Dagblaðið Vísir - DV - 29.12.2017, Blaðsíða 98

98 fólk Áramótablað 29. desember 2017
Margrét Erla Maack leikkona
Karlar sem urðu litlir í sér
Að fá símtal um það að ég hefði fengið hlutverk í danskórn-
um í Rocky Horror, velgengni Reykjavík Kabaretts, sýn-
ingarferðalög (mörg), vitundarvakningin og samstaðan í
kringum #metoo. Og ástin.
Er búin að kljást við eitthvað órætt í dágóðan tíma, sem
fyrst var talið ofnæmi, svo astma og nú síðast bakflæði …
oft lasin og hálf ómöguleg. Held að ég þurfi að gefa mér
tíma á nýju ári til að vúdú-a þetta út. Já, og karlarnir sem
urðu svo litlir í sér í kringum #metoo að þeir „áreittu mig í
grín“ á DJ-vöktum. Gubb.
Eiríkur Jónsson, blaðamaður og ritstjóri
Sorgin og gleðin hönd í hönd
Allt gerðist í sömu vikunni. Pabbi minn dó og næstum um
leið eignaðist elsta dóttir mín sinn fyrsta son. Maður kem-
ur í manns stað – einn tekur við þegar annar fer. Stundum
ganga sorgin og gleðin hönd í hönd og þannig er það best.
Þannig lifum við af.
Ellý Ármanns ritstjóri
Trúi enn á ástina
Ég hóf MBA-nám við Háskóla Íslands. Ég gerði það fyrir mig
og engan annan. Ég vildi læra eitthvað nýtt, nýta reynslu
mína sem fyrrverandi blaðamaður og ritstjóri og víkka sjón-
deildarhringinn. Þetta er besta ákvörðun sem ég hef tekið
lengi. Ég fékk að taka ársleyfi frá náminu sem er hálfnað því
ég ákvað að bretta upp ermar til að geta greitt bankanum en
það kom til af því að þegar ég skildi á sínum tíma var húsið
skráð á mig. Ég reyndi eftir skilnaðinn að semja við bankann
en án árangurs. Svo fór að húsið var selt bankanum á upp-
boði. Það var tvennt í stöðunni og það var að borga bankan-
um sem fór fram á eingreiðslu eða þá kveikja í kennitölunni
minni. Ég var staðráðin í að láta reyna á hið fyrrnefnda og
mála myndir og athuga hvort ég gæti selt þær og safnað
þannig fyrir skuldinni. Ég mála risastórar myndir óhefð-
bundnar með spaða og salan hefur gengið vonum framar. Ég
er bjartsýn á að geta borgað bankanum í kringum áramótin
og fótað mig á ný ef guð leyfir.
Pabbi lést á páskadagsmorgun aðeins 66 ára gamall. Ég
náði ekki að kveðja hann og segja honum hvað ég elskaði
hann mikið áður en hann fór en ég fékk dýrmæta stund
með honum í kirkjunni daginn sem jarðarförin fór fram.
Þar sagði ég honum hvað ég elska hann og hvað ég þráði
alltaf að vera ein af börnunum hans og hvað hann skipti
mig miklu máli. Séra Jóna Hrönn sá til þess að ég fékk góða
stund með honum þar sem hann lá friðsæll í kistunni og
fyrir það verð ég henni ávallt þakklát.
Ég kynntist leigumarkaðnum og endaði á því að leigja
herbergi fyrir mig og stelpuna mína fyrir ofan skemmtistað
í miðborginni. Mér fannst það erfitt í byrjun en svona eftir
á að hyggja þá var þetta allt í lagi því það er stórkostlegt að
búa í litlu herbergi hamingjusöm heldur en vansæl í höll.
Við mæðgurnar gerum gott úr þessu og njótum þess að
upplifa borgina saman.
Svo gerði ég þau hræðilegu mistök að fá mér húðflúr
með nafni þáverandi kærasta. Ég varð ástfangin upp fyrir
haus og hélt svo innilega að hann væri sá rétti. Annað kom
hins vegar í ljós. En ég trúi enn þá á ástina og ég er ekki
búin að missa vonina. Ég skammast mín hins vegar og læt
mér þetta að kenningu verða.
Þórhallur Þórhallsson leikari
Bölvaðir perrar
Það sem stendur upp úr á þessu ári er að ég hélt upp á
tíu ára afmæli mitt frá því að ég vann keppnina Fyndn-
asti maður Íslands með því að halda uppistandssýningu
í Tjarnarbíói. Ég tók sýninguna upp og næ ég vonandi að
sýna þjóðinni hana fyrr eða síðar. Einnig var mjög gaman
að skora á sjálfan sig og ganga fimm daga í röð upp á Esj-
una og vekja í leiðinni athygli á geðheilbrigðismálum á Ís-
landi. Fjöldi manns fylgdist með mér inn á Snapchat í því
ævintýri og fann ég fyrir miklum meðbyr þar.
Verst fannst mér allar þessar fréttir af leikurum og
grínistum sem maður hefur litið upp til í mörg ár og kemur
nú í ljós að voru allir bölvaðir perrar. Ekki það að mér finn-
ist það slæmt að það hafi komist upp um þá, frekar bara að
gaurar sem maður hélt að væru góðir eru það svo bara alls
ekki neitt. Svo hefði ég viljað fara oftar til útlanda. Það er
aldrei hægt að fara of oft til útlanda.
Karel Kristel Ágústsdóttir pistlahöfundur
Setti sjálfa mig í fyrsta sæti
Það versta við mitt 2017 þarf eiginlega að vera veikindi.
Ég var ótrúlega mikið líkamlega veik, „random“ veikindi
í mislangan tíma. Það er sko mjög krefjandi fyrir ofvirka
manneskju eins og mig að þurfa allt í einu að liggja heilu
vikurnar og gera ekkert. Það þarfnast aga sem ég átti ógeðs-
lega erfitt með. Ég þarf líka að bæta við að ég fór að borða
tómata, ég er mjög þrjósk og allt mitt líf haldið því fram
að tómatar séu ógeð. Það er því ótrúlega erfitt fyrir mig að
viðurkenna að 2017 er árið sem ég fór sjálfviljug að panta
tómat á allt.
Það besta við mitt 2017 þarf líklega að vera ákvörðun
mín um að setja sjálfa mig í fyrsta sæti í næstum því öllu,
svo æðisleg ákvörðun sem ég stóð við. Ég hætti að leyfa
fólki, hlutum og atburðum sem ég gat ekki breytt, að hafa
áhrif á mig. Fór að einbeita mér að öllu sem sjálfri mér þyk-
ir gaman og fór að lifa lífinu, búa til minningar. Sem dæmi
þá standa Secret Solstice, Þjóðhátíð og Airwaves upp úr.
Vera bara með vinum og njóta í drasl.
Sævar Helgi Bragason, rithöfundur og ritstjóri
Stjörnufræðivefsins
Gekk illa að safna fyrir útborgun
Á árinu fór ég í stórkostlegt mánaðarlangt ferðalag um
Bandaríkin – fyrst með Arnóri Braga, syni mínum, en svo
vinafólki – sem náði hámarki með sólmyrkva. Gaf líka út
aðra bók, Geimverur – Leitin að lífi í geimnum og byrj-
aði að vinna við KrakkaRÚV sem er ótrúlega skemmtilegt.
Svo hófst undirbúningur fyrir önnur enn meira spennandi
verk efni sem koma í ljós á næsta ári.
Árið var ansi fínt í flesta staði. Það versta var kannski
hvað það gekk og gengur illa að safna nægum peningum
til að eiga fyrir útborgun í íbúð (nei, það var ekki Banda-
ríkjaferðinni að kenna). Vona að það gangi betur á næsta
ári. Þess vegna væri frábært ef fólk keypti bækurnar mínar.
Vilhjálmur Birgisson verkalýðsforingi
Ríkur maður
Það besta sem kom fyrir mig persónulega á þessu ári er að
í mars eignuðumst við hjónin okkar áttunda barnabarn en
þá fæddist glæsilegur drengur sem fékk nafnið Leó Örn.
Það er morgunljóst í mínum huga að það sem skiptir alla
mestu máli er að öllum í fjölskyldunni líði vel, séu við góða
heilsu og vaxi og dafni í leik og starfi. Í því felast hinir stóru
persónulegu sigrar hjá hverri manneskju, að eiga stóra
Myrkur og ljós í lífi þekktra Íslendinga á árinu
Það hefur gengið á ýmsu í samfélaginu árið
2017. #Metoo-byltingin hefur haft gríðarleg
áhrif, þá féll ríkisstjórn og önnur reis í stað-
inn. Hér ætlum við ekki að fjalla um sam-
félagsmál nema að hluta. Hér tjá þekktir
Íslendingar sig um sínar verstu stundir á
árinu og þær bestu. Sumir opna sig um
erfiðan missi, kynferðislega áreitni og
árásir á netmiðlum. Þá opna hinir þekktu
Íslendingar sig um ný líf, börn, barnabörn
og getur einn fyrrverandi þingmaður ekki
beðið eftir að verða amma. Myrkur og ljós í
lífi þekktra Íslendinga á árinu.
kristjon@dv.is
n Sorg og gleði n Trúa á ástina n Perrar n Barneignir n Ást á ónýtu kerfi n Verður amma n Óvirðing við hinn látna n Erfitt að ná ekki að kveðja vinkonu