Jökull

Ataaseq assigiiaat ilaat

Jökull - 01.01.2004, Qupperneq 95

Jökull - 01.01.2004, Qupperneq 95
ur að fara að gera eitthvað í málinu, þetta getur ekki gengið svona, eða hvað? Verður eitthvað fútt í þessu ef draslið hættir að klikka? Staður og stund, Mýrdals- jökull á páskum 1961. Tilefni, vísindamenn og þeirra þarfir. —– —– —– —– —– —– Gunnar Guðmundsson var fæddur í Reykjavík 26. desember 1924. Foreldrar hans voru Guðmund- ur Matthíasson, fæddur 22. september 1874 og kona hans Sigurrós Þorsteinsdóttir, fædd 16. júlí 1896. Æskuheimili Gunnars var á Lindargötu 23 og skóla- ganga hans til fullnaðarprófs í Miðbæjarskólanum. Þar með var þeim kafla lokið því hugur hans stóð ekki til frekara bóklegs náms heldur framkvæmda. Gunn- ar fór snemma að vinna, var fylginn sér og duglegur sem sést best á því að í Bretavinnuna fór hann um leið og kostur var á en ekki eins og flestir Íslendingar til þess að styðja sig við skóflu heldur til þess að vinna í akkorði við skurðgröft með skóflu, það gaf nefnilega mun meira. Hann varð fljótlega ýtustjóri hjá Almenna byggingafélaginu og endaði þá vist árið 1949 með því að kaupa, í félagi við Óla Páls, stóra ýtu sem Gunnar hafði verið með á Skagaströnd. Ók hann ýtunni suður og ýtti snjó á Holtavörðuheiðinni í leiðinni. Rétt er að rifja upp að ýtur þeirra tíma voru hvorki yfirbyggð- ar né hraðskreiðar og það að handleika stangirnar var ekki á færi meðalmanna. Árið eftir, 1950, var tímamótaár í lífi Gunnars, þá setur hann á laggirnar fyrirtæki utan um rekstur sinn, Gunnar Guðmundsson hf. og síðla sama árs eru stofnuð tvö félög, Flugbjörgunarsveitin og Jöklarann- sóknafélagið, en vettvangur þeirra varð um leið vett- vangur Gunnars allt til dánardags. Innan Jöklarann- sóknafélagsins féll eðlilega strax í hans hlut að halda lífinu í hinum heilsulausu víslum félagsins. Þetta voru afdönkuð stríðstól, keypt af fjárvana félagi og ætlað stórt hlutverk, því kom sér vel að til varð harðsnú- inn kjarni sem mótaðist í fyrstu bílanefnd félagsins. Gunnar varð þar fljótt í forystu og stýrði nefndinni um áratuga skeið. Nýttist nú vel sú reynsla sem hann hafði fengið, við að halda jarðýtunum gangandi, hver svo sem skilyrðin voru, og það oftast án nýrra vara- hluta því að ekkert var til í víslana og þurfti því að beita alls konar óhefðbundnum aðferðum til þess að halda þeim ökufærum. Þá skipti og sköpum kunnátta Gunnars við akstur beltatækja því hann lýtur öðrum lögmálum en akstur bíla og oft má ekki mikið út af bera. Þessu linnti að mestu árið 1972 en þá var Gunnar í framlínu þröngs hóps sem lagði nöfn sín að veði til þess að félagið gæti fjármagnað kaup á nýjum snjóbíl af Bombardier gerð. Þá varð til „Bíll númer eitt“ svo notuð séu orð og áhersla Gunnars. Má af því marka að eitthvað hafa víslarnir verið búnir að missa glansinn. Fyrir okkur sem til hliðar stóðu var það alltaf undr- unarefni að á hverjum aðalfundi félagsins kom í ljós að engu hafði verið eytt til viðhalds víslunum sem þó voru alltaf að bila. Ef þetta var fært í tal við Gunn- ar þá brosti hann og fór að tala um skíðaferðirnar í gamla daga með félögunum í Ármanni. Hætt er við að ef grannt yrði skoðað fyndist ýmislegt frá þessum árum í bókhaldi GG sem hefði átt að eyrnamerkja á annan veg. Innan vébanda Jöklarannsóknafélagsins hefur alla tíð starfað fólk sem hefur verið tilbúið til þess að gefa af sér ómælt, án þess að krefjast annars endurgjalds en samverunnar og þeirra hrifa sem náttúruöflin í blíðu og stríðu veita, en óneitanlega eru skilin eftir misdjúp spor. Víst er að seint mun fenna í Gunnars. —– —– —– —– —– —– Leiftur. Það var verið að syngja um senjoríturnar suður á Spáni og hópurinn lifði sig virkilega inn í hlutverk- ið en ég var hættur öllum söng, orðið hálf ómótt og hafði heldur ekki áhuga á að vökva lífsblómið frek- ar. Settist niður fyrr um kvöldið of nærri ofninum og var einfaldlega orðið of heitt. „Í Barcelona var lag- leg hnyðra með limi netta og svarta brá“ söng fólkið, ég stóð upp, fór fram og út, stóð fyrir utan gluggann og andaði að mér svölu næturloftinu. Í gegnum glerið heyrði ég sönginn „þær syngja um ástir með ljúfum hreim“ og um leið umgang. Út undan mér sá ég að hann stóð þarna skáhallt fyrir aftan mig og horfði upp í himinhvolfið. Við lögðum af stað, ég veit ekki hvor tók fyrsta skrefið, kannski báðir og fórum hægt því hraunhellan milli skálanna er ekki slétt. Frá Gamla- skála heyrðist lágvær hlátur og raddir þeirra sem vildu fremur sitja og spjalla en syngja. Við gengum fram hjá tröppunum sem Pétur Sumarliðason á einna flest JÖKULL No. 54, 2004 95
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144

x

Jökull

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jökull
https://timarit.is/publication/1155

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.