Morgunblaðið - Sunnudagur - 02.09.2018, Blaðsíða 18

God, grant me the serenity
to accept the things I cannot change,
courage to change the things I can,
and the wisdom to know the difference.
100 prósent atvinnumaður
Þegar upp var staðið átti Gunnhildur góðan
feril í Noregi. Hún spilaði þar frá 2013 til árs-
loka 2017, síðast með Vålerenga sem komst
alla leið í úrslit norska bikarsins en laut í lægra
haldi gegn Avaldsnes IL.
Þá var Gunnhildur tekin að ókyrrast og
fyrrnefndur liðsfélagi hennar, Michelle Betos,
nýtti tækifærið og minnti hana á það sem hún
hafði fyrst staðhæft eftir að hafa aðeins þekkt
hana í tvo daga: Gunnhildur myndi blómstra í
bandaríska boltanum!
Eftir að hafa gert vart við sig fann hún strax
fyrir miklum áhuga frá bandarískum þjálf-
urum en það þurfti þó aðeins eitt símtal frá
Lauru Harvey til að fá hana til að flytjast til
Utah. Þrátt fyrir að liðið væri aðeins fimm
vikna gamalt er aðstaðan ein sú allra besta
sem býðst og gerir Gunnhildi kleift að einbeita
sér 100 prósent að atvinnumennskunni.
„Þetta er náttúrlega allt öðruvísi bolti hér en
er spilaður í Noregi eða bara Evrópu yfir höfuð.
Mikill hraði, mikið fram og til baka. Evrópa
vill halda boltanum aðeins meir,“ segir Gunn-
hildur, og krossleggur hendur.
„Ég elska að hlaupa en þegar maður verður
eldri vill maður halda boltanum meir. Þjálf-
arinn [Harvey] er bresk og hún leggur mikla
áherslu á að halda boltanum þannig að ég fíla
hvernig við spilum.“
Gunnhildur er samningsbundin til tveggja
ára og getur vel séð fyrir sér að dvelja lengur
og enda jafnvel ferilinn í Bandaríkjunum. Hún
hefur vaxið mikið sem leikmaður á þessum fá-
einu mánuðum og það var einmitt markmiðið.
Hún vill vera upp á sitt allra besta til að hjálpa
Íslandi að komast á HM 2019.
„Heima og í Noregi er deildin svo skipt. Efsta
liðið er sjaldan að fara að tapa fyrir neðsta liðinu
en hérna þarf maður án gríns að fara í alla leiki
hundrað prósent og ef maður á ekki góðan dag
þá er maður að fara að tapa. Það er bara ákveð-
in pressa og maður þarf að fara í alla leiki eins
og maður sé að fara í landsleik.“
Finnst maður vera einhvers virði
Og talandi um landsleiki: Í dag mætir Ísland
Þýskalandi í leik sem gæti komið kvennalands-
liðinu á HM í fyrsta skipti í sögunni. Stelp-
urnar okkar hafa þó þegar slegið met því í
fyrsta skipti er uppselt á leik liðsins. Það eru
ekki einu sinni tveir áratugir frá því þær höfðu
mest spilað fyrir 500 áhorfendur á Laugardals-
velli, sem tekur í dag um 9.800 manns í sæti.
Árið 2001 birtist heilsíðu auglýsing í Morg-
unblaðinu með yfirskriftinni „Stelpuslagur“ og
hópmynd af leikmönnum landsliðsins íklædd-
um bikiníum. Þær voru gagnrýndar fyrir að
„láta undan kröfum markaðsaflanna“, en fyrir-
liðinn Ásthildur Helgadóttir svaraði því til að
þrautreynt væri að birta myndir af leik-
mönnum í landsliðsgöllunum.
„(…) það er bara ekki nóg til að það sé tekið
eftir því og geta okkar sé viðurkennd,“ sagði
hún í viðtali við Morgunblaðið í september
2001. „Það virðist vera raunin að það þurfi að
gera eitthvað róttækt.“
Fyrir sína parta segir Gunnhildur hreinlega
ótrúlegt að horfa aftur til þess tíma.
„Það sýnir hversu langt kvennaknatt-
spyrnan hefur komist á síðustu árum (…) við
finnum fyrir stuðningnum og þetta er búið að
hjálpa okkur ógeðslega mikið. Þá finnst manni
maður vera einhvers virði,“ segir hún. „Við
viljum fá fólk á völlinn út frá árangri.“
Hún segir mjög góða stemningu í liðinu nú.
Þær hafi fulla trú á verkinu og séu allar á sömu
blaðsíðu óháð því hvort þær sitji í stúkunni, á
bekknum eða hlaupi innan vallar.
„Við erum allar til staðar fyrir hver aðra,
það er engin neikvæðni. Okkur langar bara að
vinna – okkur langar á HM!“
Gott að eiga Gunnhildi inni
Líkt og flesta liðsfélaga sína hefur Gunnhildi
dreymt um að fara á heimsmeistaramót frá
því að hún var barn en íslenska kvennalands-
Gunnhildur Yrsa á marga aðdá-
endur hér heima og vestanhafs.
Ljósmynd/Roscoe Myrick fyrir Utah Royals
Hún lagði hart að sér og ætlaðist til mjög
mikils af sjálfri sér. Afrek hennar bentu
til þess að hér væri á ferð manneskja
með helmingi fleiri ár að baki en raun
var á.
Sterkustu hughrifin sem við erum skilin
eftir með aftur á móti hafa lítið með
markmið og áætlanir hennar að gera. Þau
hafa lítið með afrek hennar og fjölmörgu
hæfileika að gera. Sterkustu hughrifin
sem Gunnhildur skildi eftir sig eru nefni-
lega þau hvernig hún snart líf hvers og
eins okkar. Gunnhildur var stórkostleg
manneskja og var góðmennska hennar
einstök. Fremur en hæfni hennar til þess
að skora mörk minnast félagar hennar úr
liðinu þessa sérstaka anda sem fylgdi
henni, opnum persónuleika hennar,
hvernig hún horfði alltaf beint í augun á
manni og hlýja brossins hennar. Allt þetta
er ennþá hluti af okkur. Fremur en hæfni
hennar til þess að spila á fiðlu minnast fé-
lagar hennar úr tónlistinni rólegrar og
friðsamrar nærveru hennar. Þau lýsa
henni sem andlegum krafti innan hljóm-
sveitarinnar og minnast þeirra sterku
áhrifa sem hún hafði á hina tónlistar-
mennina. Þetta er það sem var sérstakt
við Gunnhildi. Þrátt fyrir áætlanir hennar
og markmið var það þetta smáa, óáþreif-
anlega eins og vinátta, sem skiptu hana
mestu máli.
Stytt kveðjuorð Laura Sanders, þjálfara
Acadia Axewomen, við minningarathöfn
6. desember 1987.
Fimmtudaginn 26. nóvember beið
Gunnhildur Sif Gylfadóttir bana í hryggi-
legum árekstri. Afleiðing þess var sú að
Acadia-háskólinn missti einn efnilegasta
nemanda sinn, fótboltalið kvenna við skól-
ann missti hæfileikaríkasta íþróttamann
sinn og Acadia-symfónían missti konsert-
meistara sinn. Heimurinn hefur misst
skínandi dæmi þess hvaða merkingu það
hefur að vera mannlegur og lifandi. En það
sem líklegast er sorglegast af öllu er að
fjölskylda hennar hefur misst elskulega
systur og trygga dóttur.
Gunnhildur var gáfuð og hæfileikarík
manneskja. Hún var gædd miklum knatt-
spyrnuhæfileikum sem urðu þess valdandi
að leiðir okkar lágu fyrst saman. Hún hafði
meðfædda getu til þess að skora mörk.
Það var auðvelt að þjálfa hana og hún var
mjög góður nemandi. Þeir sem þekktu
hana sem tónlistarmann segja hið sama
um næmleika hennar fyrir tónlist. Hún
hafði sjaldgæfa náðargáfu til þess að tjá sig
í gegnum tónlist. Sjálfsöryggi hennar og
eðlislægu foringjahæfileikar voru sérkenni
sem höfðu sterk áhrif á meðsystkini henn-
ar í tónlistinni og íþróttunum.
Gunnhildur var mjög hæfileikarík og
hún þekkti verðmæti þessara hæfileika.
Snerti líf hvers og eins
Gunnhildur Sif
Gylfadóttir
  
  
  
Við getum ekki lengur snert Gunnhildi.
Samt getum við það á vissan hátt því
minningarnar sem hún skildi eftir sig hjá
hverjum og einum okkar eru nokkuð sem
er mjög sérstakt og mun alltaf fylgja okkur.
Nú þegar hún er farin verðum við að varð-
veita þessar minningar og á þann hátt
munum við öðlast frið.
VIÐTAL
18 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2.9. 2018