Ljósið - 15.05.1917, Qupperneq 18

16
L'J O SIÐ
ar heimi drottins frá glötun. Það órétta hlýtur að falla
fyrir þvi rétta, nafni sæll!
Þú hefir engin tök á að hrekja það, sem ég læt koma
íyrir almenningssjónir í málgagni mínu. Snúðu þér því,
vinur minn! i tíma frá myrkri heiðindóms að ljósi kristi-
legrar opinberunar. Drottinn almáttugur verður með þér
eins og mér, ef rétt er kent. Hann er máttugur í veik-
leikanum, ef vér vökum og biðjum, svo að vér föllum
ekki i snörur freistarans.
Gefi drottinn góður mér þig fyrir liðsmann og með-
hjálpara, þá koma ótal pennafærir menn, sem bera
ótrauðir sannleikanum vitni og vilja taka drottins orð
undan mælikeri. Ég fel Jesú Kristi árangurinn af starfi
mínu.
Þessar eldingar enda ég með stöku þessari:
Lýður þiggur ljós frá mér.
Lifa rétt er vandi.
Ekki þrælar erum vér
Egypta- á -landi.
Stökur.
Eldingar frá Einars Ljósi
eiga’ að kveykja ljós í sál.
Drotni góðum drengir hrósi.
Drottinn gaf oss kristið mál.
Falskristur í báli bjó —
brunninn nærri var hann —,
nýtum asna náði þó.
Nú hann ríður Iívaran!
Bræðrum drottins lýsi ljós.
Lýginni á fleygja.