Breiðfirðingur - 01.04.1995, Blaðsíða 96

94
BREIÐFIRÐINGUR
Eðlilegast er að skilja þessar klausur svo að garðurinn hafi
verið færður út norðan- og austanmegin, enda skynsamlegast
að stækka garðinn þar sem girðing var léleg í stað þess að rífa
niður gripheldar girðingar og þurfa síðan að leggja helmingi
meiri vinnu að óþörfu í að gera nýja girðingu.
Einnig er rétt að líta á aðstæður við kirkjuna. Suðurhlið
garðsins snýr að bæjarhúsum og var sögð vel hlaðin, en vest-
urendi kirkjugarðsins er í nokkrum halla og þar fyrir neðan er
vatnsagi. Töluverða uppfyllingu hefði þurft til að stækka
garðinn í þá átt og engin ummerki sjást að svo hafi verið gert.
Eðlilegast og auðveldast er að færa garðinn út í norður og
austur og auðveldast í austur. Mæla því bæði skjalagögn og
aðstæður í Dagverðarnesi eindregið gegn því að kirkjugarð-
urinn hafi verið stækkaður við leiði Benedikts Gabríels, sem
eins og fyrr sagði liggur í suðvesturhomi garðsins.
Hvaða ályktanir má af þessum samtíningi draga? Olöf
nefndi eftirtalin fimm atriði sem reynast rétt þegar borið er
saman við aðrar óháðar heimildir:
1) Kirkjubók virðist staðfesta að Benedikt Gabríel hafi
verið jarðaður innan garðs.
2) í Stjórnartíðindum árið 1881 kom bréf um greftrun
sjálfsbana og virðast menn hafa haft spurnir af því. Sögn Olaf-
ar eftir langömmu okkar er í þessu tilviki sannleikanum sam-
kvæm.
3) Fæðingarstaður Benedikts Gabríels skrautritara er í
samræmi við aðrar heimildir.
4) Engar líkur eru til að kirkjugarðurinn hafi verið stækk-
aður í suður og vestur.
5) Hér má bæta við að í bréfi Benedikts frá 1. mars 1881 til
dóttur sinnar segir hann að búið sé að vísa sér frá Ormsstöðum
og er það í samræmi við frásögn Ólafar.
Með öðrum orðum mæla öll önnur gögn með því að Ólöf fari í
þessum fimm atriðum með rétt mál og hlýtur það að auka
líkur á að allt sem hún segir eftir langömmu sinni um greftrun
Benedikts innan garðs sé trúverðugt.