Morgunblaðið - 07.03.2017, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. MARS 2017
✝ Margrét Sig-urðardóttir
fæddist í Reykjavík
1. desember 1931.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 23. febrúar
2017. Foreldrar
hennar voru Guð-
rún Markúsdóttir, f.
í Kirkjulækjarkoti í
Fljótshlíð 22. júlí
1895, d. 23. júlí
1971, og Sigurður Einarsson, f. í
Reykjavík 6. júní 1903, d. 23.
janúar 1971.
Systkini Margrétar voru
Magnús Ragnar, f. 1928, d. 2006,
Gunnvör Erna (Stella), f. 1930,
Oddný Steinunn, f. 1934, d.
1997, Markús, f. 1935, d. 2017,
og Einar, f. 1937, d. 2010.
Fyrri eiginmaður Margrétar
var Búi Steinn Jóhannsson, f. 25.
júlí 1931, d. 13. mars 2001.
Þeirra börn eru Sigurður Örn, f.
1952, kvæntur Þórunni Erlu
Sighvats, f. 1951, þau eiga fjög-
Björk, f. 1968, maki Jóhann
Sveinsson, þau eiga þrjá syni og
eitt barnabarn.
Langömmubörn Margrétar
eru 20.
Margrét bjó alla tíð í Reykja-
vík. Hún ólst upp á Njálsgötu 69.
Þau Guðmundur voru
frumbyggjar á Háaleitisbraut,
bjuggu þar lengst af beggja
vegna götunnar, með viðkomu á
tveimur öðrum stöðum í borg-
inni. Hún var síðustu árin á
Sléttuvegi, þangað sem þau
voru nýlega flutt áður en Guð-
mundur féll frá.
Margrét var sjómannskona
og stóð löngum ein að uppeldi
og umönnun stórrar fjölskyldu,
samhliða ýmiss konar störfum
utan heimilisins, við afgreiðslu-,
uppeldis-, verksmiðju- og ræst-
ingarstörf.
Útför Margrétar fer fram frá
Bústaðakirkju í dag, 7. mars
2017, og hefst athöfnin klukkan
13.
Meira: mbl.is/minningar
ur börn og átta
barnabörn; Elsa
Hrönn, f. 1953, gift
Sigurði Jónassyni,
f. 1953, þau eiga
fjögur börn og átta
barnabörn.
Margrét giftist
22. desember 1957
Guðmundi Ein-
arssyni, f. 4. sept-
ember 1932, d. 1.
júní 2007. For-
eldrar hans voru Guðrún E.
Brynjólfsdóttir, f. í Reykjavík
13. ágúst 1905, d. 9. júlí 1956, og
Einar Ingimundarson, f. í
Reykjavík 24. júní 1906, d. 4.
janúar 1971.
Börn Guðmundar og
Margrétar eru: Guðbjörg, f.
1958, maki Jón Hrafn Jónsson,
þau eiga tvö börn og tvö barna-
börn; Einar Már, f. 1960, maki
Jóna Hálfdánardóttir; Guðrún
Eygló, f. 1963, maki Heiðar F.
Jónsson, þau eiga sex börn og
fjögur barnabörn; og Hafdís
Þegar ég kveð mömmu núna er
ég full af þakklæti fyrir að hafa
fengið að njóta hennar öll þessi ár.
Bæði þegar hún var ung og full af
orku og síkát og síðar þegar fór að
halla undan fæti hjá henni heilsu-
farslega. Skemmtilegt er að minn-
ast allra ferðalaganna, bæði inn-
anlands og utan. Hún var hrókur
alls fagnaðar í samkvæmum og
hinum ýmsu uppákomum eins og
afmælum. Mætti alltaf í afmæli
barnabarna sinna, sama hvernig
aðstæður voru hjá henni. Hugaði
alltaf að jólagjöfum fyrir allan
hópinn sinn. Hún var einstök. Ég
var henni til aðstoðar síðustu
misseri vegna versnandi heilsu
hennar. Notuðum við þann tíma til
að ræða hin ýmsu mál sem henni
lágu á hjarta. Landsmálin sem
fjölskyldumálin. Það fóru engar
fréttir af landsmálum fram hjá
henni og var henni mikil ánægja
að ræða þau. Hvort sem það var
pólitík eða annað. En hún var mik-
il sjálfstæðiskona sem alltaf kaus
xD. Einnig var hún inni í öllum
málum barnabarna sinn, eins og
menntun þeirra, barneignum og
umræðum um húsnæðismál. Ekki
var komið að tómum kofanum hjá
henni þar og fátt sem fór fram hjá
henni. Með ákveðnar skoðanir á
flestum hlutum. Trúmálum sem
öðru. Ég kveð mömmu sátt í
hjarta og með miklu þakklæti og
væntumþykju. Veit að hún er
komin á annan góðan stað til að
hrista upp í og sprella en þannig
vil ég minnast hennar. Hvíl þú í
friði, elsku mamma mín.
Blessuð vertu baugalín.
Blíður Jesú gæti þín,
elskulega móðir mín;
mælir það hún dóttir þín.
(Ágústína J. Eyjólfsdóttir)
Kveðja,
Elsa Hrönn Búadóttir.
Elsku mamma mín, þá er komið
að kveðjustundinni. Einhvern
veginn hélt ég að þetta myndi
aldrei gerast, þú varst alltaf svo
hress og kát, dásamlega mamma
mín. En þetta er víst leiðin okkar
allra sama hvað okkur finnst um
það og þrátt fyrir að sársaukinn sé
mikill og hjartað aumt þá veit ég
að þér líður miklu betur og ert
núna farin að hlaupa um og
stjórna pabba sem er búinn að
bíða eftir þér í 10 ár.
Mamma mín var einstök og fal-
leg sjómannskona að innan sem
utan, hún lifði fyrir okkur börnin
sín, alltaf tilbúin að hugga og hlúa
að. Kannski fékk ég extra mikið
sem langyngsta dekurdúkkan eins
og systkini mín myndu orða það.
Mamma var alltaf svo hlý og blíð
og svo margar góðar minningar
um hlýjar hendur að nudda hita í
mínar eftir að hafa verið úti að
leika, svo heitt vatnskakó með
tveim teskeiðum af sykri, það
urðu að vera tvær skeiðar.
Öll ferðalögin og útilegurnar
sem við fórum í með pabba sem
vísaði veginn, því ekki vorum við
þær ratvísu. Alltaf sást þú samt
Lómagnúp hvort sem við vorum á
Norðurlandi eða Vestfjörðum. Þú
fannst alltaf eitthvað að gera í
bílnum, þar var mikið sungið og
hlegið dátt að Bibbu á Brávalla-
götunni eða Ladda. Þú elskaðir að
hlæja innilega og oft var stutt í
tárin því þú grést af hlátri, sér-
staklega þegar þú varst að stríða
einhverjum sem þér fannst ekki
leiðinlegt að gera en alltaf sak-
laust samt. Húmorinn var alltaf til
staðar.
Þú varst besta amman fyrir
strákana mína, ætíð til í að passa
þá, þeim fannst samt aldrei að þeir
væru í pössun því það var svo
gaman hjá ömmu og afa, þið voruð
svo dugleg að taka þá með ykkur í
ferðlög og endalausa bíltúra. Ein
minning kemur sterk inn, þegar
ég átti minn yngsta þá komuð þið
pabbi til mín eldsnemma að
morgni til að passa hina gaurana,
við hlógum svo mikið þegar þú
mættir í einum brúnum skó og
öðrum svörtum, þér lá svo mikið á
að þú tókst ekki eftir neinu.
Þú varst alltaf jafn spennt þeg-
ar það bættist í langömmuhópinn
þó að viljinn væri oft miklu meiri
en getan, þú gast aldrei beðið eftir
að fá að heimsækja nýburana og
knúsa þá. Viktoría mín missir af
miklu að hafa ekki ömmu löngu til
að spilla sér, ég tek það þá bara að
mér.
Æ elsku mamma, svo margar
minningar, enda ekki við öðru að
búast eftir öll þessi ár, ég á eftir að
sakna þess að fá ekki símhring-
ingu á laugardagsmorgnum til að
athuga, hvort ég ætli ekki örugg-
lega að koma því það er svo rosa-
lega góð útsala einhvers staðar og
þig vantar líka allt í ísskápinn, að-
allega samt súkkulaðirúsínur og
kex til að fylla Gauta skúffu.
Endalaust knús og kossar,
elsku besta yndislega mamma
mín, þín verður saknað. Ástar-
kveðjur til pabba. Elska þig alltaf.
Þín
Hafdís (Haddý).
Mig langar að minnast hennar
elskulegu tengdamóður minnar,
Margrétar Sigurðardóttur, í örfá-
um orðum. Okkar kynni hófust er
ég kynntist dóttur hennar Elsu
Hrönn Búadóttur 1972. Þá bjó hún
á Háaleitisbraut 109 í blokkaríbúð
sem hún og tengdafaðir minn heit-
inn, Guðmundur Þórir Einarsson,
höfðu keypt og innréttað sjálf.
Mér er það minnisstætt þegar ég
kom fyrst inn í íbúðina hversu fal-
lega íbúðin var innréttuð. Þarna
bjó hún með öll börnin sex ásamt
eiginmanninum Guðmundi Þóri
Einarssyni, sem oftast var á sjón-
um. Kynntist ég því þá hversu
mikið er lagt á sjómannskonurnar.
Hún Magga amma, eins og við höf-
um alltaf kallað hana eftir að við
Elsa fórum að eignast börnin, var
alveg einstök kona. Hún var alltaf
létt og kát, lét allt flakka sem
henni datt í hug og var hrókur alls
fagnaðar. Öll barnabörnin drógust
að henni og hún fylgdist vel með
öllu sem á þeirra daga dreif, mætti
í öll þeirra afmæli og útskriftir
fram á síðasta dag. Fljótlega fór-
um við Elsa að ferðast með þeim
Guðmundi. Hef ég ekki tölu á öll-
um þeim útilegum og utanlands-
ferðum sem við fórum með þeim.
Fyrsta sólarlandaferðin okkar
Elsu er sérstaklega minnisstæð
sem og fyrsta hringferðin okkar
um Ísland. Auðvitað voru Magga
og Gummi með okkur í þeim ferð-
um. Oftast þar sem Magga og
Gummi voru stödd í fríum voru
aðrar fjölskyldur búnar að mæla
sér mót við þau, sama hvort þau
voru í tjaldi eða sumarbústað sem
þau leigðu oft á vegum sjómanna-
félagsins. Síðustu árin eftir að
Gummi féll frá bjó Magga á Sléttu-
veginum þar sem hún lagði ríka
áherslu á að sér væri félagslega
sinnt, enda hvarf aldrei þessi þörf
hennar að hafa fólk í kringum sig.
Kveð ég mína elskulegu tengda-
móður með miklum söknuði.
Sigurður Jónasson.
Hjartkær tengdamóðir mín,
Margrét Sigurðardóttir, er látin,
85 ára að aldri. Hún var af svo-
nefndri Kotsætt í móðurætt,
kennd við Kirkjulækjarkot í
Fljótshlíð. Þaðan fékk hún trú-
rækið uppeldi sem hún varðveitti
fallega í hjarta sér alla tíð. Í föð-
urætt var hún komin af Garðaætt í
Skildinganesi, af þekktum sjó-
sóknar- og útgerðarmönnum.
Margrét hafði unun af að rifja upp
og segja frá ungdómsárum sínum,
skoða gamlar ljósmyndir og gæða
þær lífi og anda þess tíma. Hún
var einstaklega lífsglöð kona,
kraftmikil í framgöngu og skapaði
fjörlegar samræður, lá ekkert á
skoðunum sínum, en bjó yfir þeim
hæfileika að leyfa öllum að njóta
sín. Hún gerði ekki mannamun og
var okkur samferðafólki sínu ein-
stök fyrirmynd í öllum skilningi.
Margrét gekk ekki menntaveg-
inn, hún hefði vissulega kosið það
og leikið sér að hvaða námi sem
var, í stað þess snerist líf hennar
frá 19 ára aldri um börn og barna-
uppeldi, heimilishald og fjöl-
skyldulífið. Hún vann samhliða því
við afgreiðslu- og verksmiðjustörf
og seinast við ræstingar. Hún gift-
ist ung fyrri manni sínum, Búa
Steini, úrsmið í Reykjavík,
tengdaföður mínum, og eignuðust
þau tvö börn, Sigurð Örn og Elsu
Hrönn. Þau skildu eftir fá ár. Þá
kynntist hún seinni manni sínum
og lífsförunaut, Guðmundi Þóri,
sjómanni. Þau eignuðust fjögur
börn á 10 árum, Guðbjörgu, Einar
Má, Guðrúnu Eygló og Hafdísi
Björk. Guðmundur tók eldri börn-
um Margrétar sem sínum eigin.
Þau byggðu sér heimili sem frum-
býlingar við Háaleitisbraut 109.
Þaðan eiga systkinin sex sínar
uppvaxtarminningar og þar hitti
ég þau Margréti fyrst þegar við
Sigurður kynntumst fyrir tæplega
40 árum. Eftir að við Sigurður
giftum okkur 1978 og fluttum
norður á Svalbarðseyri við Eyja-
fjörð, þar sem við bjuggum í 20 ár,
komu þau Margrét og Guðmund-
ur á hverju sumri, alltaf færandi
hendi, hann með vel verkað fisk-
meti í soðið, hún með fallegt hand-
verk á litla kroppa, eða glugga-
tjöld, dúka og annað til að gleðja
og nýta. Þau tóku tveimur eldri
börnunum mínum, sem ég hafði
með í búið, opnum örmum, og áttu
þau og dætur okkar Sigurðar í
þeim yndislega ömmu og afa. Við
fjölskyldan eigum dýrmætar
minningar um ótal ferðir með
þeim innanlands sem utan, í sum-
arbústaði og á sólarstrendur.
Margrét ræktaði tengslin við
fólkið sitt af sérstakri natni, fylgd-
ist vel með sístækkandi barna-
hópnum og virtist minnug á allt og
alla til síðasta dags. Hún var alltaf
gleðigjafi hvar sem hún fór. Hún
hafði líka til að bera djúpa hlýju og
umhyggju sem allir fengu að
njóta. Hún var einlægur vinur.
Þau eru því mörg tárin sem
streyma við hlýjar minningar og
mikill söknuður sem flæðir um
hjartað. Ástvinum hennar öllum
votta ég einlæga samúð. Minning-
in mun ætíð lifa í þökk og gleði.
Þórunn Erla Sighvats.
Elsku besta fallegasta amman
mín.
Ég get ekki lýst sorginni í
hjartanu mínu þessa stundina. Ég
á eftir að sakna þín svo mikið og
það verður svo tómlegt án þín.
Eina sem ég get huggað mig við er
að þú ert búin að eiga frábær 85 ár
hér í þessu lífi og af þeim hef ég
getað deilt 33 árum með þér, full-
um af yndislegum minningum um
þig, elsku amma mín, og núna ertu
loksins komin til Gumma afa. Ég
er svo heppin að þú gast séð ung-
ana mína tvo vaxa og dafna,
kynnst manninum mínum og verið
með okkur á óvænta giftingardeg-
inum okkar. Að sjálfsögðu misstir
þú ekki af einu einasta afmæli hjá
krílunum mínum og ég er svo mik-
ið þakklát fyrir það, elsku amma,
að þú gast verið þarna með okkur
á öllum þessum gleðistundum. Þó
að ég vildi svo mikið að stundirnar
hefðu verið ennþá fleiri og ég fæ
svo illt í hjartað við að hugsa um
að svo verði ekki, það er svo sárt.
Þegar ég var lítil þá varst þú sú
Margrét Sigurðardóttir
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elskuleg móðursystir okkar,
RAGNHEIÐUR ÓLAFSDÓTTIR,
Eyrarlundi, Súðavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Grund
24. febrúar, verður jarðsungin frá
Súðavíkurkirkju laugardaginn 11. mars
klukkan 14.
Hildur Maríasdóttir Þórður Oddsson
Sigríður Hrönn Elíasdóttir
Ólafur Elíasson Sesselja Garðarsdóttir
Margrét G. Elíasdóttir
Sigurjón Vífill Elíasson Fríða Bára Magnúsdóttir
og fjölskyldur
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRGVIN ÓLAFSSON,
Birkihvammi 1, Kópavogi,
lést 3. mars.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju
fimmtudaginn 16. mars klukkan 13.
Þórdís Berta Lúðvíksdóttir
Helga Vallý Björgvinsdóttir Sverrir J. Hannesson
Lúðvík Björgvinsson Þóra Jóhanna Hjaltadóttir
Íris Sigurlaug Björgvinsd. Guðjón Guðmundsson
Björgvin Þór Björgvinsson Alda Sveinsdóttir
barnabörn og langafabarn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og
amma,
ÁSA ÓLAFSDÓTTIR
frá Borgarnesi,
Prestastíg 8, Reykjavík,
verður jarðsungin föstudaginn 10. mars
klukkan 11 frá Guðríðarkirkju.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Grundar fyrir hlýju og góða
umönnun.
Kristján Ólafsson
Ólöf Kristjánsdóttir
Sigrún Guðmundsdóttir
ömmu- og langömmubörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
FRÍMANN FRÍMANNSSON,
verður jarðsunginn frá Áskirkju
fimmtudaginn 9. mars klukkan 15.
Margrét K. Frímannsdóttir Jón K. Friðgeirsson
Elísabet Frímannsdóttir
Ingveldur Bára Frímannsd. Ingvar Bjarnason
Frímann, Ingigerður, Katrín Bára
Jón Frímann og Róbert Leó
Ástkær eiginkona mín,
STEFANÍA R. MARKÚSDÓTTIR,
Vallarbraut 6, Njarðvík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
mánudaginn 6. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Eggert Bragi Ólafsson
Ástkæra eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir og amma,
GRÓA JÓNA GUÐJÓNSDÓTTIR
sjúkraliði,
Breiðvangi 30, Hafnarfirði,
lést 1. mars.
Útför hennar fer fram frá Víðistaðakirkju
þriðjudaginn 14. mars klukkan 13.
Þeim, sem vilja minnast Gróu, er bent á Krabbameinsfélagið.
Hákon Valdimarsson
Guðlaug Katrín Hákonard. Daði Baldur Ottósson
Davíð Mikael Daðason