Skessuhorn - 30.05.2007, Blaðsíða 18

18
MIÐVIKUDAGUR 30. MAI 2007
SiiiÉSSljW©BKI
Frá Eskifirði til Nýfiindnalands og loks til Ólafsvíkur
Rcett við Stefán Pétursson, sjómann til áratuga
„Hvað segir þú vinur, viðtal við
mig,“ spyr Stefán Pétursson þegar
blaðamaður hringdi í hann og bað
um að fá sögu af sjómannsferli.
„Æi-æ, ég er að drepast í skrokkn-
um eftir róðurinn í gær, það var
helvítis veltingur og bræluskratti.
Humm - komdu samt í hádeginu
og ég býð þér upp á kjötsúpu," bæt-
ir hann við og þar með er heim-
sóknin ákveðin.
„Það er ekki frá mörgu að segja
ffá. Tylltu þér samt vinur,“ byrjar
Stefán í vinalegum föðurtón og sest
er niður við kjötsúpuna á heimili
hans við Sandholtið. Þannig er
Stefáni best lýst; öðlingsmaður sem
öllum vill gott og þekktur er fyrir
sína greiðvikni.
Reynsla sem
gleymist aldrei
„Ég byrjaði snemma á sjó, var að-
eins 14 ára gamall og á þeim tíma
átti ég heima á Eskifirði. Ég byrjaði
á togaranum Vetti, sem var síðu-
togari og við vorum aðallega í sigl-
ingum og mest á Grimsby, Hull og
Cuxhaven. Það voru skemmtilegir
tímar fyrir ungan mann að fá að
kynnast öðrum löndum og siðum.
Svo kom Nýfundnalands ævintýrið.
Það var um fjögurra sólarhringa
um er hann var að taka beygju. Það
fórust allir um borð í Júlí. Það var
hræðilegt og svona lagað gleymist
ekki. Þessi atburður er sem meitl-
aður í huga manns,“ segir Stefan
hryggur á svip er hann rifjar upp
þennan atburð frá löngu liðinni tíð.
Fékk að stýra
fyrir Hom
Og Stefán heldur áfram: „Ég var
orðinn bátsmaður 15 ára gamall og
á þeim tíma sem við vorum að veið-
um við Nýfundnaland var
mokveiði. Við toguðum í fimm
mínútur og voru þá að fá um 100
tonn af karfa í og það kom oft fyrir
að trollið sprakk áður en hlerarnir
komu upp, svo magnið hefur þá
verið grífurlegt. Við fylltum oft í
þremum hölum en togarinn bar
300 tonn. Það kom fyrir að ég,
guttinn, fékk oft að taka stím og við
Hvarf sem er út af suðurodda
Grænlands, er oft mikill sjór og
mynduðust þá oft ölduskaflar, þó
ekki brotsjór. Það var vígalegt að
standa stím og sjá hvemig skipið
steig ölduna og þá var enginn sjálf-
stýring, heldur stórt ratt stýri,
þannig að þetta var geysilega gam-
Bátur Stefáns er af Sómagerá og ber nafniS Björgúlfur Pálsson SH.
sigling þangað og á þeirri leið vora
miklir kuldar. Sjólag var mikið og
ísing fljót að setjast á skipið enda
geysilegt ffost. Við höfðum varla
undan að berja ísinn af. Þegar færi
gafst lögðum við okkur samt
ffammi í lúkar í stakk og stígvélum,
því það var ffostdð á öllu og enginn
hiti um borð. I þessum ferðum
urðu margir togarar fyrir áföllum
og fórst togarinn Júlí, sem var syst-
ur skip Vattar, við hliðina á okkur.
Við vorum í sambandi við hann í
stöðinni og svo heyrðist allt í einu
ekkert í honum, hann bara hvarf.
Sennilegast hefur hann farið yfir
Svona þekkist Stefán, síbrosandi og hvers manns hugljúfi. Hér er hann aS vinna viS
handfærarúllunar sínar þar sem hann undir hag sínum best.
Sældarlíf í
fiskirannsóknum
„Effir fjögur ár á Vetti fékk ég
nóg af útilegum og settist að í Vest-
mannaeyjum og þar var ég í 24 ár á
ýmsum bátum. Náði ég mér þar í
vélstjórnarréttindi og réði mig í
ffamhaldi sem vélstjóra á Magnús
Magnússon VE, en ég hef verið
vélstjóri á mörgum bátum eins og
til dæmis Þórkötlu, sem var mikið
aflaskip á sínum tíma.
Það var eitt það skemmtdlegasta
sem ég tók þátt í á mínum yngri
árum þegar mér var boðið starf á
Hafþóri NK sem var 250 tonna
togari. Ég var á Vetti á þeim tíma
og var um 17 ára gamall. Ég og
Magni félagi minn á Vetti vorum
sendir á Hafþór sem ríkið hafði
leigt í fiskirannsóknir og vora sjö
fiskiffæðingar um borð. Þeim þótti
það ekki sniðugt að við tveir 17 ára
guttarnir værum að segja þeim til
um beitingar og netavinnu. Um
borð var dóttir yfirfiskiffæðingsins
og vorum við Magni með lúkarinn
ffammí aleinir en karlanir voru aft-
ur í. Þetta var bara eins og hótel
fyrir okkur, en stelpan var gullfalleg
og kom hún oft ffam í til okkar, en
jafn harðan kom pabbi hennar og
sótti hana, en hún kom alltaf aftur
því hún nentd ekki að vera afturí að
hlusta á tautið í körlunum. Við vor-
um mikið skemmtilegri, segir Stef-
án og skellihlær.
Hann heldur áffam: „Þetta var
lúxuslíf á Hafþóri, við fórum í hvert
einasta krummaskuð á landinu og
var togað allsstaðar þar sem hægt
var að koma trollinu niður. Svo lág-
um við inni á víkum á nóttinni og
var sofið alla nóttina og ekki byrjað
að toga fyrr en klukkan sjö á
morgnana. Þetta var flott líf á okk-
ur og maturinn sem var um borð
var ekki skorinn við nögl.“
Til Ólafsvíkur
„Eftir dvöl mína í Eyjum lá leið-
in vestur á Nes og réði ég mig hjá
Stakkholti f Ólafsvík á Matthildi
SH sem sá heiðursmaður Krist-
mundur Halldórsson var skipstjóri
á. Var ég margar vertíðar þar og
einnig á öðrum bátum hjá Stakk-
holti í mörg herrans ár. Ég ákvað
svo að verða minn eigin herra og
keypti mína fyrstu trillu árið 1982
frá Flateyri og fór á skel. Var það
26,4 tonna bátur sem ég gaf nafnið
Björgúlfur Pálsson sem er nafnið á
fósturföður mínum og síðan hafa
bátar mínir borið það nafii. Ég hef
verið á handfærum og línu og róið
einn og beitt sjálfur. Þetta er fínt
líf, en mikil vinna og kostnaður við
svona útgerð er mikill. En þetta
hefur gengið hjá mér, ég er með
um 30 tonna kvóta núna á bátnum,
en fyrir fjórum árum endurnýjaði
ég bátinn minn og fékk mér stærri
bát sem fer betur með mann. Það
er bátur af Sómagerð. Ég hef ekk-
ert verið að stressa mig í að róa eins
og vitleysingur og nota yfirleitt
góðu dagana í róðra,“ segir Stefán
og bætir við: „En mikið djöfull var
ég slæptur eftir róðurinn í gær, það
var ekkert fiskerí og bræluandskoti.
Já, já ég er sáttur við mitt í dag og
hef engu undan að kvarta."
Aðspurður um kvótakerfið segir
Stefán að hann sé sáttur við það
þótt margt sé athugunar vert við
ráðgjöf fiskifræðinga. „Kerfið er
alls ekki gallalaust,“ segir hann að
lokum.
af
Beverly Hills Ólafvíkur
Kajakmót í
Stykkishólmi
Sjókajakhátíð Eiríks Rauða var
haldin í Stykkishólmi um Hvíta-
sunnuhelgina. Gestur hátíðarinnar
var þekktur enskur kajakræðari,
Simon Cormwall. Voru um 30
kajakræðarar mættir og létu ekki
kalda norðanáttina með strekkings-
vindi hafa áhrif á sig. Fjölbreytt
dagskrá var í gangi fyrir gestina alla
helgina. A laugardag klukkan 13
kom þyrla Landhelgisgæslunnar,
TF-Eir og sýndi áhöfn hennar æf-
ingu í þyrlubjörgun úr sjó. Var einn
ræðarinn hýfður úr köldum sjónum
um borð í þyrluna. Ekki var áhöfn-
in á þyrlunni að tvítóna við björg-
unina og var ekki lengi að koma
manninum um borð. Erfitt reynd-
ist nokkrum kajakmönnum að
halda sig á réttum kili í stormöld-
tmni og vindinum sem geysaði á
laugardag. Sögðu nokkrir þátttak-
endur að það væri til bóta að æfa
við slíkar aðstæður, þar sem reynir
mikið á kajakræðarana og veitir
þeim gott tækifæri að öðlast
reynslu við erfiðar aðstæður.
Þyrla Landhelgisgæslunar viS œfinga-
björgun t Stykkkishólmi og er hér aS hýfa
einn rœSarann um borS íþyrluna.
Eftir hádegi á sunnnudegi fór
ffam í Stykkishólmshöfn sprettróð-
ur og veltukeppni.
af
Miklar framkvæmdir eru nú í
gangi í Miðbrekkunni í Ólafsvík.
Þar er unnið við lengingu götunnar
og auk þess eru tvö stór einbýlishús
þar langt komin í byggingu. Krist-
inn Jónasson, bæjarstjóri í Snæfells-
bæ sagði i samtali við Skessuhom að
í sumar verði unnið að lengingu göt-
unnar, lagnavinnu og gatan loks
malbikuð. „Gert er ráð fyrir fjórum
húsum í viðbót við götuna og er
hönnun þannig að útsýni verður
sem best og t.d. verða garðar í suður
svo sólar njóti sem best og í norður
er útsýni yfir Breiðarfjörðinn. Það er
því ekki hægt að hafa þetta betra,“
sagði Kristinn og bætir við: „Þetta
verður eins og í Beverly Hills, svo
SéS yfir Beverly Hills 90210 Ólafsvíkur, en miklar framkvæmdir eru þar t gangi.
vel er hugað að öllum hlutum. Það boðið upp á jafn glæsilegar lóðir sem
eru ekki mörg sveitarfélög sem geta þessar.“ af