Svava - 01.11.1903, Blaðsíða 20

166
lionum ef mögulegt væii, óskemdum til Pétuvsborgar.
Hevz vavð við þessum tilmælum vísindafélagsins, en
fevðin og vevkið tók hann fjóva mánuði. I hinum níst-
andi Sibevíu-kulda, vav í tvo mánuði — um liávetuv —
kappsamlega unnið að, að grafa skvokkinu úr ísgljúfv-
inu og búa hann undir flutuinginu t^l Eússlands.
Paul Matschie, pvófessov við dývafvæðissafnið í Bev-
lín, hefir ritað fróðlega vitgerð um þenna roevka fund, í
þýzka tímaritið ,,Ðie Woche”.
Eins og áður er sagt, fanst dývskvokkuv þessi í ís-
gljúfvi á fljótsbakka í novðaustuv liluta Silieríu, þav sein
Asía og Amevíka — eins og komist ov að ovði — „vétta
hvov annavi liendina”. Eftiv því ástaudi að dæina, sem
dýrið vav í, er það fanst, þykiv sennilegt að geta til, að
5 lifanda lifi hafl það hvapað niðuv í ísgljúfuv; veynt ár-
anguvslaust að komast á fætuv aftuv, og í því ástandi beð-
ið bana — fvosið í hel. En þótt mafgav tuga aldaraðjr
sé liðnar síðan dýv þetta lézt, vav Ííkami þess óskemduv
og óskaddaðuv af alls konav rotnunavkveikjn, ev það
fanst, að undanteknum litlum bletti á hvygnum, sem
vivtist veva oftiv einhver rándýv, er einhverntíma hefðu
náð að gvafa sig að skvokknum. Eius og gefuv að skilja,
þá ev það liinum eilífa ísjökli og kulda ð þakka, á
þessum norðlægu slóðum, að loifar þessa forueskjufíls