Fréttablaðið - 27.10.2018, Síða 84

Fréttablaðið - 27.10.2018, Síða 84
V ið skulum byrja á for-sögunni, af hverju að þýða Dante?E i n a r : „ No n n i hringdi í mig óforvar-andis þegar ég hafði lokið við þýðingu á Vetrarævintýri eftir Heinrich Heine sem kom síðan út árið 2011. Hann var með svaka- lega hugmynd sem hann nefndi svo seint og um síðir.“ Jón: „Ég var dálítið eins og í áfalli þegar ég var búinn að lesa Heine- þýðinguna. Ég var svo gagntekinn af því hvað hún var lipur, andrík og ótrúlega skemmtileg. Ég hugs- aði með mér: Svona þýðingarstarf verður að halda áfram. Það var ekki bara út af skemmtuninni heldur fannst mér íslensk tunga og íslenskt brageyra þurfa eitthvað verulega gott til að hressa upp á sig. Þannig að ég hugsaði: Hvaða krassandi efni get ég látið Einar fá sem hristir verulega upp í brageyra íslensku þjóðarinnar? Þá fékk ég hugljómun, svo sterka að ég get ennþá kallað hana fram, að það ætti að vera Dante. Það hentaði líka af því Einar kann ítölsku.“ Einar: „Það er skemmtilegt í þessu sambandi að hafa í huga að Heine endar Vetrarævintýri á áskorun til kóngsins um að vera ekki að ritskoða skáldin og spyr hann í lokaerindinu: Kannastu við helvíti Dantes, passaðu þig svo þú verðir ekki sendur niður. Mig grunar að þessi orð hafi sest að í undirmeð- vitund Nonna.“ Jón: „Það hlýtur eiginlega að vera því hugljómunin var raunveruleg.“ Frumleiki Dantes Hvað var erfiðast í sambandi við þýðinguna? Einar: „Þessi þýðing er í réttum bragarhætti, þeim sama og Gunnars- hólmi, rímið sækir yfir í næsta erindi. Rímið var það erfiðasta. Ég skrifaði niður öll rímorð sem ég kunni og svo var að negla þau inn og stundum að búa þau til. Ég tók mér ákveðið frelsi varðandi rímorðin. Ég nota til dæmis jöfnum höndum ljáði og léði. Þannig að ég negli inn orðum sem passa ekki alveg varðandi ströngustu reglur í stafsetningu eða málfræði Björns Guðfinnssonar. Í göml- um þjóðsögum er þó talað um hellira og læknira, þannig að ég hafði nokkuð frjálsar hendur þrátt fyrir allt.“ Jón: „Ég var svo hissa á því hvað hann gat sótt í þjóðvísur, gömlu Edduna og Íslendingasög- urnar. Ég skil ekki hvaðan maður- inn hefur þetta minni. Ég hef ekki svona minni. Samt hef ég kvalist út af minni mínu. Maður tekur út smá þjáningar með því að hafa frekar gott minni, það er ekkert auðvelt. En þetta er ofurminni!“ Hvað er svo skemmtilegt og áhuga- vert við helvíti Dantes? Einar: „Það er hugmyndaflugið og svo líka hvað Dante er í rauninni. nútímalegur.“ Jón: „Ég vil nefna nokkuð sem ég undrast í sambandi við listbrögð Dantes. Ö n n u r vi ð a m i k i l skáld sem ég hef borið saman við hann, til dæmis Walt Whitman og William Blake, eru oft með langar upp- talningar og maður nennir ekki að lesa þær af því að þeim er bara hrúgað upp. Þetta sér maður aldrei hjá Dante. Það er allt- af spennandi að lesa upptalningar hans og ætíð er listfengi í þeim. Annað sem hann stillir afskaplega vel af eru viðræður hans við leiðsögumann sinn Virgil. Dante er með alls konar útskýringar og efasemdir og þeir skiptast á skoðunum. Svo koma á hárréttum stöðum landslagslýs- ingar, himinhvolfslýs- ingar, stjörnumerkja- lýsingar og fleira til að skapa tilbreytingu. Frumleikinn er alltaf til staðar hjá Dante, þar er ekkert vél- rænt.“ Mórölsk veruleikatenging Verkið er um helvíti. Þótt ég þykist vita svarið verð ég að spyrja hvort þið trúið á helvíti. Einar: „Nei, en í bókinni eru teikn- ingar þar sem Ragnar Kjartansson sýnir sínar hugmynd um helvíti, eins og til dæmis deGaulle-flugvöllinn.“ Jón: „Nei, ég get ekki trúað á hel- víti. Það er svo skrýtið með víti Dantes að þar fá skáldlegar myndir líkamningu. Maður veltir fyrir sér refsingunni sem er veitt fyrir hverja synd og Dante finnur alltaf þá réttu. Hann gefur skáldskapnum nánast óheft hugmyndaflug án þess að missa veruleikatengingu. Það er þessi móralska veruleikatenging sem gerir helvíti hans svo raunveru- legt.“ Þið trúið ekki á helvíti, eins og skiljan legt er, en hvað með trú á æðri mátt? Jón: „Ég geri það nú.“ Einar: „Maður getur ekki neitað, maður veit aldrei.“ Jón: „Ég hallast að jáinu, annars hefði ég ekki fengið þessa hug- ljómun.“ Eruð þið samrýndir? Jón: „Já.“ Einar: „Nonni er eins og hundur sem rekur á eftir mér en dinglar þó rófunni.“ Ágætis hálmstrá Það er ekkert sjálfgefið að fá þýðingu eins og þessa gefna út. Var það mikil píslarganga? Einar: „Nei, þetta var það ekki vegna þess að ég átti aldrei von á því að nokkur maður vildi gefa þetta út. Svo barst þessi þýðing í tal og Sig- urður Gísli Pálmason sagði við mig að láta sig vita ef hann gæti verið mér innan handar og mér þótti það ágætis hálmstrá. Hann er fjárhags- legur bakhjarl.“ Jón: „Svo var hóað í Bjössa, Björn Jónasson, sem á sínum tíma gaf út Nafn rósarinnar og hann er útgef- andinn. Þessar tvær bækur kallast ágætlega á. Það er ágætt að lesa Umberto Eco með Dante.“ Þetta er einn þriðji af Hinum guð- dómlega gleðileik, hvað með fram- haldið? Einar: „Ég er kominn nokkuð á veg með þýðingu á Skírnarfjall- inu‚ þýddi tvö erindi í gær. Ég er í stöðugri leit að rímorðum, það getur tekið tvo til þrjá daga að finna þau.“ Eruð þið báðir miklir bókamenn? Einar: „Nonni veit allt um bók- menntir. Hann byrjaði að lesa Thomas Mann á þýsku með orða- bók 22 ára gamall og kunni þá ekk- ert í þýsku. Síðan hefur hann lesið allan litteratúrinn og man það sem hann les. Ég veit ekkert um litteratúr en er sennilega góð hermikráka. Ef maður veit hvað skáld er að segja þá getur maður hermt eftir því. Það er mitt hlutverk.“ Uppljómun um helvíti Einar Thoroddsen læknir var nær áratug í ígripum að vinna að þýðingu sinni á Víti eftir Dante Alighieri. Það var bróðir hans Jón sem kallaði hann til verksins. Nú er vegleg og falleg bók komin út með teikningum Ragnars Kjart- anssonar sem dregur þar upp sínar eigin myndir af helvíti. Jón er ritstjóri verksins og skrifar jafnframt inngang. Bókina prýða teikningar þar sem Ragnar Kjartansson sýnir sínar hug- myndir um helvíti. Jón og Einar, en það var fyrir hvatningu hins fyrrnefnda sem þýðingin á Víti Dantes varð að raunveruleika. FRéttaBlaðið/SigtRygguR aRi Þá fékk ég huglJómun, svo sTErka að ég gET EnnÞá kallað hana fram, að Það æTTi að vEra DanTE. Jón nonni Er Eins og hunDur sEm rEkur á EfTir mér En Dinglar Þó rófunni. Einar Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@frettabladid.is 2 7 . o k t ó b e r 2 0 1 8 L A U G A r D A G U r36 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð 2 7 -1 0 -2 0 1 8 0 4 :2 0 F B 1 1 2 s _ P 0 9 3 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 8 4 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 2 0 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 2 9 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 1 3 3 -D A 6 C 2 1 3 3 -D 9 3 0 2 1 3 3 -D 7 F 4 2 1 3 3 -D 6 B 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 4 B F B 1 1 2 s _ 2 6 _ 1 0 _ 2 0 1 C M Y K
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.