Ófeigur - 15.12.1951, Blaðsíða 42

42
ÓFEIGUR
framkomu, þó að óskörulega hafi verið starfað um
stund. íslendingar geta hugsað svo hátt, að bjóða Bret-
um samvinnu um að tryggja þeim og öðrum þjóðum
atvinnu við fiskveiðar í heimahöfum, en njóta þó svo
sem vera ber, mestra hlunninda af þeirri framsýni.
íslenzkur her og þjóðvörðiiir.
Blað kommúnista talar nú æsilega um að bandalags-
þjóðir Islendinga muni krefjast þess að landsmenn leggi
fram nokkum mannafla til að halda uppi friði og lög-
um í landinu. Mæla kommúnistar mjög 4 móti þeirri
ráðstöfun, ef til kæmi. Samt vilja þeir, að Rússar og
bandamenn þeirra hafi stóra heri og vel búna vopnum.
Vafalaust kemur að því að Islendingar finna að þeir
geta ekki annað en beðið sjálfir um aðstoð bandamanna
sinna til að koma hér á fót innlendri herdeild, sem
yrði hluti hins fasta varnarliðs Atlantshafsþjóðanna
gegn rússneskri innrás. Ennfremur hafa í Ófeigi verið
leidd rök að því, að hér þyrfti að vera 3000 manna
léttvopnaður, en launalaus þjóðvörður. Hafa Danir og
Norðmenn slíkar sveitir til margháttaðra starfa. Ef
uppreistarfúsar fylkingar óróaseggja hindra flutninga
nauðsynjavöru og læknisdóma um landið, verður þjóð-
vörðurinn að grípa í taumana og halda uppi lögum
og reglu. Ef útlit er fyrir styrjöld, þarf að flytja þús-
undir manna með allmiklum farangri úr þéttbýli í sveit-
ir landsins, og gera því fólki kleift að haldast þar við
undir mannlegum kringumstæðum um lengri eða
skemmri tíma. Ef um innrás væri að ræða, gæti þjóð-
vörðurinn aðstoðað varnarliðið á margan hátt. En
heppilegast myndi vera í fyrstu að mynda sjálfboða-
sveitir þjóðrækinna íslendinga og láta þær fá þjálfun
með liðsafla bandalagsþjóðanna. Mundi þá koma í ljós,
eins og endranær, þegar þjóðin mætir nýjum verkefn-
um, að ekki stendur á færni og manndáð Islendinga.
Sú kenning kommúnista, að með þessu móti mundi ís-
lenzkt fólk lenda í aukinni lífshættu, þá er þar til að
svara, að nú á tímum er mest hætta á ferðum, þegar
varnarvana þjóð verður fyrir innrás. Forlög Suður-
Kóreu mundu nú allt önnur ef stjórnin og þjóðin hefði
skilið hættuna og haft svo mikinn viðbúnað, að bolsi-
vikar hefðu ekki komizt yfir landamærin.