Dagblaðið Vísir - DV - 12.07.2019, Qupperneq 10

10 12. júlí 2019FRÉTTIR
„Þetta er búið að vera algjör hryllingur“
n Kanadísk fjölskylda í mál við Sjóvá n Fær engar bætur vegna andláts fjölskylduföðurins n „Við erum eyðilögð“ n Safna fyrir málskostnaði
V
ið þurfum á allri mögu­
legri hjálp að halda. Þetta
er búið að vera algjör
hryllingur, og svo er ótrú­
lega mikil leynd í kringum þetta.
Ég missti pabba minn, ég missti
minn helsta ráðgjafa og leiðar­
ljós í lífinu. Hann var sá sem hélt
fjölskyldunni saman og núna er
búið að skilja okkur eftir í molum.
Hann var svo ungur, og átti eftir
stóran part af lífi sínu. Við erum
eyðilögð,“ segir Sarah Wagstaff
í samtali við DV. Sarah er dóttir
Arthurs Grants Wagstaff, sem lést
í flugslysi á Íslandi árið 2015. Flug­
maður vélarinnar, Arngrímur Jó­
hannsson, fyrrverandi forstjóri
flugfélagsins Atlanta, komst lífs af
úr slysinu.
Rannsóknarnefnd sam­
gönguslysa skilaði skýrslu um
málið á seinasta ári. Trygginga­
félagið Sjóvá, sem tryggði flug­
vélina, hefur neitað fjölskyldunni
um bætur vegna slyssins og byggir
ákvörðun sína meðal annars á því
að Grant hafi ekki verið sá sem
flaug vélinni umræddan dag.
Fjölskyldan er staðráðin í að ná
fram réttlæti og hyggst nú leita til
dómstóla hér á landi.
Slysið
Íslenskir fjölmiðlar fjölluðu ítar­
lega um flugslysið á sínum tíma.
Forsaga málsins er sú að Arngrím­
ur Jóhannsson réð Grant, föð­
ur Söru, til ferja vélina frá Íslandi
til Bandaríkjanna. Arngrímur er
atkvæðamikill í fluggeiranum á Ís­
landi og hefur unnið mörg þrek­
virkin í háloftunum. Grant var
reyndur flugmaður og höfðu þeir
Arngrímur starfað saman áður
þegar flugvélin var flutt hingað
til lands árið 2008. Þá flugu þeir
henni hingað til lands frá Banda­
ríkjunum og tók ferðalagið átján
daga. Vélin tók á loft frá Akureyri
þann 9. ágúst 2015 og stefndi á
Keflavíkurflugvöll en þaðan átti að
fljúga til Minneapolis í Bandaríkj­
unum. Um var að ræða eins hreyf­
ils sjóflugvél af gerðinni Beaver
með kallmerkið N610LC.
Vélinni var flogið út Eyjafjörð
frá Akureyri, yfir Þelamörk og inn
í Öxnadal. Ekki var hægt að fljúga
yfir Öxnadalsheiði og var vélinni
því snúið við innarlega í Öxnadal
og flogið í átt að Staðartunguhálsi.
Þar var stefnan svo tekin í átt að
botni Hörgárdals en þar reyndist
einnig ófært vegna lágra skýja og
var vélinni því snúið við. Þegar vél­
in kom kom aftur að Staðartungu­
hálsi tóku félagarnir þá skyndi­
ákvörðun að fljúga inn í Barkárdal.
Þar brotlenti vélin, rúmlega 45
mínútum eftir flugtak. Eldur kom
upp í flakinu og Arngrímur og Gr­
ant reyndu báðir að komast út
úr vélinni. Arngrímur komst út
af sjálfsdáðum, með alvarlega
áverka, en hann var með meðvit­
und þegar hann fannst. Grant var
hins vegar látinn þegar viðbragðs­
aðilar náðu á vettvang.
„Lífssýnin verður öðruvísi“
Arngrímur tjáði sig síðar við Viku­
dag og rifjaði upp þennan örlaga­
ríka dag. Lýsti hann þessu sem
„verstu upplifun sem ég hef geng­
ið í gegnum, að sitja við hliðina á
látnum vini mínum lengst uppi í
fjöllum og geta ekkert gert.“
Á öðrum stað sagði hann:
„Svona reynsla gjörbreytir lífi
manns. Ég hafði til dæmis mikla
ástríðu fyrir listflugi fyrir slysið en
núna get ég ekki hugsað mér að
snúa vélinni á hvolf. Ég er orðinn
varkárari og hræddur við að detta.
Lífssýnin verður öðruvísi.“
Í samtali við DV á sínum tíma
sagði Ragnar Guðmundsson,
rannsakandi hjá flugslysasviði
rannsóknarnefndar samgöngu­
slysa, að aðstæður hefðu verið
erfiðar og að rannsókn slyssins
gæti tekið langan tíma.
„Því flóknari sem rannsóknin
er tekur hún lengri tíma. Vettvang­
ur slyssins er mjög erfiður því slys­
ið gerist á þannig stað og því má
búast við að rannsókn muni taka
langan tíma,“ segir Ragnar og fram
kom að rannsóknin gæti tekið allt
að þrjú ár.
Í skýrslu rannsóknarnefndar
samgönguslysa kemur meðal
annars fram að flugvélin hafi ver­
ið töluvert of hlaðin. Var það einn
af meginþáttum þess að slysið átti
sér stað þar sem það olli talsverðri
skerðingu á afkastagetu hennar.
Þá voru ekki sjónflugsskilyrði á
flugleiðinni yfir Tröllaskaga.
Þá kemur fram í skýrslunni að
„mannlegir þættir hafi átt stóran
þátt í flugslysinu og þá sé einnig
talið að blöndungsísing hafi haft
áhrif.“ Í skýrslunni kemur enn
fremur fram að báðir flugmenn
um borð hafi verið ákaflega reynd­
ir og þekkt vélina eins og lófann
á sér. Hugsanlega hafi þeir hins
vegar ruglast í mati sínu vegna
þess að þeir höfðu áður flogið vél­
inni, með breytingum, í 2.680 kíló­
gramma þyngd.
Arngrímur sá eini sem var
tryggður
Fram hefur komið að samkvæmt
skilmálum tryggingarskírteinis
var Arngrímur einn tryggður sem
flugmaður umræddrar vélar og
svo farþegar ef einhverjir voru. Þá
var vélin einnig tryggð.
Roslyn Wagstaff, móðir Söruh
og ekkja Grants, tjáði sig um mál­
ið við Fréttablaðið fyrr á árinu
og spurði meðal annars hvort
„enginn væri ábyrgur fyrir því að
líf þeirra sem voru um borð væru
rétt tryggð“.
„Það hlýtur að vera að annað­
hvort tryggingartakinn eða
tryggingarfélagið hafi átt að
tryggja að þetta væri forgangsmál
þegar trygging var keypt. Ég býst
við að sá sem keypti trygginguna
andi nú léttar yfir því að eign hans
var tryggð og hann því fengið bæt­
ur – sem er miklu mikilvægara en
mannslíf.“
Í grein Fréttablaðsins í mars
síðastliðnum kom fram að lög­
manni hjá Opus, sem sá um mál
fjölskyldunnar hér á landi, yfirsást
að skráður eigandi flugvélarinn­
ar var ekki Arngrímur sjálfur held­
ur var vélin skráð hjá eignarhalds­
sjóði í Bandaríkjunum. Arngrímur
var hins vegar skjólstæðingur
eignarhaldssjóðsins og réð því yfir
vélinni sem slíkur.
Við skýrslutöku hjá lögreglu
sagði Arngrímur að flugvélin hefði
verið í eigu sjóðs í Bandaríkjun­
um, það væri „cover“ en að vélin
væri í hans vörslu. Í skýrslu rann­
sóknarnefndar samgönguslysa
kemur fram að Arngrímur sé
„skráður umráðamaður vélarinn­
ar“ en ekki eigandi.
„Ef lögmaður fjölskyldunnar
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is „Ég missti pabba
minn, ég missti
minn helsta ráðgjafa
og leiðarljós í lífinu.
Fjölskyldan á góðri stundu MYND: Í EINKAEIGN