Breiðfirðingur - 01.04.1995, Blaðsíða 27

ÁRNAÐARMENN BISKUPSDÓTTUR
25
missögn er að vísu leiðrétt sfðar, sjá idem, Menn og menntir siðskiptaaldarinnar,
IV. Rithöfundar (Reykjavík, 1926), bls. 790 (í „Athugasemdir"), en sagt þá
jafnframt að „ekkert verður af þessu dregið, með því að nafnið er ekki fátítt.“ I
Páll Eggert Ólason (1944), bls. 458, getur höfundur ekki Þuríðar, en þar, bls. 452,
er raunar Helga, dóttir Jóns biskups, ekki heldur nefnd á nafn.
30 [Bjöm Jónsson], Annalar Biprns a Skardsa, I-II (Hrappseyæ, 1774, 1775), I, bls.
144-147.
31 ÍÆ, V, bls. 184; Páll var lögmaður norðan og vestan 1541-1546. Sjá einnig Páll
Eggert Ólason (1944), bls. 103-104 og 192; og ÍÆ, I, bls. 16-17. Um Þorleif
Pálsson sjá einnig Einar G. Pétursson (1990), bls. 44-46 og 60-64.
32 Jón Espólín, íslands Arbœkur í sögu-formi, IV (Kaupmannahöfn, 1825), bls. 35.
33 Ibid., bls. 38. Jón Espólín tímasetur aðförina að Þorleifi með atburðum frá 1548,
sbr. ibid., bls. 26-39; sbr. supra, 28. tilvitnun.
34 Matthías Þórðarson (1914), bls. 12; Safnskrá Þjóðminjasafns íslands 1881-1883
Matthías Þórðarson skráði; idem, „St. Olav paa Island,“ Norrön Helg (Oslo,
1926), bls. 16.
35 Elsa E. Guðjónsson, „Islenskur refilsaumur frá miðöldum." (Óprentað handrit;
1974), 4. kafli, bl. 3; idem (1983), bls. 132-133; idem (1985 a), bls. 56; og idem,
Með silfurbjarta nál. íslenskar hannyrðakonur og handaverk þeirra. Sýningarskrá
(Reykjavík, 1985 b), bls. 10.
36 Anna Sigurðardóttir, Allt hafði annan róm áður í páfadóm. Úr veröld kvenna, III
(Reykjavík, 1988), bls. 159-160.
37 Páll Eggert Ólason (1919), bls. 133-134; og idem (1926), bls. 790.
38 Guðbrandur Jónsson, Herra JónArason (Reykjavík, 1950), bls. 69.
39 ÍÆ, III (1950), bls. 41; þar telur Páll Eggert Ólason upp með nöfnum sex böm
Jóns biskups; sbr. supra, 26. og 29. tilvitnun. I nokkrum nýlegum sagnfræðiritum
er bama Jóns biskups getið sem hér segir: í Björn Þorsteinsson, Island. Politikens
Danmarkshistorie (Kdbenhavn, 1985), bls. 149, er sagt að fylgikona Jóns biskups
hafi „f0dt ham ni b0m,“ en fjögur eru nefnd með nafni skv. nafnaskrá, og á bls.
153 segir enn „denne katolske biskop [þ. e. Jón], der blev far til ni b0rn;“ og í
Sigurður Lfndal [sbr. „Formála," bls. VII-VIII], „Kirkjan og þjóðlífið,“ Saga ís-
lands, V (Reykjavík, 1990), bls. 150, segir að biskup Jón hafi átt með fylgikonu
sinni „m'u böm, en sex komust upp,“ og eru þrjú nefnd með nafni. I Bjöm Þorsteins-
son og Bergsteinn Jónsson, Islands saga til okkardaga (Reykjavík, 1991), bls. 192,
er Jón sagður „sjö bama faðir,“ án þess að nánari skýring sé gefin á þeirri tölu, en
fjögur em nefnd með nafni skv. nafnaskrá. I engu þessara rita er getið um Þuríði.
40 Kristján Eldjám (1962), 18. kafli.
41 Loc. cit.
42 Loc. cit., sbr. Matthías Þórðarson í Safnskrá Þjóðminjasafns fslands 1881-1883.
Því síður hefur klæðið verið saumað „í hennar minningu," eins og Kristján Eldjám
nefnir sem annan möguleika, þar eð það hlýtur að vera saumað í kaþólskum sið, þ.
e. fyrir 1550, en Solveig lést 1562 svo sem fyrr var getið.
43 Kristján Eldjárn (1962), 18. kafli.
44 J0rgen Raasted, „Helgener," Kulturhistorisk leksikon for nordisk middelalder, VI
(Reykjavík, 1961), d. 321-322. Bengt Ingmar Kilström, Bild och symbol i guds
hus (Stockholm, 1983), bls. 44 og 47. Jakob Benediktsson (ritstj.), Hugtök og heiti
í bókmenntafrœði (2. prentun; Reykjavík, 1989), bls. 117-118 („Helgisögur").