Skessuhorn - 04.02.2015, Blaðsíða 25

25MIÐVIKUDAGUR 4. FEBRÚAR 2015
Úrsúla Hanna Karlsdóttir er ung og
efnileg kona frá Hrafnkelsstöðum á
Mýrum. Hún er dóttir Karls Heið-
ars Valssonar og Moniku Kimp-
fler og hefur búið á Hrafnkelsstöð-
um alla sína tíð. Úrsúla lauk nýver-
ið stúdentsprófi frá Menntaskóla
Borgarfjarðar og stefnir á vit ævin-
týranna úti í hinum stóra heimi síð-
ar á þessu ári. Í sumar ætlar hún að
fara sem sjálfboðaliði til Afríku og
í framhaldi af því að fá sér vinnu í
Bretlandi.
Ólst upp við
ferðaþjónustu
Úrsúla er fædd árið 1996. Hún er
yngst þriggja systkina og segir að
það hafi verið mjög gaman að alast
upp í sveitinni, umkringd dýrum.
Móðir hennar er tamningamaður
og fjölskyldan á fjöldann allan af
hestum. „Við eigum mjög mikið af
hestum og leigjum einnig út pláss
fyrir fleiri. Við eigum sjálf um 130
en ætli það séu ekki um 160 hross
hér hjá okkur,“ segir Úrsúla í sam-
tali við blaðamann. Á Hrafnkels-
stöðum er einnig rekin hestaleiga
og ferðaþjónusta á sumrin. Boð-
ið er upp á hestaferðir og útsýn-
isferðapakka. „Mamma byrjaði á
þessu þegar ég var tveggja mánaða,
þannig að ég hef verið viðloðandi
þetta frá fæðingu,“ segir Úrsúla og
brosir. Hún segist hafa gaman af
þessu. Fólkið kemur mestmegnis
frá þýskumælandi löndum, en Mo-
nika móðir Úrsúlu er frá Þýska-
landi. Hún segir móður sína hafa
hugsað um íslenskan hest í Þýska-
landi og eftir það hafi áhugi henn-
ar fyrir landinu kviknað. „Hún réði
sig til vinnu á sveitabæ og fór svo
eftir það að vinna í sláturhúsinu.
Þar kynntist hún pabba.“
Stúdent 18 ára
Úrsúla gekk í Grunnskólann í
Borgarnesi sem barn en fór í beinu
framhaldi í nám við Menntaskóla
Borgarfjarðar. Þar var hún á nátt-
úrufræðibraut og lætur vel af skól-
anum. „Kerfið er aðeins öðruvísi
þarna en í mörgum öðrum fram-
haldsskólum. Við tökum eng-
in lokapróf sem er mjög þægilegt.
Þetta hjálpar mörgum, til dæmis
þeim sem haldnir eru prófkvíða.“
Hún var önnur af tveimur nem-
endum sem lauk námi í desember
síðastliðnum, þá einungis átján ára.
„Þetta er þriggja ára nám en ég tók
það á tveimur og hálfu ári. Ég tók
einhverja stærðfræði og ensku sam-
hliða námi í 10. bekk og það flýtti
fyrir. Svo tók ég stöðupróf í þýsk-
unni,“ segir Úrsúla sem talar reip-
rennandi þýsku. Í MB skila nem-
endur inn stóru lokaverkefni á síð-
ustu önn. Verkefni Úrsúlu fjallaði
um hvort vægi umhverfis eða erfða
væri mikilvægara í persónusköp-
un. Hugmyndina að þessu efnis-
vali fékk hún í kjölfarið á atburði
sem gerðist í sveitinni heima, þeg-
ar læðan á heimilinu gekk hvolpum
í móðurstað.
Læðan ættleiddi
hvolpana
„Chihuahua tíkin okkar eignaðist
fimm hvolpa en dó í fæðingunni.
Læðan á heimilinu var á þessum
tíma nýbúin að eignast fjóra kett-
linga og við prófuðum því að setja
hvolpana hjá henni yfir nóttina til
að þeir fengju hlýju og yl frá henni.
Við bjuggumst ekki við því að hún
tæki hvolpana að sér en næsta dag
var hún farin að hugsa um alla fimm
hvolpana eins og þeir væru hennar,“
útskýrir Úrsúla. Hún segir að læð-
an hafi hugsað jafn vel um hvolpana
og kettlingana og hún hafi haft þá
alla á spena. Fjórir hvolpanna fengu
ný heimili þegar þeir höfðu ald-
ur til en fjölskyldan hélt eftir ein-
um. „Hann heldur næstum því að
hann sé köttur. Hann er til dæmis
mjög hændur að kisunum og leggst
stundum á mitt gólf, eins og köttur.
Við erum með átta hunda og hann
er mjög ólíkur hinum hundunum.
Hann geltir til dæmis óvenju mikið
en gelti ekkert til að byrja með. En
eftir að hann fann sína rödd hefur
hann ekki þagnað,“ segir hún og
hlær.
Elskar að ferðast
og syngja
Aðspurð um hver áhugamálin séu
segist Úrsúla hafa mjög gaman af
því að ferðast. Hún hefur einn-
ig áhuga á söng og hefur nokkrum
sinnum sungið opinberlega. Þar á
meðal í Söngkeppni framhaldsskól-
anna í fyrra þegar hún keppti fyrir
hönd MB. „Ég og systir mín höfum
báðar sungið mikið. Ég var í kórum
af og til þegar ég var yngri en söng
samt mest heima. Við fórum svo
saman í Söngskóla Maríu Bjarkar í
Reykjavík. Það var hugmynd syst-
ur minnar en ég lærði mikið af því
og hafði mjög gaman af þessu. Svo
hef ég sungið eitt og eitt lag opin-
berlega, til dæmis á jólatónleikum
í kirkjunni.“ En það eru ferðalög-
in sem eiga hug hennar allan. Hún
stefnir á stór ferðalög á þessu ári og
ætlar meðal annars ein til Afríku.
Ætlar til Zambíu
Það er í gegnum Nínukot ehf.
sem Úrsúla ætlar sem sjálfboða-
liði til Zambíu í Afríku. Þar mun
hún taka þátt í að styðja við end-
urreisn og friðun simpansa með því
að taka þátt í umönnun og daglegu
lífi þeirra. „Þetta er enn í umsókn-
arferli. En ég sótti um að komast út
sem sjálfboðaliði í fjórar vikur og
fer líklega út í júlí. Ég verð þá þarna
að hugsa um simpansa og önnur
dýr einnig,“ segir Úrsúla spennt.
Hún segir að upphaflega hafi hún
ætlað að ferðast í sumar en svo hafi
þessi hugmynd kviknað. „Ég ætl-
aði fyrst að fara í reisu með fleirum
en tímasetningarnar hentuðu ekki.
Þess vegna fór ég að skoða öðruvísi
ferðir og þá benti mamma mér á að
skoða Nínukot.“ Þangað til kemur
að brottför er Úrsúla að vinna hjá
Olís í Borgarnesi. Þar reynir hún að
safna sem mestum gjaldeyri og því
vinnur hún á nóttunni. Hún seg-
ir það hafa komið á óvart hversu
mikið er að gera á nóttunni og að
greinilegt sé að sumir séu lengi á
ferli. „Ég byrjaði á næturvöktunum
um áramótin. Það var smá munur
en þetta venst ótrúlega fljótt. Ég
sef reyndar minna en þegar ég er á
frívöktum. Líkaminn er bara ekki
vanur að sofa á daginn.“
Langar að prófa
nýja hluti
Hún lætur þó ekki staðar numið
eftir Afríkuferðina því í haust stefn-
ir hún á að fara að vinna í Bretlandi.
„Það er einnig í gegnum Nínukot.
Ég fer í svokallað „Work and tra-
vel“ þar sem sótt er um vinnu fyrir
mann úti. Ég mun þurfa að borga
leigu og mat en það er tengiliður til
Íslands á staðnum. Þetta er dreift
um allt Bretland og ég veit ekkert
hvar ég lendi,“ segir hún. Hún seg-
ir að Bretland hafi orðið fyrir val-
inu þar sem hana hafi langað að fara
þangað í háskólanám. „Ég veit ekki
alveg hvað ég vil gera þegar ég verð
eldri. Ég hef gaman af svo mörgu
og á mjög auðvelt með að skipta
um skoðun,“ segir hún og hlær við.
Hún segist vonast til þess að þessi
reynsla verði til þess að hjálpa sér
að velja námsvettvang.
-En óttast hún það ekkert að fara
ein á vit ævintýranna? „Nei, mér
finnst þetta ekkert mál. Við fáum
sjálf svona hjálparstelpur til okkar
á sumrin, þannig að maður þekkir
þetta. Vonandi finn ég svo eitthvað
sem mig langar að gera þarna úti.
Það er auðvitað ósk ömmu minn-
ar að ég komi til Þýskalands í skóla
en ég veit ekki hvað ég geri. Ég hef
alveg hugsað út í það en mig langar
mest að prófa eitthvað nýtt. Ég hef
alltaf verið mjög opin fyrir því að
prófa nýja hluti,“ segir Úrsúla hress
að endingu.
grþ
Í kaffihléi var um margt að spjalla.
að fimm vinnandi væru á bak við
einn eftirlaunamann, í það að vera
aðeins þrír á móti hverjum einum
sem kominn væri á eftirlaun. Þessi
breyting myndi blasa við þeim sem
nú eru á grunnskólaaldri strax og
þeir verða komnir í framhaldsskóla
eða í háskólanám.
Snorrastofa í útrás
Eins og áður segir voru Snorrastofa
og Framfarafélag Borgfirðinga
meðal skipuleggjanda og aðstand-
enda ráðstefnunnar. Forystumenn
beggja aðila fluttu góða framsögu
á ráðstefnunni. Bergur Þorgeirs-
son, forstöðumaður Snorrastofu,
flutti athyglisverðan fyrirlestur um
sérstöðu Snorrastofu, „Rannsókn-
ir í sínu rétta umhverfi“. Bergur
rakti sögu rannsókna í Snorrastofu,
menningar- og rannsóknarstofnun-
ar sem sýnt hefur að nýtist vel í há-
skólasamfélaginu. Snorrastofa hefði
það hlutverk að efla rannsóknir á
íslenskum menningararfi og væri
lögð í útrás við að efla alþjóðlega
ímynd landsins. Bergur sagði að
starfsemin hafi liðið talsvert fyrir
vanfjármögnun og ráðamenn hefðu
ekki nægjanlega áttað sig á því mikla
sóknarfæri sem stofnunin hafi átt,
ekki aðeins til Noregs og Skandi-
navíu, heldur mun stærra svæði allt
til andfætlinga okkar í Ástralíu sem
styrkt hefðu starfsemi Snorrastofu.
Bergur sagði að Snorrastofa væri
uppspretta mikilvægra rannsóknar-
verkefna og skapaði gjarnan krónu
á móti hverri krónu sem til henn-
ar væri veitt. Það vantaði hins veg-
ar fleiri krónur frá því opinbera og
fleirum til að fá krónurnar á móti.
„Snorrastofa hefur fram til þessa
haft frumkvæði að eða tekið þátt í
ýmsum alþjóðlegum og þverfagleg-
um rannsóknarverkefnum, öllum í
samvinnu við norræna háskóla og
rannsóknartengslanet. Umfangs-
mestu verkefnunum til þessa hef-
ur lokið með útgáfu fræðirita. Fjöl-
margar greinar með niðurstöðum
rannsókna hafa birst í tímaritum og
bókum, en auk þess hefur Snorra-
stofa sjálf á sl. 14 árum gefið út ell-
efu vísindarit og eru fleiri slík verk
væntanleg,“ sagði Bergur meðal
annars í fyrirlestri sínum.
Í hvernig samfélagi
viljum við búa?
Framsaga Óskars Guðmundsson-
ar formanns Framfarafélags Borg-
firðinga var einnig til að auka fjöl-
breytnina og breikka umræðu-
vettvanginn á ráðstefnunni. Óskar
setti fram hugmynd að samstarfs-
verkefni háskólanna. Byggingu til-
gátuþorps í Reykholti sem margir
myndu koma að og sameinast um.
Óskar vék meðal annars að því að
um margt hafi byggðir í uppveitum
Borgarfjarðar átt í hálfgerðu til-
vistarstríði um nokkurt skeið. „Að
sumu leyti hafa byggðirnar gengið í
gegnum óhjákvæmilegar breyting-
ar en í öðru hefði hugsanlega ver-
ið hægt að velja aðrar leiðir til að
takast á við framtíðina. Á síðustu
árum hefur fólkið farið ýmsar leið-
ir til að efla atvinnu- og menning-
arlíf - treysta byggðina. Við í upp-
sveitunum erum til dæmis að vinna
að því að víðfeðmt svæði verði gert
að jarðvangi, „Saga park“. „Geop-
ark“ eða jarðvangur, er yfirgrips-
mikið hugtak sem spannar svæði
þar sem eru merkilegar eða ein-
stakar jarðminjar. Þar eru marg-
ir áhugaverðir staðir til vísinda-
rannsókna og yndis og uppfræðslu
áhugafólks um náttúru, vistfræði
og lífríki. Slíkir staðir eru kannað-
ir með tilliti til fræðslugildis, fjöl-
breytileika, út frá fagurfræðilegu
sjónarmiði og vegna þess að stað-
ir og svæði innan jarðvangsins
tengjast fornleifum, sagnfræði og
menningu, sem á svo ríkulega við
um þetta svæði. Framþróun þessa
verkefnis byggist á samstarfi ótal
aðila og kalla á þverfaglega sam-
vinnu allra háskólastofnana í okkar
byggðarlagi,“ sagði Óskar. Hann
sagði að sömuleiðis hafi framfara-
félag beinlínis verið stofnað til að
styrkja skólasamfélagið í héraði.
Markmið félagsins væri að efla at-
vinnulíf og standa vörð um menn-
ingarstofnanir í Borgarfirði.
Í lok ráðstefnunnar voru pall-
borðsumræður sem Anna Elísa-
bet Ólafsdóttir, aðstoðarrekt-
or Háskólans á Bifröst, stjórnaði.
Til frummælenda var beint fjölda
spurninga og veittu þeir greinar-
góð svör. þá
Kennarar og fræðimenn á Hvanneyri létu sig ekki vanta á fundinn. F.v. Anna
Guðrún Þórhallsdóttir, Guðni Þorvaldsson og Sigríður Kristjánsdóttir.
Úrsúla Hanna Karlsdóttir lauk stúdentsprófi 18 ára og ætlar nú sem sjálfboðaliði
til Afríku.
Mun taka þátt í daglegu
lífi simpansa í Afríku