Fréttablaðið - 07.10.2017, Side 36

þurfa ekki endilega að kosta
mikið.“
Hann segir að fótboltamönnum
finnist leiðinlegt að koma inn í klefa
sem er skítugur og utanumhald um
fatnað ekki í lagi. Það geti skilað sér
í töpuðum stigum og því verði þessir
hlutir að vera í lagi. „Fótboltamenn
eru þannig að þeir vilja hafa hlut-
ina í lagi og þeir vilja hafa snyrtilegt
í kringum sig. Fótboltamönnum
finnst leiðinlegt að koma inn í klefa
þar sem grasið er enn á gólfinu og
skítur úti um allt. Auðvitað eiga
þeir hlut að máli og þeir eru ekki
alltaf þeir allra þrifalegustu. En, þó
að leikmenn geri sitt þá vilja þeir
að það sé þrifið af sér, fötin séu klár
þegar mætt er á æfingu, vestin hrein
og sumum kann að finnast þetta
ómögulegt en svona er þetta alls
staðar í heiminum. Ef smáatriðin
eru ekki í lagi – eins og ef það vantar
einn bol hjá einhverjum sem dæmi,
eða nærbuxurnar sem settar voru
í þvott daginn áður skila sér ekki –
þá myndast pirringur og það þarf
oft lítið til að slá menn út af laginu.
Þá fara menn að kvarta og þegar það
gerist inni í klefa þá er það fljótt að
breiðast út. Bara það getur getur gert
það að verkum að stig tapast.
Við getum gert ýmislegt hér í KR
sem bætir umgjörðina og ég er ekki
að segja að við þurfum að vera eins
og hjá Manchester City, bara eftir
okkar fremsta megni. Strákarnir
vita hvað við getum gert og hvað
við getum ekki gert. Þau atriði sem
kosta okkur ekkert þurfa að vera í
lagi.“
Þjálfarateymi KR er nú fullmann-
að en Rúnar hefur fengið þá Bjarna
Guðjónsson og Kristján Finnboga-
son til liðsins. Báðir þekkja þeir vel
til hjá félaginu og annað eins saman-
safn af sigurvegurum er vandfundið
í íslenskum fótbolta. Alls hafa þeir
unnið ansi marga Íslandsmeistara-
titla. „Við förum varlega af stað inn
í veturinn. Ég þarf að fara yfir leik-
mannahópinn og fylla í eyðurnar.
Auðvitað byrjum við að skoða hvað
er til í félaginu og gefa þeim, sem eru
það góðir og hafa unnið fyrir því,
sénsinn. Það eru fullt af efnilegum
strákum í félaginu. Það má ekki
gleyma að KR varð Íslandsmeistari
í öðrum flokki, A og B.
Það er efniviður til í Frostaskjóli
og ég segi að séu menn nógu góðir
þá spila menn. Ef það vantar eitt-
hvað upp á þá þarf að bæta það og
laga. Það er rómantík í því að ala
upp leikmann og láta hann spila
fyrir félagið og ég skil hana. Mér
finnst hún frábær. Fólkinu í hverf-
inu myndi finnast það yndislegt ef
það væru aðeins uppaldir leikmenn
í KR. En staðreyndin er sú að þá væri
KR ekki í efri hlutanum.
Það koma einn til tveir á ári upp
úr öðrum flokki og inn í meistara-
flokk. Svo eru undantekningarár þar
sem gullkynslóð kemur inn og þrír
eða fjórir koma upp.“
Hann segir að hann muni eftir
fremsta megni gefa ungum strákum
séns. Enda nægur tími til að skoða
þá og fyrir guttana að sýna sig og
sanna. „Maður reynir eftir fremsta
megni að gefa leikmönnum séns og
ég mun gera það áfram. Sérstaklega
yfir vetrarmánuðina þar sem við
höfum tækifæri til að gefa strákum
heilu leikina og margar mínútur.
Maður sér fljótt hvort þeir hafi eitt-
hvað í þetta að gera. Það er hag-
kvæmt fyrir klúbbinn á allan hátt
að taka þessa stráka inn. Og það er
mín ósk og ósk allra í KR að ala hér
upp góða drengi og meistaraflokks-
leikmenn.“
Hann bendir á að KR sé ekki
aðeins að ala upp leikmenn sem
séu á leið í atvinnumennsku og
stefni á landsliðið í knattspyrnu.
Nálaraugað sé lítið og það þurfi að
huga að öllum. „Við erum líka að
ala upp góða menn og einstaklinga.
Sinnum öllum sem hafa áhuga. Það
eru ekki allir sem hafa það að mark-
miði að enda í Barcelona, Liverpool
eða Juventus.
Þetta er spurning um lífsstíl, vera í
íþróttum og vera með vinum sínum.
Það þarf að skilja á milli hverjir eru
að njóta þess að hugsa um félags-
lega þáttinn en svo eru kannski ein-
hverjir sem eru metnaðarfullir og sjá
í hillingum að verða atvinnumaður.
Við þurfum að hlúa að öllum og
nálaraugað er lítið þegar leikmenn
koma upp í meistaraflokk. Mark-
mið félagsins er ávallt og hefur
alltaf verið að spila á sem flestum
uppöldum. En á sama tíma vilja allir
vinna. Það er allt vitlaust því félag-
ið endaði í fjórða sæti. Fyrir því eru
trúlega margar ástæður en það má
ekki gleymast að það er stutt á milli.
Ef KR hefði unnið Fjölni í næst-
síðustu umferð þá hefðu þeir farið
í úrslitaleik um annað sætið gegn
Stjörnunni í síðustu umferðinni.
Það voru margir búnir að dæma
KR úr leik þegar 5-6 umferðir voru
eftir og sjálfsagt margir leikmenn
búnir að missa trúna. En samt fengu
þeir séns á að ná Evrópusæti fram á
næstsíðustu umferð og það sýnir
manni að maður má aldrei missa trú
á verkefninu eða gefast upp.“
Íslenskir þjálfarar geta þjálfað
erlendis
Rúnar segir að íslenskir þjálfarar geti
vel þjálfað erlendis en fáir íslenskir
þjálfarar hafa reynt fyrir sér á
erlendri grundu. Teitur Þórðarson,
Guðjón Þórðarson, Rúnar og Ólafur
Kristjánsson hafa verið fánaberar
á hliðarlínunni erlendis. „Sam-
böndin skipta máli. Það er erfitt
fyrir íslenskan þjálfara sem hefur
aldrei spilað erlendis og þekkir enga
erlendis að ætla að þjálfa þar. Lið í
Noregi og Svíþjóð eru ekki að skoða
þjálfara sem eru að standa sig vel á
Íslandi. Framboðið er svo gríðarlegt.
Umboðsmenn liggja í félögunum og
dæla inn nöfnum. Eini möguleikinn
er að umboðsmenn setji nafn þeirra
í pottinn og eitthvert lið ákveði að
taka sénsinn en það er lítill sem
enginn möguleiki.
Ástæðan fyrir því að ég komst út
og hugsanlega Óli Kristjáns er að við
spiluðum í deildunum. Við þekkjum
fólk og það þekkir okkur. En það er
ekki bara það. Það þarf auðvitað
að sýna árangur. Ef ég hefði alltaf
lent í fimmta sæti með KR þá væri
enginn að spá í mér. Það þarf líka
að skilja eftir eitthvað úti. Karakter,
eða hafa staðið sig vel eða eitthvað
álíka. Ef ég hefði verið skíthaus
eða enginn hefði fílað mig í félag-
inu þá hefði aldrei verið hringt.“
Árangurinn með KR kom Rúnari
út til Lille ström þar sem hann vann
við erfiðar aðstæður. Þegar búið var
að reyna allt annað var ákveðið að
skipta um þjálfara enda liðið í fall-
baráttu. Hann ákvað að taka sénsinn
í Belgíu og taka við Lokeren, jafnvel
þótt hann þekkti vel til forsetans
sem hafði rekið 22 þjálfara á 21 ári
sem eigandi liðsins. „Ég hafði alltaf
verið í sambandi við bæði félögin.
Það er ástæða fyrir því að maður
fékk sénsinn, og að ég náði góðum
árangri hér á Íslandi með KR.
Það gekk vel með Lokeren og
forsetinn gaf mér nýjan samning í
mars og var ánægður með mig. Við
náðum þeim markmiðum sem við
settum okkur. Í upphafi tímabilsins
gerðum við gríðarlegar breytingar.
Við Arnar Þór Viðarsson, aðstoðar-
þjálfari minn, gerðum nýjan lyft-
ingarsal frá grunni. Unnum í honum
sjálfir því forsetinn, þrátt fyrir alla
sína peninga, tímdi ekki neinu.
Við bættum aðstöðuna mikið og
keyptum tæki og tól, GPS-vesti og
fleira og byrjuðum að nota verk-
færi sem önnur lið voru að nota.
Svo var þetta bara skyndilega búið.
Öll þessi vinna og metnaður sem
ég var búinn að leggja í þetta, þessu
var bara kippt undan manni.“ Hann
hefur áður minnst á að brottrekstur-
inn frá Lokeren var erfiður og kom
honum algjörlega í opna skjöldu.
Hann er einnig sannfærður um að
hefði hann haldið áfram með Loke-
ren hefði hann ekki verið með lakari
árangur.
„Ég átti 23 mánuði eftir af samn-
ingum mínum við Lokeren. Það
myndast pólitík og þrýstingur bak
við tjöldin. Forseti og eigandi félags-
ins vildi bara fá til baka þjálfara sem
nokkrum árum áður hafði náð frá-
bærum árangri með félagið og var
á lausu. Einhver setti pressu á for-
setann og ef það gerðist ekki þennan
dag væri hann farinn í annað félag
og því fórnaði hann mér bara …
Ég var með æfingu á miðviku-
dagsmorgni og við vorum að vinna
inni á skrifstofu þegar ég er beðinn
að koma til framkvæmdastjórans.
Hann sendi mig til forseta félagsins
sem sagði mér þetta og tilkynnti um
ákvörðunina og það var ekkert hægt
að hagga henni. Lokeren er núna
með 1,1 stig að meðaltali í leik. Ég
hefði náð því leikandi – ég er sann-
færður um það. “
Það var því lítið annað að gera
en að setja allt í kassa upp á nýtt og
flytja til Íslands þar sem hlýr armur
KR tók á móti honum. Hann segir að
stelpurnar hans, Thelma og Tanja,
hafi komið reynslunni ríkari frá
þessu ævintýri enda tali þær nú tvö
tungumál til viðbótar reiprennandi.
„Þessi tvö skipti hafa verið þægileg.
En ég ætlaði að vera í þrjú ár í Nor-
egi en var í tæp tvö. Þetta hefur verið
frábær skóli fyrir þær. Það var pínu
erfitt í byrjun og alls ekki auðvelt.
Það er ekki auðvelt að flytja og
þetta er álag á fjölskylduna en það
voru allir til í að fara til Belgíu þegar
það bauðst. Þegar maður fer út í slíkt
verkefni þá býst maður við að vera
lengur. Við vorum þar í tíu mánuði
og dætur mínar rétt komnar í ensku-
skóla og græddu gríðarlega mikið á
því. Ég gat ekki verið að bíða eftir
öðru tækifæri upp á von og óvon.
Stelpurnar fara nú í sitt umhverfi en
þær eru tveimur tungumálum ríkari.
Það er yndislegt að búa á Íslandi og
við erum búin að búa 15 ár erlendis
en það eru plúsar og mínusar alls
staðar.“
Hvatning Ernu ómetanleg
Hann segir að eiginkona hans, Erna
María Jónsdóttir, hafi verið stoð
hans og stytta, ekki aðeins í gegnum
þetta ferli heldur einnig frá því að
hann var leikmaður. „Ég er gríðar-
lega heppinn og Erna hefur fylgt
mér frá því ég flutti til Svíþjóðar að
spila 1995. Hún hefur tekið á móti
mér í alls konar ástandi eftir leiki.
Hún hefur verið minn besti gagn-
rýnandi og er dugleg að benda mér
á en einnig hvetur hún mig áfram
þegar ég þarf á því að halda. Hún er
ekki bara já-manneskja heldur segir
það sem henni býr í brjósti og lætur
mig vita. Hún hefur stutt mig alveg
gríðarlega og það er oft ágætt að ein-
hver bendi manni á að kannski var
vandamálið bara manni sjálfum að
kenna.“
Rúnar segir að þau Erna hafi allt-
af búið sér til heimili hvar sem þau
stigu niður fæti. Leigðu ekki bara
eitthvert hús með mublum. „Við
höfum alltaf tekið allt með okkur
og látið okkur líða vel í okkar eigin
húsnæði. Við vorum í tíu mánuði í
Belgíu og rétt að koma okkur fyrir.
Við fluttum allt frá Íslandi til Nor-
egs, frá Noregi til Belgíu og nú aftur
til Íslands. Á aðeins nokkrum árum.
Það er því komið nóg af flutningum.
Þetta er orðið ágætt. Nú er mið-
punkturinn í Frostaskjólinu,“ segir
hann en bendir á að það sé ævin-
týraþrá í þeim og því aldrei að vita
hvað framtíðin ber í skauti sér.
Koma Rúnars aftur í KR hefur vakið von í brjósti Vesturbæinga og annarra KR-inga enda hefur gengi liðsins verið dapurt að undanförnu og
tekur KR ekki þátt í Evrópukeppni í fyrsta sinn í áratug. Hann er spenntur fyrir að takast á við komandi verkefni. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
↣
EF VIÐ
ÆTLUM AÐ
ÞRÓA FÓT-
BOLTANN
ÁFRAM
ÞÁ ÞURFA
FÉLÖGIN
AÐ FARA
Í ÞETTA
SAMAN.
AÐEINS AÐ
SETJA MEIRA
PÚÐUR Í UM-
GJÖRÐ.
ÞVÍ MIÐUR NÁÐI ÉG EKKI
AÐ FESTA MIG Í SESSI
ÞARNA ÚTI. HLUTIRNIR
GENGU BARA EKKI ALVEG
UPP OG ÉG VAR LÁTINN
FARA. ÞAÐ VAR SÁRT AÐ
MISSA STARFIÐ ÞVÍ ÉG
HEFÐI ÉG VILJAÐ VERA
AÐEINS LENGUR ÚTI OG
BÚA MÉR TIL MEIRA NAFN
ÞARNA ÚTI.
KOMDU
Í
– dásamleg deild samfélagsins
OPIÐ UM HELGAR FRÁ KL. 11 – 17
K
V
IK
A
7 . O K T Ó B E R 2 0 1 7 L A U G A R D A G U R36 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
0
7
-1
0
-2
0
1
7

0
4
:4
4
F
B
1
2
0
s
_
P
0
8
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
7
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
3
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
4
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
D
E
C
-7
4
4
0
1
D
E
C
-7
3
0
4
1
D
E
C
-7
1
C
8
1
D
E
C
-7
0
8
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
B

F
B
1
2
0
s
_
6
_
1
0
_
2
0
1
7
C
M
Y
K