Dagblaðið Vísir - DV - 06.07.2018, Side 14

12 6. júlí 2018FRÉTTIR
um var að ræða dagblöð eða bæk-
ur. Hann tók einnig ungu fólki í
stéttinni fagnandi. Mikael segir:
„Hann rak eins konar blaða-
mannaskóla fyrir DV. Ef við réð-
um einhvern ungan inn þá tók
hann það að sér að þjálfa viðkom-
andi upp. Síðan var hann með fyr-
irlestra og kennslustundir í blaða-
mennsku inni á ritstjórn, bæði
fyrir unga og eldri. Ráðamenn vilja
ekki góða blaðamenn því að þeir
geta komist að einhverju sem fellir
ríkisstjórnir eða lækkar verð á fyr-
irtækjum. Þeir vilja fá að stjórna
óáreittir og sleppa við erfiðar
spurningar frá blaðamönnum.
Jónas vissi það að blöð hafa til-
hneigingu til að láta eftir þessu því
að eina eftirspurnin er frá sann-
leiksþyrstum almenningi. Hann
kenndi ungum blaðamönnum
að starfa við það að mæta þessari
andstöðu og fyrir nokkrar kyn-
slóðir blaðamanna var hann rosa-
lega góð fyrirmynd.“
Ísafjarðarmálið erfitt
Í janúarbyrjun árið 2006 fjallaði DV
um mál Gísla Hjartarsonar, fyrr-
verandi grunnskólakennara á Ísa-
firði, sem kærður var fyrir að mis-
nota tvo drengi. Blaðið nafngreindi
og myndbirti Gísla sem tók eigið líf
daginn sem það birtist en enn hef-
ur ekkert komið fram sem bendir
til þess að fréttaflutningurinn hafi
verið rangur. Engu að síður varð
reiðin mikil í garð DV og 32 þúsund
manns settu nafn sitt á undirskrifta-
lista gegn ritstjórnarstefnu blaðsins.
Í kjölfarið sögðu bæði Mikael og
Jónas störfum sínum lausum.
„Þessu fólki fannst við fara
offari í umfjölluninni en þetta væri
hlægilegt í dag eftir átök á borð við
Höfum hátt og MeToo. En tíminn
var ekki með okkur. Það er ekkert
mjög langt síðan að níðingurinn
og nauðgarinn vann alltaf.“
Mikael segir að Jónas hafi
reynst sér sérstaklega vel á þess-
um örlagaríka tíma.
„Eftir að við vorum búnir að
segja upp fór ég að venja komum
mínar heim til hans og Kristínar á
Seltjarnarnesi. Við vorum þá tve-
ir mjög umdeildir og atvinnulaus-
ir menn. Við vorum úthrópaðir
og þetta var erfiður tími fyrir okk-
ur að ganga í gegnum. Þá lærði ég
mikið af honum, annað en blaða-
mennsku.“
Hvaða arfleið skilur Jónas eft-
ir sig?
„Allt frá því að hann og Sveinn
Eyjólfsson klufu sig frá Vísi og
stofnuðu Dagblaðið, voru þeir
miklir sigurvegarar. Þeir bjuggu til
blað fyrir hinn nútíma Íslending
sem var frjálst og óháð. Það sem
meira var; þeir nutu velgengni.
Jónas var ekki bara einhver mað-
ur sem var í stríði við samfélagið
heldur ótrúlega snjall fjölmiðla-
maður og kynnti Íslendinga fyrir
nýrri tegund af fjölmiðlum, sem
margir tóku fagnandi. Hann var
ekki utangarðsmaður, nema þá í
einhvern smá tíma með mér.“
Eftir að Jónas hætti hjá DV í
seinna skiptið sneri hann sér að
rólegri verkefnum. Hann kenndi
blaðamennsku hjá Háskólanum
í Reykjavík, ferðaðist, sinnti fjöl-
skyldunni og áhugamálunum.
Einnig skrifaði hann bækur og
kom á laggirnar reiðslóðabanka.
Ekki var hann hættur á ritvellin-
um en í stað hefðbundinnar dag-
blaðaútgáfu kom hann hugðarefn-
um sínum á framfæri á vefsvæði
sínu jonas.is. Þar má finna um 17
þúsund greinar. n
Erfitt
Hafskipsmál
Þann 6. júní árið 1985 var fjall-
að um stöðu Hafskipa í Helg-
arpóstinum og upphófst þá
eitt stærsta fjölmiðlamál og
síðar dómsmál níunda ára-
tugarins. Málinu lyktaði með
því að Hafskip og bakhjarl fyr-
irtækisins, Útvegsbankinn,
fóru í þrot og æðstu stjórn-
endur dæmdir. Þá sagði Albert
Guðmundsson iðnaðarráð-
herra af sér vegna málsins.
Málið var óþægilegt fyr-
ir DV í ljósi þess að fram-
kvæmdastjórarnir Sveinn Eyj-
ólfsson og Hörður Einarsson
sátu báðir í stjórn Hafskipa.
Vændu aðrir miðlar DV um
hræsni og linkind í umfjöllun
um Hafskipsmálið, til dæm-
is Ólafur Ragnar Grímsson
sem sagði að blaðið hefði haft
vildarkjör hjá Hafskipum og
húsnæðið við Þverholt væri
keypt fyrir þá peninga. Deilan
var harðvítug og Jónas svaraði
með hörku og sagði Ólaf ljúga.
Fjárdráttur
Árna Johnsen
Þann 13. júlí árið 2001 sagði DV frá því
að starfsmaður BYKO hefði rökstudd-
an grun um að Árni Johnsen, alþingis-
maður og formaður byggingarnefndar
Þjóðleikhússins, hefði tekið út vörur
til eigin nota en skrifað þær á reikn-
ing Þjóðleikhússins.
Var þetta byggingarefni sem Árni
sagði að ætti að fara í leikmuna-
geymslu en endaði við hús hans sjálfs
í Vestmannaeyjum. Síðar flutti RÚV fréttir af því að Árni hefði tekið út óðalskantsteina hjá BM-Vallá og
sett á sama reikning. Aðrir fjölmiðlar fjölluðu síðar um málið og Árni sagði af sér þingmennsku 19. júlí.
Árni var í kjölfarið ákærður fyrir fjárdrátt, umboðssvik og fleiri brot og hlaut hann tveggja ára fangels-
isdóm. Dóm sem hann afplánaði í fangelsinu á Kvíabryggju.
Ísafjarðarmálið Eitt erfiðasta málið á ferli Jónasar.
EIGUM MARGA
LITI Á LAGER
Nánari upplýsingar á
mt.is og í s: 580 4500
HANNAÐ FYRIR
ÍSLENSKT VEÐURFAR
ÁLKLÆÐNINGAR
& UNDIRKERFI