Jólaharpan - 01.12.1929, Blaðsíða 3
Jólin nálgast.
ÓLIN nálgast! Klukkur kalla
kristna menn i guðshús inn,
dýrðleg hegra helgiljóðin,
hlusta á gleðiboðskapinn.
Boðskap sem er öllu œðri
er oss birtist hér á /örð:
Jesús eilíft athvarf veitir
allri sinni barnohjörð.
Lyftum hug og hjarta klökku
heimsins yfir dœguróm,
þangað sem um eilifð alla
englar syngja fögrum róm
um frið á jörð og frelsi manna
og fögnuð hverri mæddri þjóð
— sem við jötu Jesú-barnsins
jóla sungu dýrðar óð.
Frlður! Jafnt í höll og hreysi
hljómar þetta dýrðar orð
ekkert fremur önd vor þráir
œfi langa, hér á storð.
Þegai líður lífs á daginn,
Ijómar gleði’ á hverri brá
sem að friðinn hlotið hefir
himin- jóla- gesti frá.
Lyftum hug til himinsala,
hjörtum berast gleðiljóð.
Eins og fyr af englatungum
ást Guðs boðast hverri þjóð.
Krjúp að fótskör friðarboðans
frelsi Drottins sem oss gaf!
Ljós Guðs náðar Ijómar yfir
löndin bak við dauðans haf.
Þorst. Finnbogason.
Fagnaðarefnið mikla.
ÁSAMLEGASTI viðburðurinn, sem
mannkynssagan hefir af að segja,
er fæðing Jesú Krists. — Margir telja
hann mesta spámann, sem fram hefir
komið. í augum þeirra hlýtur það að vera stór-
kostlegur viðburður, að hér ájörðu skuli hafa
fæðst maður eins og hann, svo vitur að engan
þekkjum við honum jafn vitran, svo fullkom-
inn í öllum hugsunarhætti sínum og framkomu,
að engum hefir fyr eða síðar tekist að iinna
á honum nokkurn blett. — Fyrst svo fögru
og fullkomnu lífi hefir verið lifað hér á jörðu,
þá felur það í sér fyrirheit, sem eru mann-
kyninu óumræðilega dýrmæt. — Og hann
hefir í nærfelt tvo aldatugi verið leiðarljós
þeirra manna, sem lengst hafa komist, bæði
andlega og siðferðislega. Það er því í alla
staði eðlilegt, að allir, sem unna göf. gum
hugsjónum og siðgæði, minnist með fagnandi
þakklæti fæðingu Jesú frá Nazaret.
En annað fagnaðarefni þekki ég enn dýrlegra
í sambandi við fæðingu hans. Með henni
tengir hinn alvaldi höfundur lífsins nýtt band
milli sín og mannlífsins. Því að barnið sem í
Betlehem fæddist, er í æðsta skilningi guðlegs
eðlis. Fæðing Jesú er verklegur boðskapur um
það, hve náið Guð vill að sambandið sé milli
sín og mannanna.
»Hvernig getur þetta verið ?« — spurði Maria
forðum. Svo spyrjum við líka; því að enginn
maður hefir skilið til fullnustu hið dásamlega
undur jólanna. En — »vér sáum dýrð hans,
dýrð sem eingetins sonar frá föður«. Dýrðin
guðlega birtist í orðum hans, kærleiksverkum
hans, hreinleik hans, dauða hans, upprisu og
himnaför. Hann hefir kennt oss að þekkja
föðurinn himneska. Hann hefir gefið oss eilift
líf. Þess vegna minnast kristnir menn með þakk-
látri tilbeiðslu á jólunum fæðingar Jesú Krists.
Sem börn af hjarta viljum vér
nú vegsemd, Jesú, flytja þér.
Og hann, sem kom af himni’ á jörð,
mun heyra vora þakkargjörð.
Lofgjörð þér og þökk sé skýrð,
þú, Guðs barnið úr himnadýrð.
Hósíanna! Hósíanna! Hósianna!
syngjum syni Guðs! R Hallgrimsson.