Svava - 01.11.1903, Síða 38

184
urinn hafði verið rakinn utan af, komu í ljó.s skjö!,
er vafin liafðu verið snyrtiiega sauian.
Hið fvrsta, sem varð fyrir Sir Williain var stílað til
Alfreds og hljóðaði þannig:
„Alfred: — Hér meðfylgjandi er fullUomin skýrsla
yfir hinn sorglega og glæpsamlega verknað, sem hafði það
í för með sér, að faðir þinn var líflátinn. En gnði eihuin
er kunnugt úm, að hann var saklaus, þótt luinn yrði að
líða fyrir þann glœp er borinn var á hann. Eg ritaði
skýrslu þessa rétt á eftir er þú haf'ðir gefið mér líf undan
Lancashireströndinni. Þá hafði eg samt ekki fullraðið að
afhenda þér skjöl þessi, en síðan hefi eg ásett mér að fá
þér í hendur öll þau málgcgn, sem í inínu valdi stend-
ur að láta af hendi. Til eru atriði í sambandi við glsep
þenna, er snerta sjálfan mig, sem mér er ekki unt aðrita
hér: en komi sá tími, að eg afliendi þér þesai skjöl, mun
eg greina þér munnlega frá þeim. Þau snerta samband
það, er fyr meir átti sér stað millum mín og móðar
þinnar. Þegar þú opnar þenna skjalaböggul, skaltu leita
fulltingis til Sir TVilliam Brent, Hanover Square, í Lnnd-
únum. Iíann var ástfólginn vinur iöður þíns, og hann
mun verða vís til að greiða veg þinn. Pyrirgefðu mér
lilutcleild mína í þessura voöaglæp. Guð veit, að eg hefi
fvrir löngu iðrast þess. BRONKON”.
„Látum sjá!’ inrelti Sir Wiiliani, er hann hafði les-