuty, að hann vseii
w drotnunargjarn, og eg býst við, að það liafi að nokkuru
ieyti verið sannleikur. Sú skoðun mun hafa ríkt hjá
‘honum> að hinn svo kallaði „asðri klassi”, 'ætti að ráða
yfir hinum lægrL Eu svo var það .aftur einkonnilegt,
að slíkt drotnunarvald skyldi stöðugt vera ríkjandi hjá
honum, þar hann — fyrir hinn núiákjandi lýðvalds-tíð-
avanda — þurfti ávalt að vera kominn upp á þjóðina,
hvað öllum stjórnmálura við vék. Hann var hæði óragtir
■og slunginn stjórnmálamaður, og jafnframt seigur og
'úthaldsgóður. En aftur munu verða deildar skoðanir
um, hvort hann hafi verið sannkallað mikilmenui. Að
aiinsta kosti ruun aldrei slá öðrum eins Ijóma á nafn