Dagblaðið Vísir - DV - 16.06.2017, Blaðsíða 2

2 Helgarblað 16. júní 2017fréttir
Spurning vikunnar
„Hún má vera það en ég vildi samt helst að hún sæti
bara inni í bíl og væri ekki vopnuð innan um fólkið.“
Hafsteinn Sörensen
„Við erum ekki vön því að sjá lögregluna með vopn og
mér finnst að þau ættu að vera nokkurn veginn ósýnileg.
Þannig að maður þyrfti ekki að horfa á lögreglumennina
með vopn á hverju horni.“
Margrét Einarsdóttir
„Ég myndi ekki vilja standa í sporum lögreglustjórans og
verja það að hafa ekki brugðist við ef eitthvað gerist.“
Þórhallur Jósepsson
„Nei. Við hér á Íslandi þurfum ekki að sjá vopn. Vopna-
burður myndi bara skapa hættu.“
Tinna Jónsdóttir
Á lögreglan að vera vopnuð á fjöldasamkomum?
E
ygló Harðardóttir, fyrrverandi
félags- og húsnæðismálaráð-
herra, hefur staðið í ströngu
undanfarna mánuði ásamt
fjölskyldu sinni. Þau eru að
byggja sér einbýlishús í Mosfells-
bæ en fyrsta skóflustungan var tekin
þann 10. apríl síðastliðinn. Fjölskyld-
an ráðgerir að flytja inn í október í
nokkuð hrátt hús en hyggst svo klára
verkið smátt og smátt. „Við vildum
gjarnan prófa að byggja okkar eig-
ið hús og hafa það eftir okkar höfði.
Í ráðherratíð minni voru margir sem
sögðu mér að það væri ekki hægt að
byggja eigið hús lengur, að minnsta
kosti ekki á stuttum tíma og það
væri alls ekki hagkvæmt. Við vildum
gjarnan reyna það á eigin skinni,“
segir Eygló glettin.
Að hennar sögn hefur gríðarleg
bjartsýni einkennt allt ferlið en oft
hafi þó hjónin horfst í augu og velt
fyrir sér út í hvað þau hafi komið sér.
„Maður fer líklega ekki út í svona
verk efni nema með óbilandi bjart-
sýni að leiðarljósi. Við erum búin að
gera mikið sjálf undir vökulu auga
fagaðila. Það hefur verið afar gefandi
en vissulega líka tekið verulega á,“
segir Eygló og hlær. Vinir og vanda-
menn hafa fylgst vel með fram-
kvæmdinni á Facebook og gefið ráð
við steypubruna og öðrum kvillum
sem framtakssamt fólk þarf að glíma
við.
Gamall draumur að rætast
Húsið sem fjölskyldan er að reisa
gæti ekki verið í meiri framsóknar-
anda. Um er að ræða burstabæ með
torfþaki. „Það má segja að gam-
all draumur sé að rætast. Við keypt-
um forsmíðaðar timbureiningar sem
koma til landsins í lok mánaðarins.
Við erum núna að samhæfa öll þau
verkefni sem eru framundan. Það er
heilmikil vinna og við þurfum að vera
undir það búin að áætlanir riðlist. Ef
allt gengur upp ætti húsið að vera ris-
ið tveimur vikum eftir að einingarnar
koma til landsins,“ segir Eygló. Jó-
hann Sigurðsson, arkitekt hjá Tendra,
hjálpaði þeim við að hámarka nýt-
ingu rýmis í húsinu. „Jóhann sérhæfir
sig í því og hefur reynst okkur afar vel.
Við reynum að lágmarka rými sem fer
í ganga í húsinu, verðum með renni-
hurðir til að spara pláss og vörumst
að herbergin séu óþarflega stór,“ segir
Eygló og kveðst afar ánægð með þá
iðnaðarmenn sem hafa lagt hönd á
plóg við verkið.
Sem húsnæðismálaráðherra þurfti
Eygló að glíma við og vinna í endur-
bótum á lagaumhverfi málaflokks-
ins og því er fróðlegt að heyra hvort
eitthvað í húsbyggingarferlinu hafi
komið henni á óvart. „ Hönnunar- og
skipulagsferlið tók mun lengri tíma
en við ætluðum en sérfræðingar voru
reyndar búnir að vara okkur við því.
Það liðu níu mánuðir frá því að við
keyptum lóðina og þar til við fengum
byggingarleyfið. Ég mun seint gleyma
bunkanum af teikningum sem þurfti
að skila inn til að fá leyfið,“ segir Eygló.
Tekur 2–3 ár að byggja hús
Lærdómurinn sem hún dregur af
ferlinu er sá að tíminn sem tekur að
byggja hús sé vanmetinn. „Fólk sem
starfar í þessum geira segir einfald-
lega að það taki 2–3 ár að ljúka við
byggingu á húsi frá því að hugmynd
kviknar þar til fólk fær lyklana af-
henta. Það var mjög lítið byggt af
íbúðarhúsnæði árið 2015 þar sem
áherslan var frekar á að byggja hótel.
Smíði íbúðabygginga hófst ekki að
ráði fyrr en 2016 og því verða þær
íbúðir ekki komnar á markað fyrr
en í fyrsta lagi 2018. Við þurfum að
átta okkur á þessum biðtíma og sjá
til þess að það sé stöðugt flæði af
nýjum íbúðum inn á markaðinn. Til
þess mega ekki bara stærri verktakar
sjá um uppbygginguna heldur líka
minni verktakar og einstaklingar til
að tryggja fjölbreytnina og framboð-
ið. Sveitarfélög verða að taka tillit til
þessa í áætlunum sínum og fram-
boði af lóðum,“ segir Eygló.
Aðspurð hvort hún hafi rekið sig á
eitthvað sem þarfnast endurskoðun-
ar varðandi lög og reglur segir Eygló:
„Í tíð síðustu ríkisstjórnar vann um-
hverfisráðherra mikið í að reyna að
einfalda byggingarreglugerðina og
auka sveigjanleika. Það er margt í
skipulagsferlinu sjálfu hjá sveitar-
félögunum sem þarf að athuga, til
dæmis hvað það tekur langan tíma
að gera breytingar á skipulagi og
sífellt auknar kröfur til húsbyggj-
enda í deiliskipulagi. Þar má nefna
stærðarkröfur, efnisval, frágang og
fleira. Þá hafa yfirvöld úthýst eftirliti
með framkvæmdum með byggingar-
stjórafyrirkomulaginu, sem virðist
að miklu leyti snúa að því að það séu
til staðar tryggingar til að bæta hugs-
anlega skaða. Ég held að það þyrfti
að skoða vandlega hvort það hafi
verið rétt ákvörðun á sínum tíma
að sveitarfélögin úthýsi eftirliti með
þessum hætti,“ segir Eygló.
Þá telur hún mikilvægt að gera
fólki kleift að byggja í áföngum, en nú-
verandi fyrirkomulag húsnæðislána
og úttekta gerir það mjög erfitt. „Við
hefðum gjarnan viljað byggja húsið
okkar í áföngum, eins og gert var í
Smáíbúðahverfinu á árum áður. Að
mínu mati ætti að leyfa fólki að byggja
50–80 fermetra hús og stækka þau svo
smátt og smátt í takt við fjölskyldu-
stærð og efnahag,“ segir Eygló. n
Eygló reisir burstabæ með
torfþaki fyrir fjölskylduna
n Gamall draumur að rætast n Óbilandi bjartsýni einkennir allt ferlið
Björn Þorfinnsson
bjornth@dv.is
Eygló Harðardóttir Hefur staðið
í ströngu undanfarna mánuði við að
byggja hús fyrir fjölskylduna.
Grunnurinn Eygló og eiginmaður hennar hafa byggt húsið að mestu leyti sjálf undir vökulu
eftirliti fagaðila.
„Í ráðherratíð minni
voru margir sem sögðu
mér að það væri ekki hægt að
byggja eigið hús lengur