Fréttablaðið - 21.10.2017, Síða 34

í keppnisferð liðsins til Lúxem-
borgar í janúar árið 2008.
„Hann gerði allt nema að nauðga
mér. Hann var alltaf að bíða þangað
til ég yrði 18 ára. Hann hefði samt
eflaust ekki kallað það nauðgun.
Ég gleymi því aldrei að hann sagði
við mig á 17 ára afmælinu mínu í
ferðinni: „Just one more year.“ Við
vorum á stóru hosteli í Lúxemborg
og hann fór með mig niður í kjallar-
ann öll kvöld í ferðinni nema eitt,
því þá var þjálfarafundur.“
„Martröð“
Hún segir að misnotkunin í þessari
ferð hafi verið með því versta sem
hún þurfti að þola, hann nýtti sér
aðstæðurnar þar sem hún var langt
frá heimili sínu og foreldrarnir ekki
með í ferðinni.
„Mér finnst martröð að tala um
þetta. Þegar við vöknuðum einn
morguninn í Lúxemborg var súkku-
laði í herberginu og skilaboð frá
þjálfaranum. Stelpunum fannst
þetta bara sætt en ég fékk svo SMS
frá honum. Hann skrifaði að ég hefði
sofið svo fast að ég hafi ekki vaknað
þegar hann hafi kysst mig og komið
við mig. Þetta var á herbergi sem við
vorum margar í. Hann tók þá líka
mynd af mér sofandi.“
Síðasta daginn í ferðinni ákvað
allur hópurinn að fara í H&M. Þjálf-
arinn segir hópnum að Hildur Erla
fari ekki með því hann þurfi að ræða
við hana um mótið og kvíðann.
„Hann var bara að búa eitthvað
til. Ég var stressuð upp að eðlilegu
marki því ég vildi standa mig vel en
ég var ekki eins kvíðin og hann lét
líta út fyrir að vera. Eini kvíðinn í
mínu lífi tengdist honum og engu
öðru.“
Þegar hópurinn var farinn fór
þjálfarinn með Hildi Erlu upp í her-
bergið sitt.
„Þetta voru örugglega svona þrír
tímar. Hann klæddi mig úr öllum
fötunum. Í bílnum heima hafði
hann aldrei klætt mig alveg úr
buxunum, renndi bara frá eða dró
þær niður. Þarna tók hann mig úr
öllu nema nærbuxunum, ég var
alveg berskjölduð. Ég var ógeðslega
hrædd. Hann var samt líka mjög
stressaður um að hópurinn væri að
koma til baka. Ég man hvað ég skalf
öll ótrúlega mikið,“
Hildur Erla segir að þjálfarinn
hafi hugsað fyrir öllu og áður en
hópurinn kom aftur hafi hann farið
með hana á kaffihús við hótelið, þau
hittu svo hópinn þar rétt hjá og allir
héldu að þau hefðu verið að ræða
saman á kaffihúsi allan tímann.
Varð stjörf
Hún reyndi að segja honum að
hætta, að þetta væri rangt, en það
hafði engin áhrif.
„Ég vissi bara að ef ég myndi
streitast á móti eða segja eða gera
eitthvað sem honum mislíkaði þá
yrði þetta bara allt miklu verra,
hann yrði reiður og miklu harð-
hentari og þetta tæki lengri tíma.
Hann var líka alltaf að hóta mér,
hann gaf í skyn að ef ég gerði ekki
það sem hann sagði mér að gera þá
myndi þetta ganga lengra.
Ég fraus svo bara alltaf, varð alveg
stjörf. Þegar ég lít til baka þá veit
ég ekki hvernig ég komst í gegnum
þetta allt. Ég þorði samt ekki að
segja frá, ég sá ekkert líf fyrir mér ef
ég myndi segja frá, sem er svo barns-
legt en ég var auðvitað ekkert annað
en barn. Ég sá ekki að ég gæti látið
hann hætta, að ég gæti unnið hann.“
Verstu brotin á heimili hans
Hildur Erla segir að eftir ferðina hafi
ástandið versnað. Hann var stjórn-
samur og ætlaðist til þess að hún
myndi hlýða öllu sem hann sagði, á
æfingum og utan þeirra. Rifjar hún
upp að hann hafi meðal annars
reiðst og sakað hana um óvirðingu
við hann þegar hún breytti um
klippingu og líka þegar hún mætti
í kósí íþróttafötum á æfingu. Verstu
brotin áttu sér svo stað á heimili
þjálfarans í Hafnarfirði eftir eina
æfinguna.
„Ég var í fríi í skólanum þar sem
það hafði verið árshátíð kvöldið
áður. Systir mín var heima sofandi
og foreldrar mínir í vinnunni. Í stað
þess að keyra mig heim fór hann
með mig heim til sín eftir að hann
hafði keyrt hinar stelpurnar heim.
Hann sótti einhverja dýnu og setti
á gólfið, ég man bara hvað ég var
ógeðslega hrædd þarna. Hann setti
mig hratt á dýnuna og gerði allt við
mig sem honum datt í hug.
Hildur Erla var orðin þunglynd
og átti virkilega erfitt. „Að hugsa til
baka var ég orðin svakalega bæld á
þessum tíma en ég var ótrúlega góð
í að setja upp grímu.“
Myndaði hana á æfingum
„Hafnarfjörður er bærinn sem ég
ólst upp í en hann skemmdi hann
fyrir mér. Ég gæti ekki hugsað mér
að búa þar í dag. Hann fór alltaf með
mig á iðnaðarsvæði, niður á höfn,
útsýnisstað við sjóinn hjá Hrafnistu,
rétt hjá Flensborgarskóla eða hjá
litlum róluvelli í hverfinu mínu.“
Hildur Erla segir að þjálfarinn hafi
verið á svipuðum aldri og foreldrar
þeirra sem hann þjálfaði, aldurs-
munurinn á þeim var því mikill.
Hann var giftur og bjó með eigin-
konu sinni og tveimur börnum.
„Þjálfarinn byrjaði svo líka að fara
yfir strikið á æfingum, með því að
taka myndir af mér.“
Hún tók ekki eftir því að það var
verið að taka myndir af henni en svo
sendi hann þær í skilaboðum eftir
æfingu.
„Þegar ég var að ganga frá kútum
eða froskalöppum eftir æfingar í
kompu sem var í lauginni kom hann
stundum þangað inn á eftir mér.“
Skilaboðin voru eina sönnunin
Allan þennan tíma var þjálfarinn
stöðugt að senda Hildi Erlu SMS-
skilaboð.
„Þar var hann að segja hvað hann
elskaði mig mikið og talaði um
líkamann minn og hvað hann lang-
aði að gera við mig. Stundum talaði
hann um sundið eða sagði eitthvað
djúpt um lífið sem ég ætti að fara
eftir. Fyrir utan játningu hans við
formann sundfélagsins þegar þetta
komst upp voru skilaboðin eina
sönnunargagnið sem ég hafði þegar
ég hitti lögregluna.“
Minnið í símum var mjög lítið
á þessum tíma og því gat síminn
aðeins geymt fá skilaboð en það var
samt nóg og fékk lögregla því sím-
ann. Iðkendur í sundhópnum voru
líka látnir ræða við lögreglu þegar
mál Hildar Erlu var kært. Sögðu þau
meðal annars frá einum skilaboðum
sem þjálfarinn hafði sent óvart á
allan hópinn. Skilaboðin voru kyn-
ferðisleg og ætluð aðeins Hildi Erlu.
Þegar hópurinn fékk skilaboðin
sögðu nokkrar vinkonur hennar að
hann væri kannski að halda fram-
hjá konunni sinni, engan grunaði
að þjálfarinn væri að áreita eina úr
hópnum.
„Þegar þetta mál með skilaboðin
kom upp fann ég engan kjark, ekk-
ert þor, til þess að segja frá því sem
var í gangi.“ Hildur Erla opnaði sig
fyrst fyrir tveimur vinkonum sínum
í sundinu sem eru bestu vinkonur
hennar enn í dag. Hún sagði þeim
fyrst að hún þyrfti að segja þeim frá
einhverju en sagði ekki hvað það
væri.
„Ég gat ekki komið þessu í orð.
Við gistum saman heima hjá mér
eftir sundmót og við vorum einar
heima. Þær náðu svo að spyrja mig
spurninga sem ég svaraði já og nei
þangað til að þær komust að sann-
leikanum. Ég var svo ótrúlega hrædd
um það hvað myndi gerast þegar ég
segði einhverjum frá.“
Kenndi sjálfri sér um
Tveimur dögum síðar þegar foreldr-
ar hennar komu heim frá útlöndum,
sagði hún þeim frá. Hildur Erla segir
að sjokkið hafi hellst yfir sig þegar
hún sá viðbrögð þeirra sem hún
sagði frá. Þá hafi hún áttað sig á því
hversu virkilega rangt og ógeðslegt
það sem hún hafði lent í væri í raun
og veru.
„Ég skammaðist mín svo ótrúlega
mikið og var svo ótrúlega hrædd
um að þau yrðu reið við mig, sem er
alveg ótrúlega brenglað. Ég sá þetta
bara þannig að þetta væri einhvern
veginn mér að kenna eða að ég hefði
kallað þetta yfir mig.“
Faðir Hildar Erlu tilkynnti málið
til sundfélagsins og Barnaverndar-
nefndar sem kærði svo málið fyrir
hönd Hildar Erlu þar sem hún var
undir lögaldri. Hópurinn fékk nýjan
þjálfara en afreksfólk í sundfélaginu
þjálfaði þau þangað til þjálfarinn
tók til starfa.
„Pabbi hringdi í formann sund-
félagsins strax um kvöldið og þjálf-
arinn var svo rekinn daginn eftir.
Hann var kallaður inn á fund hjá
formanninum og einum öðrum og
þá játar hann hjá þeim. Kæran fór
svo í gang og ég fór í skýrslutökur.“
Hildur Erla segir að skýrslutök-
urnar hafi verið erfiðar og það hafi
verið henni mjög erfitt að segja upp-
hátt allt sem þjálfarinn hafði gert
við hana.
Ótrúlega hrædd
„Fyrstu dagarnir eftir að ég sagði frá
eru í mikilli móðu en ég man hvað
allir grétu mikið og hvað foreldrar
mínir héldu fast utan um mig. Þá
fannst mér eins og að ég væri búin
að skemma allt fyrir öllum.“
Eftir að Hildur Erla sagði frá árið
2008 var hún spurð að því af hverju
hún hefði ekki sagt frá fyrr.
„Ég get bara ekki lýst því hversu
ógeðslega hrædd ég var við hann.
Ég skammaðist mín líka. Hann hafði
eitthvert vald yfir mér, á einhvern
sjúklega stjórnandi hátt hafði hann
brotið mig niður og náð mér á sitt
vald.“
Foreldrar og sundiðkendur voru
kallaðir á fund eftir brottreksturinn
og Hildur Erla þorði ekki annað en
að mæta, svo aðrir myndu ekki fatta
að brottreksturinn tengdist henni.
„Ég skammaðist mín svo mikið og í
mörg ár á eftir fannst mér ég ógeðs-
leg og viðbjóðsleg.“
Kæran sett á ís
Þegar foreldrum Hildar Erlu var sagt
eftir að málið var kært að þetta yrði
langt og erfitt ferli, ákváðu þau að
spyrja hvort hún treysti sér í það.
„Ég sagði nei. Ég átti mjög erfitt á
þessum tíma og fann ekki kjarkinn
í að halda áfram með kæruna.”
Málið var því sett á ís en Hildur
Erla segir að í skýrslunni um málið
hafi komið fram: „Stúlkan og for-
eldrar hennar hafa dregið kæruna til
baka.“ Hún hætti svo í sundi í byrjun
ársins 2009 og tókst aldrei að byrja
aftur að æfa.
„Ég frétti það eftir að ég sagði frá
að hann hafði verið tilkynntur til
sundsambandsins áður fyrir skrítna
hegðun. Móðir eins sundiðkanda á
móti hafði látið vita að hann hefði
verið að knúsa og kjassa alla og segja
skrítna hluti. Það var ekkert gert í
því. Þessu var bara einhvern veginn
sópað undir teppið, að hann væri
bara svona.“
Þessi tilkynning barst sundsam-
bandinu á þeim tíma sem brotin
gegn Hildi Erlu áttu sér stað.
„Ég var ótrúlega vonsvikin.“
Hildur Erla kærði aftur árið 2013
þar sem hún var orðin eldri og
sterkari. Hún fékk svo bréf um að
þrátt fyrir að framburður hennar
hafi þótt trúverðugur hafi hann ekki
fundist né komið hingað síðustu ár
og væri ekki væntanlegur. Málið var
fellt niður og ekki þótti sönnunar-
staða málsins með þeim hætti, að
alþjóðleg handtökuskipun kæmi
til álita að mati lögreglustjóra. Hún
sér eftir að hafa ekki klárað kæru-
ferlið strax eftir að hún sagði frá,
mögulega hefði útkoman þá orðið
öðruvísi.
„Ég hugsa oft um það hvar ég
væri eða hver ég væri ef þetta hefði
ekki gerst. Öll mín samskipti og allt
mitt líf síðan þá hefur verið litað af
þessu. Ég á erfitt með að treysta og
erfitt með að hafa trú á sjálfri mér.“
Vonar að frásögn sín hjálpi
Hildur Erla er þakklát fyrir að hafa
hitt unnusta sinn á réttum tíma-
punkti í lífinu og fengið að upplifa
hamingjuna.
„Maðurinn minn og hans persónu-
leiki var og er það besta sem gat og
hefur komið fyrir mig. Hann náði
mér upp og gaf mér allan þann tíma
og styrk sem ég þurfti.“
Hildur getur farið í sund en forð-
ast þó ákveðnar sundlaugar. „Við
erum búin að vera í ungbarnasundi
með stelpuna okkar núna sem er
dásamlegt, það er hápunktur vik-
unnar hjá okkur.“
Hún vonar að sín frásögn geti
kannski hjálpað einhverjum öðrum.
„Ég sagði frá og ég kærði hann.
Það var ekki auðvelt og það tók
langan tíma en ég gerði það. Í svo
langan tíma hefur hann einhvern
veginn komist undan og fáir vitað
hvað hann gerði. En ekki lengur,
þetta er ekki leyndarmál, rétt eins
og þetta var ekki mér að kenna og
ég vil reyna að vera fyrirmyndin
sem mig vantaði á sínum tíma.“
visir.is Lengri útgáfa af greininni
er á Vísi.
Hildur Erla ásamt vinkonu sinni og systur. Hún segir að vináttan sem hafi myndast í sundinu sé ennþá jafn sterk.
Þetta voru örugglega
svona Þrír tímar. Hann
klæddi mig úr öllum
fötunum. í bílnum
Heima Hafði Hann
aldrei klætt mig alveg
úr buxunum, renndi
bara frá eða dró Þær
niður. Þarna tók Hann
mig úr öllu nema nær-
buxunum, ég var alveg
berskjölduð.
↣
Finndu okkur
á facebook
Flísabúðin kynnir hágæða
Ítalska HELIOSA rafmagnshitara
HELIOSA hitarar henta
bæði innan- og utandyra.
Hitna strax, vindur hefur
ekki áhrif, vatnsheldir og
menga ekki.
Margar gerðir til á lager.
Flísabúðin
Stórhöfða 21 | s: 545 5500 | flis.is
2 1 . o k t ó b e r 2 0 1 7 L A U G A r D A G U r34 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð
2
1
-1
0
-2
0
1
7

0
4
:2
6
F
B
1
1
2
s
_
P
0
7
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
7
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
4
3
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
E
0
7
-9
B
0
4
1
E
0
7
-9
9
C
8
1
E
0
7
-9
8
8
C
1
E
0
7
-9
7
5
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
1
1
2
s
_
2
0
_
1
0
_
2
0
1
C
M
Y
K