Morgunblaðið - 29.04.2019, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 29. APRÍL 2019
Ástkær móðir mín, amma og systir,
BJÖRG ÞORSTEINSDÓTTIR
myndlistarkona,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
mánudaginn 22. apríl.
Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni í
Reykjavík fimmtudaginn 2. maí klukkan 11.
Guðný Ragnarsdóttir
Ragnar Árni Ólafsson
Davíð Þorsteinsson
Halldóra Þorsteinsdóttir
Okkar ástkæra,
GUÐRÚN ÞORGERÐUR
SVEINSDÓTTIR,
Kirkjuhvoli, Hvolsvelli,
sem lést 15. apríl, verður jarðsungin frá
Breiðabólstaðarkirkju, Fljótshlíð,
þriðjudaginn 30. apríl klukkan 13.
Leifur Guðmundsson Guðrún Jóhannsdóttir
Gunnar R. Leifsson Birgit Myschi
Sara Leifsdóttir Trausti A. Kristjánsson
langömmu- og langalangömmubörn
Elskulegur faðir okkar og afi,
GUÐMUNDUR ÁGÚSTSSON,
lést á Hrafnistu í Laugarási 19. apríl.
Útför hans fer fram frá Breiðholtskirkju í
Mjódd fimmtudaginn 2. maí klukkan 13.
Stefanía Guðmundsdóttir
Ágúst Guðmundsson
og barnabörn
Ástkær faðir okkar,
MAGNÚS ÞÓR JÓNASSON
frá Grundarbrekku,
Vestmannaeyjum,
lést 24 apríl.
Útför verður auglýst síðar.
Þórarinn Magnússon
Elín Ósk Magnúsdóttir
Sævar Þór Magnússon
✝ Sigurvin Jóns-son fæddist 14.
mars 1929 í Heið-
arhúsum í Glæsi-
bæjarhreppi í
Eyjafirði. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Hlíð 9. apríl
2019.
Foreldrar hans
voru Jón Árelíus
Þorvaldsson, f. 8.
nóvember 1899, d.
12. febrúar 1976, og Ólafía
Valgerður Hálfdánardóttir f.
21. október 1901, d. 22. sept-
ember 1992.
Systkini Sigurvins voru Þor-
gerður Kristjana, f. 6. október
1918, d. 1939, Kristján f. 7.
desember 1920, d. 20. apríl
2006, Þorvaldur Heiðdal, f. 20.
nóvember 1922, d. 24. nóv-
ember 2014, Kristrún f. 27.
september 1931, Málfríður
Heiðrós, f. 29. desember 1934,
og Þorgerður Kristjana f. 26.
desember 1940.
Sigurvin kvæntist 1. apríl
1956 Guðrúnu Björgu Hafliða-
dóttir (Gígju), f. 13. júní 1931,
d. 24. ágúst 2008. Börn þeirra;
1) Sigríður, f. 5. október 1955,
bertssyni, f. 25. janúar 1952.
Börn Bjargar frá fyrra hjóna-
bandi; a) Auður Stefánsdóttir,
f. 25. febrúar 1983, í sambúð
með Styrmi Reynissyni, f. 24.
júlí 1986, þau eiga tvær dætur.
b) Sindri Stefánsson, f. 18.
mars 1992, í sambandi með As-
hley Adams, f. 8. ágúst 1989. 5)
Trausti, f. 29. október 1967.
Sigurvin ólst upp í Heið-
arhúsum til sjö ára aldurs. Eft-
ir það bjó hann á ýmsum stöð-
um í sveitinni þar til
fjölskyldan flutti á Tréstaði í
Glæsibæjarhreppi. Sigurvin
gekk í barnaskóla í sveitinni.
Hann ólst upp við hefðbundin
sveitastörf og vegavinnu á
sumrin. Hann vann í verksmiðj-
unni Gefjuni og eftir það lá
leiðin á vertíð á Akranesi þar
sem hann hitti verðandi eig-
inkonu sína, Gígju. Árið 1957
flutti hann ásamt eiginkonu
sinni til Akureyrar þar sem
hann bjó alla tíð.
Sigurvin hóf aftur störf í
Gefjun og starfaði sem vörubíl-
stjóri á Stefni. Hann starfaði
lengst af sem húsvörður (um-
sjónarmaður) í Lundarskóla,
allt þar til hann lét af störfum
árið 1998.
Útför Sigurvins fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 29. apr-
íl 2019, klukkan 13.30.
gift Bjarna Krist-
inssyni, f. 10. jan-
úar 1957, börn
þeirra a) Rúnar
Már, f. 18. maí
1982, giftur Krist-
jönu M. Svans-
dóttur, f. 28. apríl
1983, og eiga þau
eina dóttur saman,
en fyrir átti Krist-
jana aðra dóttur.
b) Jóhann Ingi, f.
11. apríl 1987, í sambúð með
Brynju Finnsdóttur, f. 10. júní
1989, og eiga þau eina dóttur.
c) Sigurvin, f. 31. ágúst 1989, í
sambúð með Aniku Guðlaugs-
dóttur, f. 12. janúar 1986, og
eiga þau saman einn son, en
fyrir átti Anika eina dóttur. 2)
Jóna Ólafía, f. 7. október 1956,
3) Ásdís, f. 12. mars 1960, gift
Einari Birgi Kristjánssyni f. 13.
júní 1959, börn þeirra; a) Kári,
f. 21. júlí 1989, í sambúð með
Elísabetu Ögn Jóhannsdóttur,
f. 2. ágúst 1988, og eiga þau
einn son. b) Gígja, f. 31. októ-
ber 1992, í sambúð með Óðni
Guðmannssyni, f. 23. apríl
1991. 4) Björg, f. 11.12. 1961, í
sambúð með Sveinbirni Her-
Í dag kveðjum við góðan mann.
Ég tel að varla sé til réttara lýs-
ingarorð til að nota um afa minn.
Öllum líkaði vel við þennan hæg-
láta mann með góðu nærveruna
og ég á um hann ótal dýrmætar
minningar. Þær fyrstu tilheyra
barninu sem kom í heimsókn í
Suðurbyggðina til afa og ömmu.
Ég gat leikið mér tímunum sam-
an með steinasafnið hans afa, mér
fannst steinarnir sveipaðir töfra-
ljóma.
Seinna sá ég sömu aðdáun
skína úr augum stelpnanna minna
þegar þær virtu fyrir sér steinana
hans langafa. Stundum gisti ég í
Suðurbyggðinni og þá raðaði afi
stólum í kringum rúmið hjá mér,
þótt ég héldi því fram að ég væri
orðin alltof stór fyrir slíkt.
Afi starfaði sem húsvörður í
Lundarskóla og hann bauð mér
alltaf á jólaball skólans. Mikið
þótti mér ég heppin að græða
aukajólaball og sagði öllum sem
heyra vildu að húsvörðurinn væri
afi minn.
Á fullorðinsárum þótti mér al-
veg jafn gaman að koma í Suð-
urbyggðina og hitta þau ömmu.
Síðustu ellefu árin hefur það bara
verið afi. Amma dó rétt áður en ég
náði að gera hana að langömmu.
Afi Sigurvin varð hins vegar
langafi Sigurvins og Silja mín var
eina langafabarnið hans í fimm ár.
Hún á margar góðar minningar
tengdar langafa og Suðurbyggð.
Skemmtilegast þótti henni þegar
afi kveikti á gosbrunninum og
leyfði henni að dýfa tánum ofan í
vatnið. Á einhvern dularfullan
hátt varð hún alltaf þúsund krón-
um ríkari þegar hún hitti langafa.
Þegar Saga bættist við urðu þús-
undkallarnir tveir og bankareikn-
ingar dætra minna bera augljós
merki um gjafmildi afa.
Afi var alltaf svo þakklátur fyr-
ir hvert minnsta viðvik sem við
fjölskyldan gerðum fyrir hann.
Mér þótti gott að geta skutlað
honum þangað sem hann þurfti að
fara þegar hann kom til Reykja-
víkur. Þegar við komum í heim-
sókn mokaði Styrmir stundum
tröppurnar eða sló garðinn. Hon-
um þótti vænt um að geta gert
eitthvað fyrir afa, síðustu sextán
árin hefur Styrmir átt afa í hon-
um.
Við afi spjölluðum um heima og
geima, hann fylgdist vel með
fréttum og enska boltann bar
gjarnan á góma enda höfðum við
bæði áhuga á honum. Við áttum
góðar stundir með afa um jólin og
hann mætti að sjálfsögðu í tíu ára
afmæli Silju Marínar. Margir
ræddu við mig eftir það hve hress
hann virtist vera. Það var þó ekki
alls kostar rétt. Afi hafði verið við
góða heilsu þar til nýlega en eng-
inn vissi hve veikur hann var í
raun orðinn. Hann hélt áfram á
seiglunni og það er í sjálfu sér
ótrúlegt afrek.
Hinn 14. mars síðastliðinn varð
afi níræður og þegar ég hringdi til
að óska honum til hamingju sagði
ég honum að ég kæmi norður eftir
tvær vikur. Stelpurnar mínar
voru fyrir norðan þá helgi og náðu
sem betur fer að hitta langafa
sinn. Ekki grunaði mig að það
yrði í síðasta skipti. Þegar ég kom
norður var orðið ljóst hvert
stefndi. Afi var þó skýr allan tím-
ann og við áttum góðar stundir
saman. Eins og venjulega spurði
afi um mig og aðra í stað þess að
hafa áhyggjur af sjálfum sér. Þar
var honum vel lýst.
Kveðjustundin var falleg og
dýrmæt. Afi var þakklátur fyrir
fjölskylduna og það líf sem hann
hafði lifað.
Auður og fjölskylda.
Elsku afi, það er erfitt að
kveðja.
Ég á margar góðar minningar
frá Suðurbyggð, þær fyrstu frá
því að ég var barn að ærslast um
með bræðrum mínum og frænd-
systkinum. Það var alveg sama
hversu mikill hamagangur var,
aldrei man ég eftir því að amma
og afi hafi orðið þreytt á okkur.
Þegar við krakkarnir urðum
eldri var afi duglegur að tefla við
okkur og hafði hann mikið dálæti
á því að fylgjast með okkur
bræðrum tefla. Ég mun aldrei
gleyma stórveislunum sem voru
haldnar í Suðurbyggð, kalkún-
aboðum og áramótakaffinu. Sér-
staklega þótti mér gaman að sjá
þegar afi greip í harmonikkuna og
spilaði fyrir okkur.
Þegar ég var í framhaldsskóla
kynntist ég afa upp á nýtt. Ég fór
oft til hans í Suðurbyggðina, fékk
mér ristað brauð og kaffi á meðan
við ræddum lífið og tilveruna. Við
náðum vel saman í gegnum fót-
bolta. Afi var mikill Leeds-maður
en skemmtilegast þótti honum að
horfa á fótbolta með einhverjum,
sama hvort það var hans lið sem
var að spila eða ekki. Þau voru ófá
skiptin sem ég kom til afa til að
horfa á bolta og það brást ekki að í
hvert einasta skipti var afi búinn
að taka út soðið brauð og kleinur
fyrir mig að borða.
Ég er þakklátur fyrir að dóttir
mín, Karen Helga, hafi fengið að
kynnast Sigurvin afa, langafa sín-
um. Í þau skipti sem hún fór með
til afa að horfa á fótbolta endaði
afi oftast sitjandi á gólfinu að
leika við barnabarnabarnið, sýna
henni spennandi hluti sem leynd-
ust í skápunum eða að snúa fal-
legu álglasamottunum eins og
skopparakringlum.
Karen Helgu þótti gosbrunn-
urinn hjá afa agalega spennandi,
svo spennandi að fyrir nokkrum
mánuðum, þegar við vorum í
kaffiboði í Suðurbyggð, óð hún út
í, endaði beint á rassinum og
rennblotnaði. Eftir að hafa fengið
knús og þurr föt hlógu allir í um-
ræddu kaffiboði vel og lengi að at-
vikinu.
Síðustu ár kom ég oft til afa
fyrir jólin og hjálpaði honum að
festa upp seríur á húsið og á tréð í
garðinum fyrir framan. Alltaf
þegar ég kom var afi búinn að
taka allar seríur til og greiða úr
mögulegum flækjum sem gætu
verið, búinn að athuga hvort þær
virkuðu ekki örugglega og skipta
um allar perur. Afi sló aldrei
slöku við.
Takk fyrir góðar og eftirminni-
legar stundir, afi minn. Ég mun
sakna þín.
Jóhann Ingi Bjarnason.
Sigurvin Jónsson
✝ Egill Ásmunds-son fæddist í
Reykjavík 11. jan-
úar 1953. Hann lést
á heimili sínu á
Ránargötu 17. apríl
2019.
Foreldrar hans
voru Lis Ruth Sig-
urjónsson (1925-
1999), vann hjá
danska stétt-
arfélaginu SID, og
Ásmundur Sigurjónsson (1925-
1997), vann á Hag-
stofu Íslands.
Systkini hans
voru Pia Ásmunds-
dóttir (1948-2000),
Kjartan Ásmunds-
son (1950-2019) og
Helga Ásmunds-
dóttir (1960-1990).
Hann verður
jarðsunginn frá Há-
teigskirkju í dag,
29. apríl 2019,
klukkan 13.
Elsku Gilli, það er ótrúlega
erfitt að sætta sig við að þú sért
farinn frá okkur. Mér þykir
ákaflega vænt um þann tíma
sem ég fékk með þér, þó að mér
finnist að hann hafi mátt vera
lengri.
Sem barn fékk ég að kynnast
þér sem Gilla frænda. Þú varst
frændinn sem átti flotta bíla,
safnaðir Andrésar Andar-syrp-
um, hafðir gaman af því að taka
ljósmyndir og fannst gott að
reykja pípu enda áttir þú stórt
safn af þeim.
Þú varst ekki maður sem tal-
aði mikið en þú varst góður í að
hlusta og vera til staðar. Eftir
því sem ég varð eldri fór ég að
kynnast þér betur og naut þess
að vera nálægt þér. Það var líka
alltaf stutt í húmorinn þó stund-
um væri hann örlítið svartur. Þú
sást oft fyndnu hliðina á erfiðum
aðstæðum. Það var oft stutt í
brosið hjá þér þó þú værir ekki
mikið að tjá þig um hlutina.
Þú hafðir gaman af því að
rækta plöntur og varst duglegur
að gefa mér afleggjara enda var
stofan mín að breytast í frum-
skóg á tímabili. Ég hafði þó ekki
eins græna fingur og þú og
skógurinn minnkaði hratt hjá
mér.
Eftir að ég eignaðist börnin
mín fórstu að vera í meira sam-
bandi við mig. Þú sýndir þeim
mikinn áhuga og ég man þegar
Karen Lind mín spurði þig
hvort hún mætti ekki bara kalla
þig afa. Þú brostir og sagðir að
það væri alveg sjálfsagt. Eftir
það varst þú alltaf kallaður Gilli
afi bæði hjá henni og Aroni
Loga bróður hennar.
Í seinni tíð varstu duglegur
að fara í siglingar og komst allt-
af spenntur heim með myndir úr
ferðunum. Það var líka gaman
að eftir hverja ferð fengu börnin
mín minjagripi sem Karen Lind
heldur mikið upp á.
Það er ótrúlega erfitt að
þurfa að kveðja þig en nú hvílir
þú í faðmi ömmu, afa, pabba,
Piu og Helgu.
Lis Ruth.
Egill Ásmundsson
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÁSGRÍMUR ÁSGRÍMSSON,
bóndi,
Mallandi á Skaga,
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands á
Sauðárkróki 18. apríl.
Útför hans fer fram frá Sauðárkrókskirkju föstudaginn 3. maí
klukkan 14.
Árný Sigurlína Ragnarsdóttir
Sigurður Leó Ásgrímsson Kristín Guðbjörg Snæland
Ásgrímur Gísli Ásgrímsson Gerður Guðjónsdóttir
Helga Baldvina Ásgrímsd. Sigtryggur S. Sigtryggsson
Anna María Ásgrímsdóttir Guðmundur Örn Jensson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegi sonur minn, bróðir okkar, mágur
og frændi,
BJÖRN GRÉTAR HJARTARSON,
Eiðistorgi 3, Seltjarnarnesi,
Útförin fer fram föstudaginn 3. maí klukkan 13 frá
Seltjarnarneskirkju.
Jensína Guðmundsdóttir
Drífa Hjartardóttir Skúli Lýðsson
Ingibjörg Hjartardóttir Sigurður Ólafsson
Villa Arinbjarnar
Anna Ásta Hjartardóttir
Guðmundur Ingi Hjartarson Sigríður Sigmarsdóttir
og systkinabörn
Takk fyrir allt,
elsku amma.
Við munum
aldrei gleyma
pönnukökunum, kleinunum þín-
um og ömmukökunum sem biðu
okkar á Álfhólsveginum. Þú
tókst alltaf svo vel á móti okkur
eftir langt flug. Minningarnar:
að leika úti í garði á trampól-
íninu á meðan þú varst að
vökva blómin; barbie-dúkk-
Ingunn
Guðbrandsdóttir
✝ Ingunn Sig-urrós Guð-
brandsdóttir fædd-
ist 29. september
1928. Hún lést 31.
mars 2019.
Útförin fór fram
8. apríl 2019.
urnar og barbie-
myndin, peysurn-
ar sem þú prjón-
aðir á okkur og
hversu yndislegt
var alltaf að koma
til þín.
Elsku amma, nú
ertu farin en
minningarnar lifa
skært með okkur
alltaf
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Carmen Inga og
Andrea Reyn.