Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.2017, Síða 32

Vikublað 4.–6. apríl 201728 Menning
Forréttindi að vera í
tónlistarbransanum
Karl Olgeirsson og Jón Rafnsson koma fram með Helenu Eyjólfsdóttur á tónleikum í Salnum
T
ónlistarmennirnir Karl
Olgeirsson og Jón Rafnsson
eru í hópi þeirra sem koma
fram með söngkonunni
Helenu Eyjólfsdóttur á tón-
leikum í Salnum í Kópavogi, föstu-
daginn 7. apríl. Þar syngur söngkon-
an lög af geisladiskinum Helena sem
kom út fyrir síðustu jól. Karl stjórn-
aði upptökum og sá um útsetningar
og það er fyrirtæki Jóns, JR Music,
sem gefur geisladiskinn út. „Það er
frábært að koma fram með mann-
eskju eins og Helenu, sem er lifandi
goðsögn,“ segir Jón. „Hún er yndis-
leg manneskja með mikla og ein-
læga útgeislun.“ Karl tekur í sama
streng: „Það var frábært að vinna
með Helenu, algjör draumur.“
Hugmyndin að geisladisknum
fæddist fyrir þremur árum í sam-
tali Jóns og Helenu. „Við ákváðum
að gera stúdíóplötu,“ segir Jón.
„ Helena fékk slatta af lögum til að
hlusta á, meðal annars óskaplega
fallegt lagt frá Jóhanni G. heitnum
og svo bað hún menn eins og Magn-
ús Eiríksson og Ingva Þór Kormáks-
son að semja fyrir sig lög og einnig
eru þarna lög eftir Karl. Svo eru á
plötunni nokkur erlend uppáhalds-
lög sem hafa fylgt Helenu og hún lét
gera íslenska texta við.“
Lög Karls Olgeirssonar á disknum
eiga sér skemmtilega forsögu.
„ Fyrir um það bil tólf árum fékk
ég stóra hugmynd um að krækja
mér í hluta af íslensku tónlistar-
sögunni og gera plötu með fjórum
goðsögnum: Skapta Ólafssyni, Svan-
hildi Jakobs, Ragga Bjarna og Helenu
Eyjólfs,“ segir Karl. „Ég tók nafnið úr
gamalli Humphrey Bogart-mynd,
Engir englar, og samdi lög á þessa
plötu með félaga mínum Trausta
Einarssyni. Ég ætlaði að fá þessa
söngvara til að syngja inn á plötuna.
Aldrei varð neitt af því. Svo fékk ég
allt í einu þetta tækifæri til að vinna
með Helenu og tvö þeirra laga sem
ég samdi fyrir Enga engla fóru á
plötuna hennar, Reykur og Saman á
ný þar sem Þorvaldur Halldórs syng-
ur með henni.“
Félagarnir komu fram með
Helenu á tónleikum á Akureyri
um síðustu helgi. Þeir heppnuðust
mjög vel, mæting var góð og stemn-
ingin frábær. Gestir kunnu greini-
lega vel að meta dagskrána, en hún
samanstóð af öllum lögum nýju
plötunnar auk nokkurra uppáhalds-
laga sem fylgt hafa Helenu á henn-
ar 60 ára söngferli. Dagskráin verður
flutt í Salnum í Kópavogi næstkom-
andi föstudag. Þar syngur Helena
með hljómsveit en hana skipa Karl
Olgeirsson á píanó og hljómborð,
Stefán Már Magnússon á gítar, Sig-
urður Flosason á blásturshljóðfæri
og slagverk, Jón Rafnsson á bassa
og Benedikt Brynleifsson á tromm-
ur. Sigríður Eyrún Friðriksdóttir
kemur einnig fram á tónleikunum og
sömuleiðis Þorvaldur Halldórsson.
Þorvaldur og Helena eiga 50 ára sam-
söngafmæli í ár, byrjuðu að skemmta
saman í Sjallanum árið 1967.
Forréttindi að vera
tónlistarmaður
Jón Rafnsson starfar sem tónlistar-
kennari við Tónlistarskólann í
Hafnarfirði þar sem hann kennir
klassískan kontrabassaleik og raf-
bassaleik. Hann hefur lengi verið
áberandi í íslensku tónlistarlífi, leik-
ur með nokkrum tónlistarhópum og
hefur unnið í leikhúsum. Karl Ol-
geirsson er fjölhæfur listamaður,
hljóðfæraleikari, tónlistarstjóri, út-
setjari og lagahöfundur og hefur
samið tónlist fyrir sjónvarp og kvik-
myndir.
Þeir félagar starfa saman í Hot
Eskimos og þar leikur Karl á píanó,
Jón á bassa og þriðji meðlimur-
inn, Kristinn Snær Agnarsson, ber
trommurnar. Báðir segjast Karl og
Jón snemma hafa fengið áhuga á
tónlist. „Tónlist hefur alltaf haft djúp
áhrif á mig. Fjögurra ára var ég far-
inn að semja lög og spila á hljóðfæri
og hef aldrei hætt því,“ segir Karl.
„Þegar ég byrjaði í menntaskóla
var ég búinn að ákveða að verða
tónlistar maður, en ákvað að klára
skólann til að hafa þá menntun fyrir
mömmu og pabba svona til að gleðja
þau. Mér finnst það vera forréttindi
að vera tónlistarmaður. Maður þarf
að vísu alltaf að vera að til að geta lif-
að af því, en það er allt í lagi því þetta
er svo skemmtilegt starf,“ segir Karl.
„Ég ólst upp á heimili þar sem
var mikill áhugi á tónlist,“ segir Jón.
„Foreldrar mínir sungu í kór í áratugi
og pabbi spilar á orgel. Þau hvöttu
mig mjög til að fara í músíknám. Ég
ákvað að verða tónlistarmaður, hætti
í Versló þegar ég var átján ára en á
þessum tíma var ég búinn að vera
spilandi í sveitaballabransann í tvö ár
og langaði að færa tónlistarkunnátt-
una á næsta stig.“ Hann stundaði síð-
an klassískt tónlistarnám við Tón-
skóla Sigursveins D. Kristinssonar,
lærði á fiðlu, píanó og kontrabassa
og síðan tók við framhaldsnám í
kontrabassaleik í Stokkhólmi og þar
tók hann einnig tónlistarkennara-
próf. Hann sneri heim árið 1990
og bjó í átta ár á Akureyri þar sem
hann kynntist Finni Eydal og Helenu
Eyjólfsdóttur. „Við Finnur vorum báð-
ir kennarar við tónlistarskólann og
fórum fljótlega að spila djass saman.
Ég kom fyrst fram með þeim báðum
á jólatrésskemmtun, Finnur spilaði
á klarínett, Helena söng og ég spilaði
á píanó. Ég hef verið svo heppinn að
spila mikið með fólki sem ég hlust-
aði á á uppvaxtarárunum, eins og til
dæmis Helenu og Ragga Bjarna og að
ógleymdum Gunnari Þórðarsyni, en
við Gunnar höfum leikið saman í tríó-
inu Guitar Islancio frá 1998.“
Að spila með goðunum
Blaðamaður spyr þá félaga hvort það
hafi komið fyrir þá að verða feimn-
ir eða frá sér numdir fyrir fram-
an átrúnaðargoð sín. Jón segir það
einu sinni hafa hent sig. „Þá var ég
að spila með fleirum, þar á meðal
Magga Kjartans, á jólatónleikum í
Keflavíkurkirkju. Við hófum að spila
Elskaðu náungann með Trúbrot og
við fyrstu hljómana opnuðust kirkju-
dyrnar og inn gekk Rúnar Júlíusson
og söng lagið. Ég stóð þarna upp-
numinn og hugsaði með mér að ég
væri að spila undir hjá goðinu mínu.
Það var frábært augnablik.
Mér finnst ég alltaf vera að koma
fram með hálfguðum,“ segir Karl.
„Ég er þakklátur fyrir að hafa kynnst
þeim sem komu á undan okkur í
tónlistinni. Í menntaskóla spilaði ég
með Mannakornum og ég var eins
og kjáni í kringum þá. Gulli Briem
spilaði á trommur og spurði félaga
minn hvort þessi Kalli Olgeirs væri
eitthvað skrýtinn. Ég var bara svona
einkennilegur af því að ég var svo
feiminn við þá! Ég spilaði einu sinni
með Elly Vilhjálms. Það var í upphafi
ferilsins og þá var ég tvítugur. Hún
sagði mér að þetta væri í fyrsta sinn
sem hún syngi við píanóundirleik,
því hún væri alltaf með hljómsveit.
Elly var frábær, mjög vingjarnleg, og
söng eins og drottning.“
Karl er að leggja lokahönd á
plötu með Karl Orgeltríó og Ragnari
Bjarnasyni, Happy Hour með Ragga
Bjarna, en þar leikur Karl á Hamm-
ond-orgel, Ólafur Hólm á trommur
og Ásgeir Ásgeirsson á gítar. „Raggi
syngur ýmis dægurlög í djassútsetn-
ingu, lög eftir Björk, Pink og Spandau
Ballet, eitthvað sem fólk á kannski
ekki von á frá Ragga. Að vinna með
Ragga er eins og að vinna með Hel-
enu, þar er tónlistarsagan holdi
klædd.“
Vínylplata í bígerð
Þegar líður að hausti stefnir Hot
Eskimos að því að gefa út vínyl-
plötu með óútgefnu efni ásamt lög-
um af þeim tveim geisladiskum sem
tríóið hefur sent frá sér og tónleik-
ar verða haldnir í tilefni útgáfunnar.
En af hverju tóku þeir vínylinn fram
yfir geisladiskaútgáfu? „Ég hef aldrei
hætt að hlusta á vínylplötur, á plötu-
spilara og hlusta nánast á hverjum
degi. Mér finnst gaman að bregða
plötu á fóninn,“ segir Karl.
„Ég er sammála þessu,“ segir Jón.
„Ég á ennþá fyrsta plötuspilarann
sem ég eignaðist árið 1976 og hann
er enn í toppstandi. Við ákváðum að
gefa út vínylplötu vegna þess að það
er viss hópur sem kaupir bara vínyl-
plötur,“ segir hann. „Hljómurinn
er öðruvísi,“ segir Karl, „ekki endi-
lega betri en öðruvísi, hlýrri segja
sumir. Mér finnst notalegt hvað
skammtastærðin er hæfileg, ein hlið
er kannski 20 mínútur og svo ræður
maður hvort maður snýr plötunni
við eða ekki, meðan geisladiskurinn
heldur áfram, kannski í klukku-
tíma.“ n
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@dv.is
Karl Olgeirsson og Jón Rafnsson
„Það er frábært að koma fram með manneskju eins og
Helenu, sem er lifandi goðsögn.“ Mynd SigtRygguR ARi
„Mér finnst það
vera forréttindi
að vera tónlistarmaður.
Maður þarf að vísu alltaf
að vera að til að geta lifað
af því, en það er allt í lagi
því þetta er svo skemmti-
legt starf.