Svava - 01.11.1903, Blaðsíða 10

15G
á jövð sinni og beitti uxum sínum fyrir plóginn. Fekk
hann plægt 18 ekrur þetta vor. Pióginn hafði hann
komið með frá Nýja-Islandi. Smiðja var ekki nær en
í Milford-bæ, í 20 n-.ílna fjarlægð, svo ekki var hægt
að fá plóginn dengdan nema með því móti að feiðast
þá löngu leið. En þegar í Nýja-Islandi var plógurinn
sljór orðinn af því að glíma við grjót og stofna. Þeg-
ar vistir voru upp skropnar, fór hann með uxann og
korruna til Miiford og þrjá dalina í vasanum til að
kaupa fyrir. En þá var þar ekkert mjöl að fá og
var honum vísað til bónda eius, or það kyuni að hafa.
Hjá honum fekk hann 50 pund mjöls fyrir $2.50.
Samt sem áður leið hann og fólk hans aldrei hungur,
enda átti hann þrjár kýr, sem nú voru að buiði komnar.
Um sumarið voru heyföng- íslenzku frumbýlinganna mikil
og góð, og gátu þeir hjálpað öðrum nýkomnum nágrönnum
um töluvert af heyi og fengu fyrir það nokkura borgun; og
uro veturinn tóku þeir gripi allmarga í fóður. Uin haustið
fekk Skafti dregið svo við úr skógi, að hann bvgði
skýli yfir 25 gripi, er hann liafði á fóðrum yfir vetur-
inn. Næsta vetur bættust nokkurar fjölskyldur íslenzk-
ar við nýbyggjnhópinn, svo sem Árni Sveinsson, Þórð-
ur Þorsteinsson, Kristján Árnason og Jón Magnússou.
Þá var landið nokkurn veginn alveg veglaust, svo