Jólaharpan - 01.12.1929, Blaðsíða 5
1929
JÓLAHARPAN
5
f 1 1 I u '?ý . 1 i j : | 1 ■ f 1 l • ]
1 I j - : * zk' 'M Í „1 , 1 1 I 1
1 VAi ,T vi M-'í.
* £
©Ili
Æfintýri.
Litla húsið hans Andrésar skóara stóð rétt út við
skógarjaðarinn, langt frá öðrum húsum í þorpinu.
Húsið og starfið, sem þar var unnið, hafði gengið í
erfðir, mann fram af manni síðustu mannsaldrana.
Afi hans og faðir höfðu verið skóarar, og að föður
sínum látnum hafði Andrés tekið við vinnustofunni
eftir ættarvenju, fengið sér konu og farið að búa.
En Andrés var svo óheppinn að nú var kominn
annar skóari í þorpið, sem numið hafði skósmíði er-
lendis, vinna hans var því snotrari útlits en hjá And-
rési skóara. Viðskiftamönnum gamla skóarans fækkaði
því óðum, og loks varð Andrés að gera sér að góðu,
já, þakka Guði fyrir, ef bændurnir vildu láta hann
gera við skóna sína, svo hann gæti unnið sér og
sínum brauð.
Það varð að spara og gæta allrar hagsýni á heim-
ili hans, þvi hann hafði sex litla munna að metta, en
erfiðleikar og áhyggjur fyrir duglegu brauði rændu
eigi heimilið þeirri hamingju og friði, er þeim hjón-
um hafði veizt í ríkum mæli. Börnin, sem bæði voru
drengir og stúlkur, döfnuðu vel, þrátt fyrir fátæktina;
voru hraust og fjörug og rjóð í kinnum. Elzti dreng-
urinn, sem hét Georg, var duglegur og ábyggilegur
sendisveinn föður síns, og elzta telpan hjálpaði móð-
ur sinni við innanhússtörf, en yngri börnin söfnuðu
eldivið í skóginum og hjálpuðu til á ýmsan hátt
eftir megni.
Jólin voru í nánd, og jörðin var þakin snjó, en á
heimili Andrésar skóara var lítið um undirbúning
undir hátíðina. Skóarinn og elzti sonur hans kepptust
við að vinna, þótt ljósið væri dauft. Nú var Georg
farinn að hjálpa föður sím m á vinnustofunni, móðirin
og eldri telpurnar spunnu, en Jóhann, sem var nokk-
uð yngri en Georg, gætti yngstu barnanna og braut
fyrir þau hnetur.
Andrés skóari blístraði lag við vinnu.sína, ofurlágt,
en móðirin sagði yngri börnunum frá, hvernig jólin
væru haldin í stórborgunum, þar sem fólk hefði efni
á að kveikja fjölda ljósa á stóru, skrautlegu jólatré.
»Nóg er nú af grenitrjám í skóginum,« sagði And-
rés. »Ef skógarfógetinn vildi leyfa okkur að höggva
fáein tré, gætum við innunnið okkur nokkrar krónur
til jólanna með því að selja þau í borginni.«