Morgunblaðið - 10.08.2019, Síða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. ÁGÚST 2019
✝ Oddný Sigur-rós Gunnars-
dóttir, Rósa í
Hvammi, fæddist
15. febrúar 1924 að
Borgarfelli í Skaft-
ártungu. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Klaustur-
hólum, Kirkju-
bæjarklaustri, 29.
júlí 2019.
Foreldrar henn-
ar: Kristín Sigurðardóttir, f.
1892, d. 1967, og Gunnar Sæ-
mundsson, f. 1886, d. 1971,
bændur að Borgarfelli.
Bræður Rósu eru Jón, f. 1922,
d. 2012, Kristmundur, f. 1925, d.
1991, Sumarliði, f. 1927, og Jón
Elimar, f. 1930.
Þann 11.5. 1957 giftist Rósa
Oddsteini R. Kristjánssyni
bónda, f. 29.11. 1928. Foreldrar
hans: Þorbjörg Jónsdóttir, f.
1893, d. 1985, og Kristján Páls-
son, f. 1891, d. 1974, bændur að
Skaftárdal á Síðu.
Börn Rósu og Oddsteins eru:
A) drengur f. d. 29.8. 1957 (síðar
Eygló Rut, f. 1991, maki Böðvar
Schram, f. 1990, barn: Anna
Laufey, f. 2019, 2) Eydís Lilja f.
2002; E) Páll Símon, f. 1964,
maki Jónína Jóhannesdóttir, f.
1962, börn: 1) Sigrún Heiða, f.
1981, maki Edvard Gíslason, f.
1982, börn: Samúel Þór, f. 2001,
Sandra Björk, f. 2004, Gunnar
Bjarki, f. 2008, Guðjón Snævar,
f. 2011, Víkingur Berg, f. 2018,
2) Kristján, f. 1996.
Rósa ólst upp á Borgarfelli og
aðstoðaði við bústörfin bæði úti
og inni allt frá bernsku. Hún
vann á mæðraheimilinu í
Reykjavík í nokkra vetur og
hjúkraði ófáum og aðstoðaði
innansveitar í gegnum árin. Um
tíma var hún ráðskona í vega-
vinnu og löngu síðar vann hún í
sláturhúsi í Vík nokkur haust.
Lengstan starfsferil, fyrir utan
bústörfin, átti hún á dvalar-
heimilinu Heiðarbæ á Kirkju-
bæjarklaustri.
Rósa og Oddsteinn hófu bú-
skap að Skaftárdal en fluttu sig
vestur yfir Skaftána að Hvammi
í Skaftártungu 1973.
Hún var alla tíð virk í kven-
félagi Skaftártungu og í mörg
ár söng hún í kirkjukór Grafar-
kirkju.
Útför Rósu fer fram frá
Grafarkirkju í Skaftártungu í
dag, 10. ágúst 2019, klukkan 13.
nefndur Sigurður)
B) Gunnar Kristján,
f. 1958, kvæntur
Sigurbjörgu Krist-
ínu Óskarsdóttur, f.
1965, dætur 1) Sig-
ríður Inga, f. 1981,
gift Kristjáni
Magnússyni, f.
1973, börn: Þor-
steinn Helgi, f.
2003, Sigurbjörg
Jóna, f. 2016; 2)
Oddný Sigurrós, f. 1985, maki
Gísli M. Ragnarsson, f. 1979,
börn: Jón Bjarki, f. 2004, Snædís
Liljurós, f. 2009; 3) Kristjana
Rún, f. 1990, maki Elías A.
Kristjánsson, f. 1983, 4) Díana
Íva, f. 1994; C) Inga Björt Haf-
dís, f. 1961, gift Brandi Jóni
Guðjónssyni, f. 1960, börn: 1)
Hrönn, f. 1984, maki Þórður G.
Ingvason, f. 1979, börn: Lilja
Dögg, f. 2004, Viktor Smári, f.
2007, Anna Pálína, f. 2014; 2)
Þorsteinn, f. 1987, barn: Klara
Björt, f.2016; D) Kristbjörg Elín,
f. 1964, maki Tryggvi Agn-
arsson, f. 1954, dætur hennar 1)
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið,
og þín er liðin æviönn,
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýu og ást
þú hafðir fram að bjóða.
og hjá þér oft var heillastund
Við hryggð varst aldrei kennd.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst á báðar hendur.
Svo mamma kær vertu sæl,
nú segir skilið að sinni.
Þín geta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
Ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan vin
ég geymi minninguna.
(Höfundur ókunnur)
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Minning þín mun lifa í hjörtum
okkar, elsku mamma.
Páll Símon og Jónína.
Elsku besta mamma mín er
dáin!
Það verður skrítið að halda
áfram án þín, sem hefur alla tíð
verið kletturinn í mínu lífi.
Ég minnist með mikilli gleði
uppvaxtaráranna heima á Skaft-
árdal í fína húsinu okkar með
garðinum, sem þú varst búin að
nostra við og gera svo fallegan.
Ég var 10 ára þegar við flutt-
um svo að Hvammi, í gamla
torfbæinn. Mér, sem barni,
fannst þetta mjög spennandi, en
ég get nú svo sannarlega sett mig
í þín spor sem húsmóðir á bæn-
um, lífsgæðin aftur um áratugi!
Nokkrum árum síðar var byggt
nýtt íbúðarhús í Hvammi og þú
hannaðir þinn fallega garð þar.
Einnig verð ég að minnast á
skógræktina þína í brekkunni
fyrir ofan Hvamm, „Rósulund“
sem við systkinin ætlum að passa
vel upp á fyrir þig.
Mikið líf og fjör var á heim-
ilinu og oft gestkvæmt. Ófá sum-
urin, þegar ég deildi rúmi með
frænkum, sem fengu að vera hjá
okkur.
Fyrst upp á morgnana og síð-
ust í rúmið á kvöldin, eflaust ekki
langur svefn sumar nætur.
En alltaf varst þú glöð og já-
kvæð elsku mamma, aldrei
heyrði ég þig kvarta.
Ég fór ung að heiman í fram-
haldsskóla, með þitt jákvæða
veganesti í farteskinu.
Alltaf gott að koma heim á hót-
el mömmu, hlaðborð frá morgni
til kvölds. Bakaðir flatkökur og
kleinur, komin á tíræðisaldur.
Lést ekkert stoppa þig. Lýsir því
kannski best þegar þú negldir
saman trékubba, bólstraðir þá
með fallegu áklæði og hafðir í
eldhúsinu til að standa upp á til
að ná upp í efri skápana, þar sem
þú jú glímdir við beinkröm í
seinni tíð og minnkaðir með ár-
unum.
Ófáar voru gæðastundirnar
sem ég átti með þér og pabba eft-
ir að þið fluttuð í litlu íbúðina við
Hjúkrunarheimilið á Klaustri og
síðan í herbergið á Hjúkrunar-
heimilinu.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem)
Elsku mamma, hvíldu í friði.
Takk fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir mig.
Elska þig.
Þín dóttir,
Kristbjörg.
Ef ég fer á undan þér
inn í friðarbláinn,
horfðu ekki á eftir mér
ofan á moldarnáinn.
Andinn lifir. Efnið fer
eins og bliknuð stráin.
En þroskavorið eilíft er.
Aldrei verð ég dáinn.
(Stefán Hannesson)
Í dag verður til foldar borinn
einn af mínum bestu vinum,
tengdamóðir mín, Rósa í
Hvammi. Hennar tími var kom-
inn, hún fór sátt og sæl við dags-
verkið sitt inn í nýja heima í
þeirri fullvissu að góður hópur
genginna ættingja og vina tæki á
móti henni í blómabrekkunni hin-
um megin þessa lífs. Ekki síst
hlakkaði hún til þess að hitta
hann Sigurð sinn!
Gott skap gerir vinnuna létta –
þessi einfalda setning lýsir henni
kannski einna best því samneyti
við hana gerði alla hluti betri og
glettni hennar og smitandi glað-
værð stytti og létti henni og sam-
ferðafólki hennar margar stund-
irnar í dagsins önn. Ekki fæddist
hún með neina silfurskeið í
munni og hún fékk sinn skammt
af mótlæti, en æðruleysi hennar
og lífssýn hjálpaði henni að tak-
ast á við allar aðstæður og koma
út úr þeim sem auðmjúkur sig-
urvegari. Aldrei reyndi á það
sem þá er hún missti frumburð-
inn sinn í erfiðri fæðingu, en jafn-
vel þær aðstæður gerði hún að
góðum skóla inn í gegnum lífið,
sátt við það hlutskipti sem sá sem
öllu ræður skóp henni.
Ég þekkti hana alla tíð, en
kynntist henni þegar við Inga
fórum að rugla saman reytum
okkar fyrir nærri 40 árum síðan,
og þó að ekki væri alltaf blíðviðri
og logn í kring stóð vinátta okkar
óhögguð frá fyrstu tíð. Nú þegar
leiðir okkar skilur um sinn vil ég
þakka henni fyrir allar samveru-
stundirnar, samvinnuna, ráðin,
spjallið, spilamennskuna, sög-
urnar, matinn, kökurnar, og síð-
ast en alls ekki síst alla ómet-
anlegu hjálpina við mig og mína í
gegnum lífið – og þessa yndislegu
vináttu, drottinn minn hve hún
var mér mikils virði!
Gott geymi þig, vina mín,
sjáumst í blómabrekkunni þegar
minn tími kemur, ég veit að þú
verður þar þegar ég mæti.
Við Inga, Hrönn, Þorsteinn og
fjölskyldur þeirra þökkum af al-
hug fyrir samfylgdina og fyrir
allt það sem Rósa var okkur og
sendum Oddsteini og öðrum ást-
vinum okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur – minningin um
yndislega ættmóður lifir.
Brandur Jón Guðjónsson.
Það var gaman að ná að kynn-
ast Rósu, móður Kristbjargar
minnar, aðeins. Bæði hún og
Oddsteinn, eftirlifandi maður
hennar, tóku mér eins og týnda
syninum, fyrst í níræðisafmæli
Oddsteins nú í desember og æ
síðan. Raunar eins og fjölskylda
hennar öll.
Hvernig hefur lífið farið með
þig Rósa? Húsafreyju austur í
sveit, á stóru barnmörgu heimili,
á stundum með stærstu búum
landsins. Engin vandræði, erfitt?
Nei.
Sjaldan hef ég hitt fyrir eins
lífsglaða, elskulega og jákvæða
manneskju.
Við fáum öll okkar skammt, en
hvernig vinnum við úr honum?
Ætli gæfa okkar og gengi í lífinu
snúist ekki einmitt um það?
Það var yndislegt að sjá fólkið
hennar hópast að ættmóðurinni,
þegar hún var að gera sig klára
til að kveðja, sjá hvaða öfunds-
verðu stöðu þessi kona hafði í
hópnum sínum. Grátur og tan-
nagnístran? Nei, ekki hjá henni;
hún fékk það sem hún vildi þá:
söng hópsins undir harmonikku-
spili Gunnars sonar.
Ég fékk að heyra fallegasta
samtalið, með góðri móður og
Kristbjörgu, elskandi dóttur, lífið
gert upp og spáð í framtíðina. Ég
er þakklát og sátt við allt og alla.
Tilbúin að fara. Við hittumst síð-
ar í blómabrekkunni okkar hin-
um megin, Kristbjörg mín.
Blessuð sé minning Rósu,
þeirrar góðu fyrirmyndar.
Megi Guð og góðar vættir
vernda og styrkja eiginmann
hennar, niðja, tengdafólk og aðra
ástvini.
Kær kveðja frá þeim sem
gjarnan hefði viljað kynnast
henni betur.
Tryggvi Agnarsson.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur úr skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H. J. H.)
Ég tel mig hafa verið heppna
að fá svona yndislega tengda-
móður að gjöf, ég veit að ég er
ekki hlutlaus en yndislegri konu
er vart að finna. Tengdamóðir
mín var ekkert bláeyg á lífið,
stálgreind og minnug var hún og
hafði skoðun á hlutunum, en jafn-
framt var hún sanngjörn og til-
litssöm til annarra. Hún var
ávallt með svör við öllu og átti yf-
irleitt góð ráð til að gefa mér
óreyndri sem reyndri tengda-
dóttur, hún var kát og skemmti-
leg og vorum við góðar vinkonur,
við áttum margar góðar stundir
saman, sem ég naut allt til yfir
lauk.
Nú er leiðir skilur þakka ég
henni fyrir allar þær stundir er
við áttum saman. Elskulega
tengdamóðir mín ég er þakklát
fyrir allar þær gæðastundir er
við áttum saman og fyrir öll þau
dásamlegu faðmlög og allan þann
hlýhug og styrk sem þú veittir
mér og fjölskyldu minni, síðasta
faðmlag þitt veitir mér styrk inn í
framtíðina.
Elsku Rósa, minning þín er
ljós í lífi okkar er syrgjum.
Guð styrki fjölskylduna alla á
sorgar- og kveðjustund, þegar þú
elsku Rósa mín nú kveður hið
jarðneska líf. Hver minning þín
er dýrmæt perla.
Þín tengdadóttir Sigga Stína.
Sigurbjörg Kristín
Óskarsdóttir.
Elsku amma.
Það er ótrúlega furðulegt að
þú skulir ekki vera með okkur
lengur. Ég veit ekki alveg hvar
ég ætti að byrja þetta. Þegar ég
hugsa um þig kemur fyrst upp í
hugann hvernig þú varst alltaf í
góðu skapi, alltaf tilbúin að
glensa og grínast og að sjálf-
sögðu alltaf til í spil.
Fyrstu minningarnar um þig
gætu orðið svo margar, sagan af
mér að stinga af úr barnavagn-
inum er sennilega ofarlega, þú að
reyna að kenna mér um garð-
yrkju þegar það finnst ekki
hræddari maður við býflugur og
plönin okkar um að opna veit-
ingastað. Seinna meir kemur upp
í hugann skiptin þegar þú barðir í
vegginn með áhaldi sem var næst
hendi til að láta vita að það væri
kominn matur – þótt ég væri sof-
andi á annarri hæð hrökk ég við.
Þín einskæra list við að geta
fengið hvern sem er í heimsókn
og smellt í veislu án nokkurrar
fyrirhafnar, gestrisnin alveg
fram í fingurgóma. Einnig að
geta saumað og prjónað hvað
sem er, það var aldrei sá tími þar
sem ég átti ekki prjónað af þér,
ég mun sakna þess.
Þín verður sárt saknað.
Kristján Pálsson.
Amma, elsku amma Rósa. Ég
á erfitt með að koma þessu í orð
frá mér til þín og vefst það ein-
staklega mikið fyrir mér þar sem
það er nú oft ekki vandamál mitt
að tala eða segja frá, þú hlærð
líklega núna.
En þannig er það að þú varst
svo miklu meira en hægt er að
lýsa. Þú varst svo mikið and-
rúmsloftið, tilfinningin, nándin,
hlýjan og kærleikurinn, líkt og
þú ert í raun og veru orðin núna,
þetta óáþreifanlega.
Brosið og hláturinn sem ómar
í eyrum mér við tilhugsunina og
Oddný Sigurrós
Gunnarsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og besta vinkona,
GUÐBJÖRG ÞÓRISDÓTTIR,
fyrrverandi skólastjóri og kennari,
sem lést á Droplaugarstöðum við
sólarupprás föstudaginn 2. ágúst, verður
jarðsungin frá Hallgrímskirkju mánudaginn
12. ágúst klukkan 16.
Einar Árnason Þóra Karítas Árnadóttir
tengdabörn og barnabörn
Okkar ástkæra eiginkona, móðir,
tengdamóðir og amma,
SIGRÚN JÓNÍNA JENSDÓTTIR
græðari,
lést á hjúkrunarheimilinu Seltjörn 2. ágúst.
Hún verður jarðsungin frá Vídalínskirkju
miðvikudaginn 14. ágúst klukkan 15.
Hilmar Logi Guðjónsson
Þorbjörg Helga Hilmarsdóttir Viðar Ágústsson
Hafdís Hilmarsdóttir Bjarni Jón Jónsson
Atli Logi Mørreaunet Hilmar Daði Bjarnason
Sigrún Dís Bjarnadóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
HLÍF BORGHILDUR AXELSDÓTTIR,
varð bráðkvödd fimmtudaginn 1. ágúst.
Útförin fer fram í Langholtskirkju
þriðjudaginn 13. ágúst klukkan 15.
Axel Pétur Axelsson Tigist Wolde Werdofa
Guðmundur Bragason Jóhanna Gísladóttir
og barnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR ANDRÉSSON
rafvirkjameistari
frá Brekku í Dýrafirði,
Gullsmára 10, Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
þriðjudaginn 6. ágúst.
Jarðsungið verður frá Digraneskirkju föstudaginn 16. ágúst
klukkan 13.
Helga Ottósdóttir
J. Andrés Guðmundsson Sigríður J. Kristinsdóttir
Eyþór Guðmundsson Þórunn Ó. Guðmundsdóttir
Magnea Guðmundsdóttir Erlingur Skovsted
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri
SIGURVIN BJARNASON
flugstjóri,
lést af slysförum 27. júlí.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju 15. ágúst
klukkan 15. Þeim sem vilja minnast hans
er bent á Flugbjörgunarsveitina á Hellu.
Svanhildur Jónsdóttir
Ólöf S. Sigurðardóttir
Bjarni Kristmundsson
Jón Þ. Sigurvinsson Guðrún Þorgeirsdóttir
Berglind Ó. Sigurvinsdóttir Jón Ó. Gunnarsson
Kristín B. Sigurvinsdóttir Ívar Elí Sveinsson
og barnabörn
SIGURJÓN JÓHANNESSON,
fyrrverandi skólastjóri á Húsavík,
andaðist mánudaginn 6. ágúst
á 94. aldursári.
Útför hans fer fram frá Húsavíkurkirkju
laugardaginn 17. ágúst klukkan 14.
Jóhanna Antonsdóttir
Jóhannes Sigurjónsson
Sigríður Sigurjónsdóttir Guðmundur Örn Ingólfsson
Guðrún Sigurjónsdóttir Einar Hrafnkell Haraldsson
Guðmundur Sigurjónsson
Haraldur Sigurjónsson Sif Gylfadóttir
og aðrir aðstandendur