Fréttablaðið - 10.06.2017, Blaðsíða 22

Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is
aðStoðarritStjórar: Andri Ólafsson andri@frettabladid.is, Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri.
Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSn 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5000,
ritstjorn@frettabladid.is ÞróunarStjóri: Tinni Sveinsson tinni@365.is helgarBlað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is menning: Magnús Guðmundsson
magnus@frettabladid.is lífið: Guðný Hrönn Antonsdóttir gudnyhronn@frettabladid.is ljóSmyndir: Vilhelm Gunnarsson villi@365.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Gunnar
Kristín
Þorsteinsdóttir
kristin@frettabladid.is
Mín skoðun Logi Bergmann
KOMDU
Í
– dásamleg deild samfélagsins
OPIÐ UM HELGAR FRÁ KL. 11 – 17
K
V
IK
A
Ég sat í fyrrinótt og fylgdist með bresku kosning-unum. Alltof lengi og var alltof spenntur fyrir ein-hverju sem ég, þegar ég hugsa um það í alvörunni,
hef í raun engan sérstakan áhuga á. En samt, ofsa
spenntur.
Ég get ekki alveg útskýrt hvað það er sem mér finnst
svona spennandi. Ég er ekki einu sinni alveg viss um með
hverjum ég held. Þetta er eins og að horfa á fótboltaleik
með tveimur liðum sem maður veit ekki alveg hvað heita.
Smám saman fer maður að halda með öðru liðinu, en
helst af öllu vonar maður að eitthvað óvænt gerist.
Að eyðileggja morgundaginn
Það er ekki spennan fyrir þreytulegu fólki í íþrótta-
sölum, sem maður fékk að sjá annað slagið. Og alls
ekki spennan fyrir því hvað einhverjir vitringar héldu
að myndi gerast næst. Ekki einu sinni spennan fyrir
frambjóðendum sem ég hef aldrei séð áður og hef ekki
hugmynd um hvort eru klárir eða skemmtilegir. Ég bara
horfði og lagði mitt af mörkum til að vera algjörlega
ónýtur í vinnunni í gær.
Á miðvikudagskvöldið vakti ég álíka lengi til að fylgj-
ast með leik í NBA-deildinni. Cleveland (aldrei komið
þangað) og Golden State Warriors (frá Oakland í Kalí-
forníu – aldrei komið þangað heldur). Ég vakti allan
tímann og var rosalega spenntur og brjálaður af því
Lebron James (aldrei hitt hann) tapaði.
Þegar ég fór að sofa um klukkan fjögur, vitandi að sjö
ára skemmtikraftur myndi vekja mig fyrir allar aldir, sá
ég ekki eftir neinu. Aldrei hvarflaði að mér að sennilega
væri skynsamlegast að fara bara að sofa á venjulegum
tíma og kíkja á netið um morguninn. Enda er það algjör-
lega fáránleg hugmynd.
Í raun skil ég það samt betur að vaka og horfa á körfu-
boltaleik. Það er í það minnsta myndrænt og spennandi.
Ég þekki alla leikmennina og söguna og held með öðru
liðinu. Breska kosningasjónvarpið var bara samansafn
af yfirlætislegum sérfræðingum með ljót bindi. Sum
reyndar svo ljót að ég skil ekki af hverjum þeim var
hleypt út úr húsi með þau. En það útskýrir sennilega
ekki að vaka langt fram á nótt.
Svarið er einfalt. Bein útsending. Hún er algjört lykilatriði.
Hún gerir allt spennandi og fær skynsamt fólk, eins og mig
(víst), til að vaka miklu lengur en skynsamlegt getur talist.
Allt er betra í beinni útsendingu
Í raun held ég að það sé hægt að gera allt áhugavert
með því að senda bara beint frá því. Jafnvel útsending
frá Alþingi getur næstum því orðið spennandi þegar
maður veit að hún er bein. Og það gæti eitthvað óvænt
gerst (sem á reyndar ekki við um Alþingi).
Ég man þá tíð þegar það þótti bara fullkomlega eðli-
legt að horfa á vikugamlan fótboltaleik og hlusta á
Bjarna Fel lýsa því hvernig við ættum að hafa auga með
leikmanni númer sjö. Hann gæti átt eftir að koma meira
við sögu. Núna er það blátt áfram fáránlegt að horfa á
leik sem er ekki í beinni útsendingu. Ég get ekki einu
sinni gert það á tímaflakkinu. Hausinn á mér öskrar á
mig: ÞETTA ER EKKI BEINT.
En ég sé sem sagt ekkert að því að fylgjast með því
hvernig Reetenrra Bjeerji gengur í Basildon South, sem
ég hef ekki hugmynd um hvar er í Bretlandi. Ekki frekar
en East Dumbarton, þar sem Jo Swinson stóð í ströngu.
Rétt að taka það fram að ég veit ekki einu sinni af hvaða
kyni þessir frambjóðendur eru. En ég horfi samt.
Það er galdurinn við beinar útsendingar.
Galdurinn við beinar útsendingar
Þegar ég fór að sofa um klukkan fjögur, vit-
andi að sjö ára skemmtikraftur myndi vekja
mig fyrir allar aldir, sá ég ekki eftir neinu.
Aldrei hvarflaði að mér að sennilega væri
skynsamlegast að fara bara að sofa á venju-
legum tíma og kíkja á netið um morguninn.
Úrslit kosninganna í Bretlandi komu vægast sagt á óvart. Að morgni kjördags var því spáð að Íhalds-menn fengju ríflegan meirihluta en útgönguspár gáfu svo allt annað til kynna. Nú þegar talið hefur verið
upp úr kössunum er ljóst að meirihluti Theresu May
forsætisráðherra er fallinn.
Þótt May hafi verið snögg til að mynda samsteypu-
stjórn með stuðningi norður-írskra sambandssinna
er ljóst að hún kembir ekki hærurnar í embætti.
Sagan segir að kunnir samflokksmenn hennar séu
þegar farnir að brýna hnífana. Boris Johnson utan-
ríkisráðherra er sá sem oftast er nefndur sem arftaki
May á formannsstóli. Líklegast verður að telja að
May sitji fyrst um sinn og víki þegar um hægist.
Kosningabaráttan var ein samfelld sorgarsaga
fyrir May en að sama skapi persónulegur sigur fyrir
Jeremy Corbyn, leiðtoga Verkamannaflokksins.
Maðurinn sem átti að standa flokknum fyrir þrifum
var aðeins hársbreidd frá því að vinna sögulegan
sigur.
Merkilegasta niðurstaðan er kannski sú að Bretar
virðast aftur vera að færast í átt að hreinu tveggja
flokka kerfi. Íhaldsflokkurinn og Verkamannaflokk-
urinn fengu yfir fjögur af hverjum fimm greiddum
atkvæðum. Litlu flokkarnir töpuðu þingmönnum
sínum í hrönnum. Gamli leiðtogi frjálslyndra, Evr-
ópusinninn Nick Clegg, sem einu sinni átti að vera
maðurinn til að splundra tveggja flokka kerfinu, datt
út af þingi.
Bretar, sem einu sinni voru taldir skólabókardæmi
um ríki sem byggi við stöðugt stjórnarfar, upplifa nú
hálfgert öngþveiti í pólitíkinni. Þeir eru í óvissu-
ferð út úr Evrópusambandinu, og sú sem stýra átti
skútunni er helsærð og völt í sessi. Ekki er nema von
að forsvarsmenn Evrópusambandsins hafi ýjað að
því að skynsamlegt gæti verið að fresta samninga-
fundum vegna Brexit eitthvað fram á sumar.
Hér á þessum síðum var því varpað fram á dög-
unum hvort Bretar myndu ekki vilja spóla til baka
um tólf mánuði. Þá ríkti efnahagslegur stöðugleiki í
landinu og ríkisstjórn Davids Cameron virtist vera
með styrka stjórn á hlutunum. Brexit umturnaði því
á einni nóttu. Cameron sagði af sér og May tók við
eftir mikil hjaðningavíg í forystu Íhaldsflokksins.
Sagt var að pólitísk framtíð fólks á borð við May,
Boris Johnson og Michael Gove hefði ráðið mestu
um afstöðu þeirra og háttsemi í aðdraganda Brexit.
Þau hafi tekið persónulegan metnað fram yfir hags-
muni þjóðar. Johnson og Gove var refsað snögglega,
en May stóð uppi sem sigurvegari.
Nú hefur hún líka fengið makleg málagjöld.
Makleg
málagjöld May
Bretar, sem
einu sinni
voru taldir
skólabókar-
dæmi um ríki
sem byggi við
stöðugt
stjórnarfar,
upplifa nú
hálfgert
öngþveiti í
pólitíkinni.
Þeir eru í
óvissuferð út
úr Evrópu-
sambandinu,
og sú sem
stýra átti
skútunni er
helsærð og
völt í sessi.
1 0 . j ú n í 2 0 1 7 L A U G A R D A G U R20 s k o ð U n ∙ F R É T T A B L A ð i ð
SKOÐUN
1
1
-0
6
-2
0
1
7

1
7
:3
9
F
B
1
2
8
s
_
P
1
0
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
1
0
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
2
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
2
7
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
D
0
D
-6
1
2
0
1
D
0
D
-5
F
E
4
1
D
0
D
-5
E
A
8
1
D
0
D
-5
D
6
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
6
B

F
B
1
2
8
s
_
9
_
6
_
2
0
1
7
C
M
Y
K