Morgunblaðið - 10.08.2019, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 10.08.2019, Blaðsíða 38
38 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. ÁGÚST 2019 ✝ Benedikt KetillKristjánsson fæddist í Bol- ungarvík 19. september 1952. Hann lést í Njarð- vík 28. júlí 2019. Foreldrar hans voru hjónin Krist- ján Karl Júlíusson, kennari í Bol- ungarvík, og Ketil- ríður Jakobsdóttir húsmóðir. Börn þeirra voru Guðrún, Björg, Aðalsteinn, Jakob Hallgrímur, Benedikt Ketill, Júlíus Hraunberg og Guðmundur Magnús. Árið 1974 kvæntist Benedikt Kristínu Gunnarsdóttur frá Bolungarvík, f. 12. ágúst 1954, d. 30. júní 2014. Börn þeirra eru 1) Ragnhildur Helga, f. 1973, eiginmaður hennar er Hagbarður Marinósson og eru börn þeirra a) Gunnar Hjörtur, b) Kristín Helga, c) Katla Sal- ome, d) Marinó. 2) Kristján Heiðberg, f. 1977, sambýlis- kona hans er Ásdís Ósk Viggósdóttir. Þeirra börn eru a) Gabríel Heiðberg b) Eydís Ósk c) Kristín Líf. Fyrir átti fluttu þau hjón til Keflavíkur og hóf hann störf sem inn- kaupastjóri hjá Samkaupum og vann síðar hjá Búri, dóttur- fyrirtæki Samkaupa, sem varð svo aftur hluti af Innnesi og þar starfaði hann til dauða- dags. Benedikt starfaði innan skátahreyfingarinnar, tók þátt í ungmennafélagsstarfi og var um nokkurra ára skeið for- maður Ungmennafélags Bol- ungarvíkur. Benedikt starfaði um tíma með Lionshreyfingunni og Union Chamber og var félagi í Frímúrareglunni. Benedikt var meðhjálpari og söng lengi í kirkjukór Hólskirkju, með karlakórnum Ægi í Bolungar- vík og eftir að hann flutti suð- ur söng hann um tíma með Karlakór Keflavíkur. Benni var lipur trommuleikari og spilaði um tíma með danshljómsveit í Bolungarvík. Benedikt sat í sveitarstjórn í Bolungarvík og var m.a. í byggingarnefnd þegar íþrótta- mannvirki voru reist. Hann var um margra ára skeið formaður Kaupmannasamtaka Íslands. Þá sat hann og í stjórn fjárfest- ingarfélagsins Regins og var í stjórn Lífeyrissjóðs verslunar- manna. Útför Benedikts fer fram frá Hólskirkju í Bolungarvík í dag, 10. ágúst 2019, klukkan 14. Kristján soninn Benedikt. 3) Aron Ívar, f. 1995, unn- usta hans er Þór- dís Una Arnars- dóttir. Benedikt ólst upp í Bolungarvík og gekk í barna- og unglingaskóla Bolungarvíkur. Hann fór snemma út á vinnumark- aðinn eins og tíðkaðist á þeim árum. Hann vann alllengi við málningarstörf, var til sjós en hóf síðar verslunarstörf hjá Einari Guðfinnssyni. Upp úr því hóf hann nám við kjötiðn hjá SS en lauk verklega hlut- anum í Bolungarvík og bóklega hlutanum við Iðnskólann á Ísa- firði. Eftir margra ára starf í Bolungarvík gerðist hann verslunarstjóri Vöruvals í Ljón- inu á Ísafirði. Hann tók svo við rekstrinum og rak um margra ára skeið verslun undir nafni Vöruvals. Síðar bættust við verslanir undir sama nafni í Hnífsdal og Bolungarvík. Skömmu eftir aldamótin Elsku hjartans pabbi okkar, við trúum því varla ennþá að þú sé farinn frá okkur. Aðeins fimm ár- um eftir að mamma kvaddi þenn- an heim. Að missa mömmu frá okkur var okkur öllum þungbært. Pabbi var á góðum batavegi eftir hnéaðgerð og var farinn að tala um að vilja fara að ferðast og fara í sólina. Daginn áður en hann lést vorum við að skipuleggja sumarfríið og ætlaði hann að koma til okkar hingað til Bol- ungarvíkur eins og hann gerði alltaf á þessum árstíma, á afmæl- isdeginum hennar mömmu. Við erum svo óendanlega þakk- lát fyrir hversu fallega og góða æsku þú og mamma veittuð okkur. Að hafa fengið ykkur sem for- eldra var okkar mesta lán. Núna ætlum við að vera dugleg að styðja og styrkja hvert annað og muna eftir öllum fallegu og góðu stundunum sem voru svo margar. Elsku pabbi. Takk fyrir að hafa alltaf stutt við bakið á okkur og það sem við tókum okkur fyrir hendur. Orð fá ekki lýst hversu mikið við eigum eftir að sakna þín. Að missa þig frá okkur svo snöggt er mikið áfall. Elsku hjartað okkar, nú ertu kominn til mömmu og ást ykkar sameinuð á ný í Sumarlandinu. Takk fyrir allt, elsku pabbi. Ást og söknuður, Ragnhildur, Kristján, Aron. Elsku afi okkar. Takk fyrir að hafa alltaf verið til staðar og stutt við bakið á okk- ur barnabörnunum í gegnum allt. Þú varst alltaf svo stoltur af okk- ur, og öllu því sem við tókum okk- ur fyrir hendur. Alltaf að spyrja hvernig gengi, hvort okkur vant- aði aðstoð eða hvort þú gætir hjálpað á einhvern hátt. Þú vildir allt fyrir okkur gera. Við munum halda áfram að gera þig stoltan. Nú eruð þið amma sameinuð á ný og vakið yfir okkur. Takk fyrir allar gleðistund- irnar, minningarnar um þig munu alltaf veita okkur hlýju og ánægju. Fyrir hönd barnabarna, Kristín Helga Hagbarðsdóttir. Stína og Benni fengu ung auga- stað hvort á öðru. Benni var klett- urinn hennar í öllu og síðast í veik- indunum þegar hún barðist við krabbameinið. Hún dó fyrir fimm árum og það var aðdáunarvert hve vel Benni stóð sig . Áfram var hann fjölskyldunni klettur, hann var svo umhyggjusamur um fólkið sitt, eld- aði mat og var til staðar. Sterkur fyrir þau þótt sjálfur væri hann veikur hið innra. Hann fann gleði sína ekki á ný eftir að Stína dó. Eins og ég þekkti Benna var hann dugmikill framkvæmdamað- ur. Hann var hreint ótrúlegur. Á einni og sömu helgi málaði hann húsið að utan, stóð fyrir golfmóti og var svo kominn á Hlíðarveginn að fá lánaðar fötur til að fara á berjamó, eða til berja, eins og sagt er fyrir vestan. Eftir að hann fór að vinna innfrá skaust hann út eft- ir í hádeginu til að skella upp grindverki eða mála hlið. Kraftur- inn var óhaminn. Og eftir vinnu- daginn var stórfjölskyldunni boðið í mat. Það var tilhlökkun að fara í matarboð til þeirra Stínu hvort heldur var á Heiðarbrúninni eða suður í Keflavík. Allt var svo hlýlegt og myndar- legt og gott að njóta sumarkvölds í sólhýsinu, úti var rökkrið að læð- ast að en inni mild birta. Benni var mikill fjölskyldumað- ur og var traustur bakhjarl barn- anna þriggja, tengdabarna og barnabarnanna átta, sem eru öll dugnaðarfólk, eins og þau eiga kyn til. Benni var einstaklega hlýr og góður tengdasonur. Ungur missti hann foreldra sína en naut þess að eiga skjól hjá Gunnari og Helgu. Á milli þeirra var traust vinátta og daglegur samgangur á meðan þau öll bjuggu í Bolungarvík. Benni var þeim tengdaforeldrum sínum hjálparhella og það er Helgu mikil raun að missa fyrst Stínu sína og nú Benna svo óundirbúið. Það varð okkur öllum áfall að heyra af andláti hans að morgni sunnudags. Hann vaknaði við verk og gat gert viðvart en allt kom fyr- ir ekki. En það er gott að allar minn- ingar um Benna eru bjartar og góðar. Hann var hjálpsamur og fljótur til. Það var meira en sjálf- sagt að gista hjá þeim Stínu í Keflavík þegar við fórum til út- landa og auðvitað skutlaði Benni okkur upp á völl og sótti. Árum saman hefur hann gefið okkur að- albláberin, sem ómissandi eru á aðfangadagskvöld. Of fljótt er komið að kveðju- stund. Efst í huga er þakklæti fyr- ir samfylgdina. Blessuð sé minn- ing Benna. Dalla. Síminn hringir ekki lengur. Við sem vorum vanir að hringjast á nánast á hverjum degi. Ef það liðu einhverjir dagar á milli sögðum við gjarnan: „Hvernig er það, virkar þessi símalína bara í aðra áttina?“ Það voru skelfilegar fréttir að þú værir farinn. Þeir dagar hafa verið undarlegir sem liðnir eru við að átta sig á þessu og allt er þetta mjög óraunverulegt. Það var nú bara ekkert í pípunum um að þú ætlaðir að fara að kveðja þessa veröld. Nú sit ég heima og síminn hringir ekki meir. Ég er að reyna að rifja upp minningar frá æsku okkar sem og allri lífsleiðinni sem við gengum saman. Þó að það séu fjögur ár á milli okkar er það samt staðreynd að við vorum samrýndastir okkar bræðra. Alla tíð áttum við í mikl- um samskiptum þó svo að langt væri á milli okkar á köflum þau ár sem ég bjó erlendis en samt slitn- aði aldrei þráðurinn og fylgdumst við vel með hvor öðrum þó að heimsálfur skildu á milli. Ég verð þér ævinlega þakklátur fyrir þá hvatningu um að koma heim til að vinna, sem hefur reynst mér mikið gæfuspor. Elsku bróðir minn, það varð okkur öllum mikið áfall þegar Stína konan þín lést fyrir fimm ár- um og eftir því sem ég hugsa meira til þess tíma finn ég að þá hvarf hluti af sjálfum þér líka. Eftir að þið Stína fluttuð til Keflavíkur stóð heimili ykkar öll- um alltaf opið. Það var orðin hefð hjá okkur að hittast og vera með svona ör-ættarmót helgina sem Ljósanótt var haldin í Keflavík og var þá alltaf slegið upp veislu og ættingjum smalað saman til kvöldmatar inni á milli atriða í dagskránni. Þetta lagðist af við fráfall Stínu. Það bara var ekkert gaman lengur. Það verður heldur ekkert gaman lengur að fá ekki að hitta þig eða heyra í þér, símalín- an hefur rofnað að eilífu. Elsku bróðir minn hefur tekið sér ferð á hendur inn í eilífðina og það eina sem við getum yljað okk- ur við er sú staðreynd að nú hafið þið hist aftur þú og Stína. Megi góður guð fylgja sálu þinni og vaka yfir börnum þínum og barnabörnum því þeirra missir er mikill. Við Dóra sendum öllum að- standendum okkar dýpstu samúðarkveðjur. Takk fyrir samfylgdina í gegn- um lífið. Guðmundur (Muggi) og Dóra. Hugurinn reikaði tæp fimmtíu ár aftur í tímann þegar ég frétti af ótímabæru andláti Benna mágs míns. Benni fór að venja komur sínar á heimili foreldra minna til að heimsækja Stínu systur mína. Sú heimsókn varð að hjónabandi sem varði í meira en 40 ár. Benni og Stína voru oftast nefnd í sama orðinu, svo samofið var líf þeirra. Lífshlaupið þeirra var að nokkru leyti hefðbundið lífshlaup fólks í plássinu fyrir vest- an. Þau byrjuðu á að kaupa litla íbúð í Bolungarvík og byggðu sér síðan stórt og glæsilegt hús sem þau fluttu inn í hálfklárað, sem var svo lokið við eftir efnum og að- stæðum. Heimili Stínu og Benna var alltaf notalegt og þar var gott að vera. Þau Benni og Stína áttu barna- láni að fagna og eignuðust þrjú yndisleg börn. Ragnhildi og Krist- ján eignuðust þau ung, en löngu síðar sólargeislann hann Aron. Þau voru mikið fjölskyldufólk og hugsuðu svo vel og fallega um alla í fjölskyldunni. Benni mágur minn reyndist mér vel alla tíð. Aldrei stóð á greiðanum þegar flutningar eða málningarvinna stóð fyrir dyrum. Það var öruggt að þar sem Benni kom að málum var ekkert verið að hangsa yfir hlutunum. Heimili Stínu og Benna stóð alltaf opið fyrir fjölskyldu og vin- um. Dóttir mín og ég urðum þeirr- ar gæfu aðnjótandi að mega taka þátt í samheldninni og gleðinni sem ríkti á heimilinu. Ég er þakklát kærum mági mínum góða samfylgd , góðvild og hjálpsemi í minn garð alla tíð. Mági mínum ljósið lýsi, á leið sem enginn sér. Góða drenginn Guð minn hýsi, því gekk svo veginn hér. Ósk Gunnarsdóttir. Hálf öld er langur tími í ævi flestra. Hann Benni var hluti af minni fjölskyldu, sem maðurinn hennar Stínu systur minnar hér um bil svo langan tíma. Stína og Benni voru ótrúlega samrýnd eins ólík og þau voru. Saman áttu þau gott líf, eignuðust þrjú vel gerð börn og bjuggu sér fallegt heimili hvar sem þau voru. Þau ferðuðust vítt um heiminn með börnum sín- um, sem alltaf höfðu ákveðinn for- gang í þeirra lífi. Benni var óskaplega duglegur og hamhleypa til allra verka. Stundum máluðum við saman hús foreldra minna. Benni taldi hæfi- legt að byrja kl. 8 á morgni; þá gætum við verið búnir að mála húsið um hádegið. Það var alltaf gott að koma til þeirra Stínu og Benna. Ætíð var boðið í fína veislu sem þau bjuggu til í sameiningu. Benni var stöðugt að flýta sér, stoppaði aldrei lengi en Stína hafði alltaf allan heimsins tíma. Benni var ákaflega bóngóð- ur, vildi allt fyrir alla gera og taldi aldrei eftir sér að leggja fólki lið. Hann var foreldrum mínum afar góður og umhyggjusamur, leit oft inn í dagsins önn, sagði smá frétt- ir, drakk kaffibolla og var svo rok- inn. Svona umhyggja er dýrmæt fólki sem er sest í helgan stein. Benni hafði gaman af að vasast í mörgu, rak stórar verslanir á tímabili og var einn af fyrstu kaupmönnunum á landsbyggðinni til að taka upp strikamerkingar á vörum. Hann sat í bæjarstjórn Bolungarvíkur, hafði ánægju af því og lét þar mjög til sín taka. Benni var mikill og ötull félags- málamaður, fékk mikinn áhuga á golfi, sem hann stundaði af ástríðu og var formaður golfklúbbsins í Bolungarvík um árabil. Þau Benni og Stína fluttu til Keflavíkur fyrir rúmlega áratug, komu sér þar vel fyrir og festu þar rætur að nokkru leyti. Benni vann við verslunarrekstur hjá Sam- kaupum um árabil og kunni því vel. Það var Benna og okkur öllum gríðarlegt áfall þegar Stína veikt- ist og lést af veikindum sínum fyr- ir rúmum fimm árum. Líf þeirra var svo samofið frá því að þau voru unglingar. Dagarnir urðu Benna mínum dökkir. Hann hélt áfram að vinna, en hluti af lífsgleði hans hvarf. Á hverju ári fór Benni vest- ur fyrsta sunnudag í aðventu og setti ljós á leiði hennar Stínu sinn- ar. 12. ágúst, á afmælisdegi Stínu, var hann alltaf fyrir vestan og vitj- aði um leiði hennar. Benni hafði ákveðið fyrir löngu að hann yrði grafinn fyrir vestan og í dag verð- ur hann lagður við hlið hennar Stínu. Dauðinn kom óvænt á sunnu- dagsmorgni og tók Benna með sér. Við sitjum eftir og söknum góðs drengs. Benni er núna kom- inn aftur heim í Víkina sem alltaf togaði í hann. Við felum hann þeim Guði sem sólina hefur skapað. Agnar H. Gunnarsson. Hann Benni hefur verið stór hluti af fjölskyldu minni síðan ég fæddist. Benni var maður systur hennar mömmu og bjuggu þau í Bolungarvík alla mína barnæsku. Ég man hvað ég leit upp til þeirra og hlakkaði mikið til að koma til þeirra í heimsókn, þegar ég kom til Bolungarvíkur sem var oft á ári. Heimili þeirra var alltaf opið og alltaf var maður meira en vel- kominn. Þegar ég var unglingur var ég aldrei í vandræðum að fá vinnu. Benni rak fjórar verslanir á tíma- bili og vann ég þar öll sumur og fyrir jól. Hann Benni var mjög um- hyggjusamur og gætti mín vel þegar ég var unglingur. Til að mynda var alveg sama hvenær ég bað um frí um verslunarmanna- helgi, það var aldrei hægt. Í dag er ég mjög þakklát fyrir það. Elsku Benni. Takk fyrir allar fallegu minningarnar sem ég á um ykkur Stínu. Ég er þakklát fyrir allar góðu og fallegu minningarnar sem ég á um Benna. Hörpu þinnar ljúfa lag lengi finn í muna. Því ég minnist þín í dag, þökk fyrir kynninguna. (Á.K.) Agnes Veronika Hauksdóttir. Nú ertu horfinn í himnanna borg og hlýðir á englanna tal. Burtu er kvíði, sjúkdómur, sorg í sólbjörtum himnanna sal. Þeim öllum sem trúa og treysta á Krist þar tilbúið föðurland er. Þar ástvinir mætast í unaðarvist um eilífð, ó, Jesú, hjá þér. (Ingibjörg Jónsdóttir) Góður vinur farinn í himnasali. Benni og ég fæddumst í Bolungar- vík og ólumst þar upp. Við unnum saman, vorum JC-félagar, hann var meistarinn minn í kjötiðn og ráðgjafi í lífi og starfi. En fyrst og fremst vorum við vinir og félagar í lífsins ólgusjó. Benni var einstakt ljúfmenni, einstakur vinur og hafði jákvæð áhrif á mig sem ung- an mann. Það er sárt að kveðja góðan vin, elsku Benni minn, takk fyrir allt og allt. Hvíl í friði, vinur, þar til við hittumst á ný. Fjölskyldu og vinum votta ég mínar innilegustu samúðar- kveðjur. Lárus B. Einarsson, Bandaríkjunum. Elsku Benni, við kveðjum þig með vináttu og söknuði en geym- um í huga okkar og hjarta allar þær minningar um óteljandi skemmtilegar stundir sem við höf- um átt með þér og Stínu meðan hennar naut við. Minningar um dýrmæta vináttu, ótal minningar frá vafstri okkar í félagslífinu í víkinni, minningar frá ferðum okkar innanlands sem utan. Við fréttirnar af ótímabæru andláti þínu rifjast upp skemmtilegar stundir er þið bjugguð í Bolung- arvík. Ekki kom okkur á óvart að eftir þinni atorku og dugnaði yrði sóst, sem varð til þess að þið flutt- uð á Suðurnesin. Þó að lengra yrði þá milli okkar vorum við samt alltaf í góðu sam- band. Nú ertu komin í Sumarland- ið til Stínu þinnar, sem þú sakn- aðir svo mjög, og þið nú sameinuð á ný. Þegar við nú getrum ekki notið þinnar vináttu lengur í þessu jarðlífi er efst í huga okkar þakk- læti fyrir svo margt og að hafa orðið þeirri gæfu aðnjótandi að hafa kynnst ykkur Stínu, og ykkar fallegu fjölskyldu, ykkur var alltaf ljúft heim að sækja. Við Oddný geymum minningu um góðan dreng og vin, það er ljósið sem lifa mun. Elsku, Ragnhildur, Kristján, Aron, og fjölskyldan öll, hugur okkar er hjá ykkur, megi góður Guð styrkja ykkur á þessum erf- iða tíma. Þótt sólin nú skíni á grænni grundu er hjarta mitt þungt sem blý, Því burt varstu kallaður á örskammri stundu. Í huganum hrannast upp sorgarský. Fyrir mér varstu ímynd hins göfuga og góða Svo fallegur, einlægur og hlýr. En örlög þín ráðin – mig setur hljóða Við hittumst samt aftur á ný Megi algóður Guð þína sálu nú geyma gæta að sorgmæddum, græða djúp sár. Þó kominn sért yfir í aðra heima Mun minning þín lifa um ókomin ár. (Sigríður Hörn Lárusdóttir) Gunnar og Oddný. Benedikt K. Kristjánsson Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram- kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin. Við þjónum með virðingu og umhyggju að leiðarljósi og af faglegum metnaði. Við erum til staðar þegar þú þarft á okkur að halda Sigrún Óskarsdóttir, guðfræðingur Útfararþjónusta & lögfræðiþjónusta Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is Með kærleik og virðingu Útfararstofa Kirkjugarðanna
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.