Morgunblaðið - 20.08.2019, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 2019
„Við þurfum ekk-
ert að segja,“ var
viðkvæðið þegar við
héldum hvor utan
um aðra, ekki einu
sinni heldur oft á 40 ára samleið
sem varð sífellt nánari eftir því
sem tíminn slípaði okkur til og
fleiri áhugamál tengdu okkur. Á
langri vegferð fer ekki hjá því að
hinn innri maður komi í ljós þeg-
ar kurteisishliðarnar víkja, málin
eru rædd og sjónarmið eru ekki
alltaf þau sömu. Una Ásgeirs-
dóttir var mér ætíð heil vinkona
og systir. Við gátum rætt um
Una Ásgeirsdóttir
✝ Una Ásgeirs-dóttir fæddist
1. ágúst 1935. Hún
lést 29. júlí 2019.
Útför Unu fór
fram 14. ágúst
2019.
hvað sem var með
virðingu fyrir skoð-
unum hvor annarr-
ar.
Þegar ég gerðist
frímúrari háttaði
svo til að Una varð
mér eins konar
leiðtogi fyrstu
skrefin. Mér er
minnisstætt þegar
ég nýgengin inn í
„óvitaskap“ mætti
ekki á tilskilinn stað, var óörugg
og taldi að ég fengi nánari upp-
lýsingar eða áminningu um við-
burðinn. Er ég stundi upp lélegri
afsökun sagði Una: „Við vorum
búnar að tala um þetta. Þetta var
ákveðið.“ Ég hef oft minnst orða
hennar síðar; áminningin varð
mér lærdómsrík. Í starfi frímúr-
ara gildir orðheldni, drengskap-
ur, umburðarlyndi og heiðarleiki
að ógleymdum kærleikanum sem
allir vita að er mestur. Una hafði
þessa eiginleika í ríkum mæli.
Hún var dugnaðarforkur sem
hvergi hlífði sér. Hún lét verkin
tala og hvers konar vinna lék í
höndum hennar. Það var sárt að
verða vitni að sjóndeprunni sem
hamlaði henni síðustu misserin.
Una hafði engin orð um hana en
þeir sem þekktu til skynjuðu líð-
an hennar.
Frímúrarahugsjónin var Unu
hjartans mál. Hún vann Íslands-
sambandi Alþjóðlegrar frímúr-
arareglu karla og kvenna, Le
Droit Humain af takmarkalausri
fórnfýsi og dugnaði og henni
voru falin margháttuð ábyrgðar-
og trúnaðarstörf. Hún kunni þá
list að afhenda verkefni í hendur
öðrum, vera samt til taks, ávallt
reiðubúin að styðja og miðla af
fróðleik sínum og reynslu. Vann
þó ævinlega mest sjálf.
Una var góður hlustandi og
skilningsríkur, sagði fátt en orð
hennar höfðu vigt. Hún var
þannig kona orða sinna og vinur í
raun. Það fékk ég að reyna þegar
ég tók við embætti Voldugs
stjórnanda af henni. Enginn
verður engill af því að verða frí-
múrari en vonandi skána sem
flestir sem ganga til liðs við regl-
una. Í öllu félagsstarfi blása
vindar, stundum, og vonandi sem
oftast, er byr en stundum slær í
bakseglin. Þá þarf að halda sjó,
vega og meta aðstæður. Ég verð
Unu ævinlega þakklát fyrir þann
mikla hlýhug og stuðning sem
hún veitti mér í stjórnartíð
minni, skilning hennar og upp-
örvun. Við þurftum ekkert að
segja, faðmurinn var nógur.
Með Unu er horfin kær systir.
Ég sakna hennar en samgleðst
henni jafnframt með að vera
komin til sumarlandsins, handan
stjarna og sólar, í faðminn hans
Einars. Þar eru orð óþörf.
Ástvinum öllum sendum við
Haukur hjartans samúðar-
kveðjur.
Kristín Jónsdóttir.
Fyrir mér runnu
pabbi og hafið
saman, hann gerði
sjómennsku að sínu
ævistarfi.
Kornungur gerðist hann há-
seti á gömlu síðutogurunum sem
þá þóttu alger bylting í sögu út-
gerðar, hvað aðbúnað snerti. Það
atlæti sem sjómönnum var boðið
upp á þá þætti ekki upp á marga
fiska í dag.
30 dagar á saltfiski við Græn-
land, oft í vondum, jafnvel af-
takaveðrum, var leitað vars und-
ir Grænuhlíðinni, þá mátti
áhöfnin standa sólarhringsvaktir
við að brjóta ís af skipinu til að
halda því ofansjávar og til að
verma mannskapinn aðeins voru
þeir drifnir inn í brúna þar sem
þeir fengu „einn sterkan“ til að
ylja ískaldan kroppinn, en áfram
skyldi haldið.
Stundum bar þessi þrælavinna
Guðmundur
Vestmann Ottósson
✝ GuðmundurVestmann
Ottósson fæddist 6.
október 1935. Hann
lést 28. júlí 2019.
Útför Guðmund-
ar fór fram 7. ágúst
2019.
ekki árangur og
misstum við Íslend-
ingar margan góðan
drenginn í hafið.
Ég hef oft undrað
mig á að pabbi skyldi
velja sér þetta starf,
en hafið heillaði.
Hann átti langan sjó-
mannsferil fyrir
höndum og vann sig
upp í það að verða
skipstjóri til áratuga
sem var gæfusamur ferill. Þegar
hann lét af störfum, hélt ég að nú
væri hann loksins „kominn í
land“ en því var ekki til að dreifa,
ennþá heillaði hafið.
Hann fann sér annan starfs-
vettvang á sjónum undir dyggri
skipstjórn sonar síns og hætti
ekki sjómennsku fyrr en rúm-
lega áttræður en áfram var hug-
urinn úti á sjó.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að sigla með pabba og er sú
minning mér dýrmæt.
Þakka þér allt og allt, pabbi
minn, og ef það er líf eftir þetta
líf veit ég að þess verður ekki
langt að bíða að þú verðir farinn
að sigla aftur.
Þín dóttir
Oddný.
Elsku Sigurgeir.
Frá fyrsta degi
tókst þú mér með
opnum örmum inn
í ykkar samheldnu fjölskyldu
og lést mér líða eins og ég ætti
heima með ykkur. Ég mun
varðveita allar yndislegu minn-
ingarnar og minnast þinnar
hlýju nærveru og lúmska húm-
ors, sem þú hefur svo arfleitt
syni þína að.
Ég mun sakna þín alltaf.
Við stöndum við loforðið sem
við gáfum þér.
Þín
Helena.
Nýlátinn er Sigurgeir Jóns-
son menntaskólakennari í
Hamrahlíð. Þetta er harma-
fregn fyrir vini og vandamenn,
en Sigurgeir var mikill vinur
okkar kennara í MH og ég
hygg að margir nemendur
muni minnast hans með hlýju.
Óvænt veikindi komu upp í vor
og drógu hann til dauða á
nokkrum mánuðum. Það sem
var sérstakt við Sigurgeir var
hversu ótrúlega mannglöggur
hann var og hvað hann mundi
mjög vel ferilsögu einstakra
nemenda, ef ræða þurfti við
hann um nemendur. Þá var ein-
kennandi fyrir hann mikil
vandvirkni er hann skýrði út
fyrir nemendum undur efna-
fræðinnar. Flestir áfanganna
voru í ólífrænni efnafræði, en
lífræn efnafræði kom einnig
töluvert við sögu. Sigurgeir
skýrði út fyrir nemendum
hvarfasögu eða hvarfaganga í
lífrænni efnafræði, sem hlýtur
að hafa vakið áhuga þeirra á
efnafræði sem háskólagrein.
Telja verður þá þekkingu nán-
ast undur og stórvirki í sögu
mannsandans. Ólífræn efna-
fræði er einhvern veginn auð-
veldari að ná yfir og tengist
Sigurgeir Jónsson
✝ Sigurgeir Jóns-son fæddist 20.
nóvember 1951.
Hann lést 1. ágúst
2019.
Útför Sigurgeirs
fór fram 12. ágúst
2019.
meira hefðbund-
inni iðnaðarfram-
leiðslu, en sú líf-
ræna er auðvitað á
margan hátt for-
vitnilegri. Ég hygg
að Sigurgeiri hafi
tekist að miðla
þessu vel ásamt
okkar góða rektor
Örnólfi Thorlacius
heitnum.
Það var mjög
auðvelt að leita til Sigurgeirs ef
maður taldi sig þurfa að ræða
einstök mál í skólastarfinu yf-
irleitt eða verkefni nemenda.
Við prófagerð og yfirferð prófa
var nauðsynlegt að hafa aðgang
að Sigurgeiri. Þar var nauðsyn-
legt að hafa hann með í ráðum.
Prófin gátu annars orðið of
þung og ósanngjörn. Við vorum
nokkrir kennarar sem vorum
með Sigurgeiri í skákklúbbi og
var mjög skemmtilegt að hitt-
ast og drekka kaffi saman og
ræða skólastarfið á milli þess
sem dundað var við hraðskák.
Eins og kunnugt er er fátt
skemmtilegra fyrir nemendur
en að ræða um kennara og við
sem höfum verið kennarar ræð-
um gjarnan um nemendur.
Sigurgeir var mildur og þó
ákveðinn kennari, sem kenndi
með alúð og festu, og hann
hafði mjög gaman af því að
ræða um innra starf skólans og
stjórn hans. Sigurgeir vann rit-
störf fyrir skólann og fjölrit
hans voru skilmerkileg og
vönduð eins og allt annað sem
hann kom að. Sigurgeir átti af-
ar gott heimili með Guðrúnu
Óskarsdóttur, sem kenndi
stærðfræði við skólann. Þau
eiga nokkur mannvænleg börn.
Mjög gott var að heimsækja
þau hjón. Bakkelsið ákaflega
gott og viðmót þægilegt. En
um þær mundir sem ég kenndi
voru margir góðir skákmenn í
skólanum. Ingvar Ásmundsson
og Guðmundur Arnlaugsson,
fyrrverandi rektor, voru af-
bragðsskákmenn. Stefán Briem
og Bjarni Ólafsson í hópi kenn-
ara mjög öflugir. Meðal nem-
enda voru stóru nöfnin: Ekki
síðri maður en stórmeistarinn
Jóhann Hjartarson, sem tefldi
við Kortsnoj á sínum tíma í
heimsmeistaraeinvíginu og
sigraði hann.
Skólaséníin voru mörg, en
þau gera kennarana ánægða,
eins og kunnugt er. Lárus
Thorlacius er sennilega minn-
isstæðastur og Bryndís Ólafs-
dóttir hjúkrunarfræðingur. Ég
votta aðstandendum Sigur-
geirs, Guðrúnu og börnum inni-
lega samúð og vona að þau nái
fótfestu í lífinu á ný.
Dr. Stefán Einarsson,
áhættufræðingur/
efnaverkfræðingur.
Það var gott að
eiga Þorra að. Hann
var góður mágur og
svili, góður pabbi og
stjúpi sem ævinlega var óendan-
lega stoltur af börnunum sínum og
þeirra börnum, góður og um-
hyggjusamur eiginmaður og góð-
ur KR-ingur. Allt þetta var hann
af einlægum hug og taldi aldrei
eftir sér að gera öðrum greiða,
jafnvel óumbeðinn. Það er eftirsjá
í slíkum manni sem kvaddi of fljótt
og of skyndilega eftir að hafa
veikst heiftarlega síðla vetrar.
Við tengdumst Þorra fjöl-
skylduböndum í um þrjá áratugi
og bar aldrei skugga á þau kynni.
Ævinlega var hann fyrstur til að
bjóða fram aðstoð sína ef eitthvað
þurfti að gera, Hvort sem það var
að pakka niður búslóð og koma
henni í geymslu eða sækja hana
Þorvarður Geir
Höskuldsson
✝ Þorvarður GeirHöskuldsson
fæddist 15. septem-
ber 1954. Hann lést
15. júlí 2019.
Útför Þorvarðar
fór fram í kyrrþey
24. júlí 2019.
aftur og koma fyrir á
nýjum stað. Þá var
hann mættur með bíl
og búnað, spurði
aldrei um klukku eða
tíma heldur gekk í
verkin og var röskari
en hinir.
Við útför hans á
dögunum var það haft
til marks um þraut-
seigju Þorra og um-
burðarlyndi að hann
tók inn á heimilið og í fangið tvo
stóra og fyrirferðarmikla hunda
sem börnin höfðu tekið með sér
heim. Hann sem var með ofnæmi
fyrir hundum og þoldi ekki slíkar
skepnur. Hann tók einfaldlega of-
næmispillur, fór út að ganga með
hundana hvernig sem viðraði og
snarhætti að tala um hvað hundar
væru ömurleg kvikindi.
Við eigum eftir að sakna Þor-
varðar Höskuldssonar. Þar fór
góður drengur, traustur vinur og
samherji. Kristínu eiginkonu
hans, börnum, barnabörnum,
föður, bræðrum og öðrum ástvin-
um sendum við okkar hlýjustu
samúðarkveðjur.
Dagmar og Ómar.
Sálm. 10.14
biblian.is
Þú gefur gaum að
mæðu og böli og
tekur það í hönd
þér. Hinn bágstaddi
felur þér málefni
sitt, þér sem hjálpar
munaðarlausum.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, stjúpfaðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
BIRGIR SIGURÐSSON
rithöfundur,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi 9.
ágúst, verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í
Reykjavík fimmtudaginn 22. ágúst klukkan 13.
Elsa Vestmann Stefánsdóttir
Steinþór Birgisson Ásta Vilhjálmsdóttir
Freyja Birgisdóttir Halldór Magnússon
Steinunn Björg Birgisdóttir Hólmsteinn Jónasson
Einar Ingi Ágústsson Ásta Margrét Guðlaugsdóttir
Elías Halldór Ágústsson
Eva Ágústsdóttir
barnabörn og langafabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARGRÉT SVEINSDÓTTIR,
Baldursgötu 26,
andaðist á Hrafnistu Laugarási 15. ágúst.
Jarðarför auglýst síðar.
Gunnar V. Guðmundsson Pétrína Ó. Þorsteinsdóttir
Karl B. Guðmundsson Guðrún Vilhjálmsdóttir
Björgvin G. Guðmundsson Hildur Pálmadóttir
Þórir B. Guðmundsson Hafdís Ingimundardóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GRETA MARÍA SIGURÐARDÓTTIR,
Sandavaði 11, Reykjavík,
lést í faðmi fjölskyldunnar laugardaginn
17. ágúst. Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í
Reykjavík föstudaginn 23. ágúst kl. 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á reikning styrktar og líknarsjóðs
Rebekku stúkunnar nr. 4, 0525-26-000410 kt. 691093-3529
Böðvar Páll Ásgeirsson
Þóra Brynja Böðvarsdóttir Árni Friðriksson
Ásgeir Baldur Böðvarsson Hjördís Arnardóttir
Þórunn Sif Böðvarsdóttir
Sigurður Arnar Böðvarsson Sigríður Jónasdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir
okkar, bróðir, afi og frændi,
STEINAR FARESTVEIT,
fyrrv. yfirverkfræðingur hjá
Stokkhólmsborg,
andaðist í Stokkhólmi 6. ágúst.
Jarðarförin fer fram frá Ekerö kirkju,
Stokkhólmi, fimmtudaginn 5. september klukkan 11. Þeim sem
vildu minnast hans er bent á Ljósberasjóð Vídalínskirkju sem
stofnaður var til minningar um foreldra hans; Einar og Guðrúnu
Farestveit. Sjóðurinn styður börn og ungmenni til þroska.
Reikningsnr. 0318-22-742, kt. 570169-5649.
Cecilia Wenner
Stefan Farestveit
Tomas Farestveit Margareta Farestveit
Jessica Farestveit Paulin Petter Paulin
Hanna Farestveit Hallbrink Frederik Hallbrink
Conny Lavin Lena Lavin
Arthur Knut Farestveit Dröfn H. Farestveit
Gerda Farestveit Þórður Guðmundsson
Hákon Einar Farestveit Guðrún Farestveit
barnabörn og frændsystkin
Maðurinn minn og vinur, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
SIGURÐUR JÓNSSON,
Mýrarvegi 113,
lést á heimili sínu laugardaginn 17. ágúst.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 23. ágúst klukkan 13:30.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélag
Akureyrar eða heimahlynningu.
Júlía Sjöfn Sigurjónsdóttir
Guðrún Dóra Sigurðardóttir Peter E. Nielsen
Sigrún Ásdís Sigurðardóttir Óskar Bragason
Sigurjón Einarsson Guðlaug Þóra Reynisdóttir
Jóhann Ingi Einarsson Ingibjörg Gyða Júlíusdóttir
barnabörn og barnabarnabörn