Breiðfirðingur - 01.04.1943, Blaðsíða 72

70
BREIÐFIRÐINGUR
„Mundi minn“, segi ég, „lieldur þú að eitthvað hafi
orðið að hjá þeim, sem reru?“ „Ég veit ekki“, svarar
hann. „Hverjir voru á hátnum?“ Ég taldi mennina upp
fyrir honum. Einn þeirra var Hallbjörn sál. Bergmann
skijistjóri. Þegar ég nefndi hann, segir Ingimundur.
„Fyrst Hallbjörn var með, þá hafa þeir ekki í sjóinn
farið. Hann er ekki „sjólegur“, hann deyr á landi og
veit af dauðanum, áður en hann kemur. Þú mátt vera
óhræddur um þá.“
Úr róðrinum komu þeir um nóttina; höfðu farið í
Bjarneyjar, en sigldu lieim, er hægði.
En Hallhjörn dó á landi, eins og Ingimundur sagði,
og lá áður all-lengi.
Eitt sinn var Ingimundur í vinnu með mér. Við unn-
um við fiskverkun fyrir Guðm. sál. Bergsteinsson kaupm.
Fiskireiturinn, sem unnið var á, var rétt við götuna.
Þetta var að kvöldi dags, og vorum við Ingimundur
að „stakka“ fiski, en borið var að okkur. Við vorum
tveir við stakkinn. Þá gekk ungur nxaður upp götuna,
sem lá meðfram reitnum. Ég sá, að Ingimundur horfði
fast á eftir piltinum, og heyri ég að liann tautar: „Og
guð hjálpi nxér, liann á þá að fara eins og faðir hans,
í sjóinn.“
Síðan sneri hann sér lxvatlega að mér og' sagði: „Sagði
ég nokkuð, heyrðir þú það?“ „Já,“ sagði égr „Elskan
mín, minnstu ekki á þetta, en það verður. Þú lifir það,
en um mig veit ég ekki.“
Þetta koixx fram; pilturinn, sem var Mag'nús Níels-
son úr Hvallátrum, drukknaði nokkru síðax-.
Veturinn 1925 varð, svo seixx kunnugt er, hið ægi-
lega slys á Halamiðum. Á togaranum „Robertson“ var
loftskeytamaður ungur efnismaður, Magnús Jónsson,
ættaður úr Flatey.
Leit var lxafin að hinum týndu skipum. Einmitt einn
þeirra daga, er leitin stóð yfir, var lialdinn alnxenn-
ur fundur í Flatey, og átti að liahla hann í barnaskól-