Skessuhorn - 04.02.2015, Blaðsíða 26

26 MIÐVIKUDAGUR 4. FEBRÚAR 2015
Þú eina og sanna lífs míns lýsispilla - mikil lifandis ósköp þarftu dýra skó!
Vísnahorn
Veðurfar hefur stundum
verið með þeim hætti að
undanförnu að upp hefur
rifjast fyrir mér vísa sem
Sigfús Jónsson orti í skítaveðri að nýafloknum
áramótum fyrir mörgum árum:
Kneifa hlýðinn kaffilút,
kátur bíð í vari.
Ég er síður settur út
í svona tíðarfari.
Trúmál og stjórnmál verða löngum deilu-
efni meðal manna og þjóða þó oftast séu þau
reyndar notuð sem yfirskin. Mikilvægast er að
halda sig í þeirri stöðu að ergja hvorki trúar- né
stjórnmálaleiðtoga hvað sem á dynur. Sú merka
kisa fröken Jósefína Dietrich fékk á dögunum
eftirfarandi vísu senda frá Bjarka Karlssyni:
-fína, kisan, fröken Jóse-
falli í geð
Kristi, Jeremías, Móse
og Múhameð.
Fröken Jósefína gladdist að sjálfsögðu í
hjarta sínu og taldi bæði ljúft og skylt að svara
kveðjunni:
„Þigg ég fegin sónarsopann“
satt og reginkunnugt tel
- enda segin sag’um dropann -
Bjarki gladdist ei síður og svaraði með svo-
kallaðri fimmskeytlu en það afbrigði fann
Davíð Þór Jónsson upp á menntaskólaárum
sínum og er með þeim hætti að fimmta lín-
an er aðeins einn stafur og tekur engan þátt í
stuðlasetningu:
Ég skal gefa kisu í krús
- þó kvöl ég hljóti og miska -
Royal Canin, rjómalús
rauðsprettu og Whiska -
s.
Þetta varð til þess að rifjaðist upp fyrir
fröken Jósefínu ljóð sem hún kvað við andlát
Ósama bin Laden heitins sáluga:
Dyndilmenni dásama
að dauður er hann Ósama
en mér stendur á sama
og ætla að fá mér dósama -
t.
Ingi Steinar Gunnlaugsson fann upp svo-
kallaðan 6u bragarhátt sem er skilgreindur
sem sex ljóðlínur, fimm bragliðir hver og sjö-
unda línan undantekningarlaust eitt u. Hann
yrkist svona í meðförum Björns Ingólfssonar:
Sól úr austri á þessum þriðjudegi
þrotlaust heitum geislum sínum eys.
Jakob bóndi handa kúnni heyi
hefur lokið við að troða í meis.
Það er annars þokkalegur peyi
þrekvaxinn með rauðan skúf í peys -
u.
Á Siglufirði hér í ,,dentíð“ þegar vegur
staðarins var hvað mestur varð maður nokk-
ur fyrir því óláni að barna konu sína algjör-
lega óforvarendis og í fullkomnu óaðgæslu-
leysi. Blessað barnið var síðar kallað ,,ólán-
ið“ meðal bæjarbúa en það er nú önnur saga
og ekki til umræðu hér. En sem sagt meðan
blessað barnið var enn í sinnar móður kviði
kom verðandi faðir til atvinnurekanda síns og
óskaði eftir kauphækkun því augljóslega var
nokkur kostnaðaraukning í vændum. Þá kvað
Steingrímur Eyfjörð læknir:
Ólán henti mætan mann
matarstritið harðnaði
af því að sína óvart hann
eiginkonu barnaði.
Þegar Skagafjörður var sameinaður að mestu
stóð Akrahreppur einn eftir og gengur gjarnan
undir nafninu ,,Fríríkið“ manna á meðal norð-
ur þar. Í Skagafirði er einnig Kaupfélag Skag-
firðinga og er eitt voldugasta kaupfélag lands-
ins og fæst þar nánast hvað sem nöfnum tjáir
að nefna. Þegar einhver sló því fram að kaup-
félagið færi að selja einhverjar bláar pillur orti
Árni Bjarnason á Uppsölum:
Þó kaupfélag okkar keppi
um hverskyns tískudillur,
við í Viakrahreppi
-við þurfum engar pillur.
Hvað sem líður öllu pilluáti orti Böðvar
Guðlaugsson til sinnar heittelskuðu:
Þú sem varst bæði trukkur minn og trilla
á tröllavegi í lífsins ólgusjó.
Minn dalakofi, kostajörð og villa
mín kærleiksbrunasmyrsl, mín refsikló.
Þú eina og sanna lífs míns lýsispilla,
mikil lifandis ósköp þarftu dýra skó.
Í gegnum árin hef ég gjarnan skrifað niður
eitt og annað sem á mínar fjörur hefur rekið
og eins og gengur ein bók tekið við af annarri.
Stundum tek ég mig svo til og fletti eitthvað
í þessum gömlu skræðum og iðulega finn ég
þar eitthvað sem ég var búinn að steingleyma.
Til dæmis þessa vísu sem engin tildrög hafa
verið skrifuð við en merkt Lárusi Þórðarsyni:
Engin betri þrautaráð ég þekki,
þessi hreppsnefnd kann að bralla fleira.
Hún notar semsagt ekki orðið ekki
svo ekki verði ekki drukkið meira.
Leiða má líkur að því að þar sem viðkom-
andi hreppsnefnd réði ríkjum hafi menn getað
skvett eitthvað í sig án afskipta einhverra til-
tekinna rexinefnda. Það er reyndar mjög mis-
jafnt hvernig vín fer í menn og um einhvern
ágætan einstakling kvað Refur bóndi:
Hvorki fjár né framalaus
fáum gagn þó veiti.
Maðurinn er með hænuhaus
en hani að öðru leyti.
Þessi blessaður auður okkar hefur einhverra
hluta vegna dreifst svolítið misjafnt yfir þjóð-
ina og kannske von að einstaklingarnir séu
svona misánægðir með þá skiptingu. Löngu
fyrir hrun orti Sveinn í Hvammi og má svo-
sem spyrja sig hvorrt hann hafi ekki bara haft
rétt fyrir sér:
Auðstétt brýtur ofan frá
allt að neðsta grunni.
Þessi verður endir á
einkavæðingunni.
Þó við höfum öll dálítið mismunandi skoð-
anir á hlutunum, bæði pólitíkinni og öðru,
er svosem ekki öruggt að lífið yrði endilega
betra þó allir væru í sama stjórnmálaflokkn-
um. Einn ágætur vinur minn sem nú er fall-
inn, var svolítið vinstramegin í pólitíkinni og
orti:
Almenningur yrði glaður,
ævikjörin fáum hörð,
væri enginn íhaldsmaður
eða krati til á jörð.
Björn heitinn Þórleifssson var einn morg-
un fyrir margt löngu að lesa blaðið sitt eins
og menn gera gjarnan að morgninum og rak
þá augun í frétt af sjúkrahússbyggingu. Fyrir-
sögnin varð honum síðan tilefni til að halda
vísunni áfram og árangurinn varð eftirfar-
andi:
Byggingin er fjögurþúsund fermetrar í
heild
og fé í hana ríkið þurfti að moka.
Þá vaknar þessi spurning hvort verði
þarna deild
sem vegna niðurskurðar þarf að loka.
Með kærri þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Hvetja fólk til að taka þátt í heimsóknavinaverkefni
Heimsóknavinaverkefni Rauða
krossins er eitt stærsta og útbreidd-
asta verkefni félagsins. Alls starfa
rúmlega 550 sjálfboðaliðar um allt
land við þjónustuna en hún er meðal
annars í boði hjá Rauða kross deild
Akraness. Að sögn Shyamali Ghosh,
verkefnisstjóra sjálfboðaliða, er þetta
stórt verkefni enda um fjölbreytt
starf að ræða þar sem það er sérsnið-
ið að þörfum og óskum þeirra ein-
staklinga sem heimsóttir eru. „Gest-
gjafar geta bæði verið einstakling-
ar eða hópar. Hlutverk heimsókna-
vinar er fyrst og fremst að veita fé-
lagsskap og nærveru. Þetta eru eng-
in þrif eða neitt slíkt, bara að spjalla
saman, prjóna, spila, fara í göngutúr
eða á kaffihús svo eitthvað sé nefnt,“
segir hún. Gerða Bjarnadóttir skrif-
stofustjóri bætir því við að einnig
sé boðið upp á að fara í ökuferð og
hægt að fá hund í heimsókn. „Öku-
vinir eru til dæmis mjög vinsælir í
Vestmannaeyjum. Þar sækja gaml-
ir sjómenn meðal annars í að fara í
bíltúr á bryggjuna. Rauði krossinn
borgar svo útlagðan kostnað við bíl-
túrinn,“ segir Gerða.
Bíða spenntir eftir
heimsókn
Fyrirkomulag heimsóknarinnar er
eftir samkomulagi. Oftast eru heim-
sóknirnar einu sinni í viku eða hálfs-
mánaðarlega. „Það eru nokkrar
reglur sem við fylgjum en þetta er
í raun svolítið opið. Það er talað um
klukkustund einu sinni í viku en það
er bara viðmið. Þetta er mun sveigj-
anlegra og er bara eftir samkomu-
lagi milli gestgjafa og heimsóknar-
vinar,“ segir Gerða. „Þó er mikil-
vægt að standa við það að mæta ef
maður hefur lofað sér. Sumir gest-
gjafarnir bíða spenntir eftir þessari
heimsókn. En eins þurfa gestgjaf-
ar að passa sig að vera heima á um-
sömdum tíma,“ bætir Shyamali við.
Þær benda á að þeir sem hafi áhuga
á að gerast heimsóknavinir þurfi
bara að hafa samband. Þeir þurfa svo
í framhaldinu að fara á fjögurra tíma
námskeið og skila inn sakavottorði.
„Þeir sem vilja gerast gestgjafar og
fá vin í heimsókn mega líka endilega
hafa samband. Þetta hentar fyrir alla
sem eru einmana eða vilja kynnast
fleira fólki, líka fyrir ungt fólk.“
Þær stöllur segja að með tilkomu
samfélagsmiðla sé fólk farið að loka
sig meira af og sumir eru að ein-
angrast. „Á höfuðborgarsvæðinu
virðist fólk ekki eiga eins erfitt með
að biðja um að fá heimsókn enda eru
gestgjafar þar á öllum aldri,“ segir
Gerða. Eftir að haft er samband við
Rauða krossinn er tekið viðtal við
gestgjafann. Það er gert til að finna
út hvers konar vin viðkomandi vant-
ar. Shyamali fer með í fyrstu heim-
sóknina og fylgir svo vináttunni eftir,
til að tryggja að allt gangi vel. „Fólki
verður auðvitað að semja vel svo það
sé grundvöllur fyrir vináttu,“ segir
hún og brosir. Gerða bætir því við
að stefnan sé sú að gefinn verði út
bæklingur þar sem heimsóknavina-
verkefnið verður kynnt. Sá bækling-
ur verður borinn í öll hús á Akranesi
og í Hvalfjarðarsveit.
Íslendingar of stoltir
Í dag eru sjö virkir heimsóknavin-
ir á Akranesi og í Hvalfjarðarsveit.
Þeir eru af báðum kynjum og á
breiðu aldursbili. En gestgjafarn-
ir eru heldur færri. „Heimilisfólkið
á Höfða fær hundaheimsókn tvisv-
ar í mánuði og það er líka ein sem
les fyrir fólkið. En fyrir utan það
er ekki nema einn gestgjafi á þessu
svæði,“ segir Shyamali. Hún bæt-
ir því við að sjálfboðaliðarnir séu
meira en viljugir til að gera meira
en eftirspurnin virðist ekki vera
mikil. „Það vantar hjálp frá bæjar-
félaginu við að kynna betur starf-
semina. Við vitum ekki hvar þörf-
in liggur en heyrum þó af fólki sem
er einmana. Við getum ekki bankað
upp á, það þarf að óska eftir því. Það
er erfitt að ná til fólks. Íslendingar
eru of stoltir til að biðja um hjálp.
Þeir átta sig kannski ekki á að þetta
er ekki hjálp, heldur vinátta,“ segir
hún. Þær segja gestgjafana oftar en
ekki vera eldri borgara en þjónust-
an er í boði fyrir hvaða aldur sem
er. „Aðstandendur gætu líka beðið
um heimsókn til einhverra sem eru
mikið einir,“ segir Gerða.
Leita í önnur verkefni
Verkefnið er ekki nýtt af nálinni.
Á Akranesi hófst það fyrir tæpum
fjörutíu árum sem svokallaðir sjúkra-
vinir. Sjúkravinir voru að auki með
verslun á Dvalarheimilinu Höfða.
„Þetta voru öflugir hópar en þetta er
orðið fullorðið fólk í dag. Einnig var
spiluð félagsvist hér uppi á Höfða.
Ég lærði mikið af þeim sem sinntu
þessu starfi,“ segir Shyamali. Hún
er upprunalega frá Indlandi en hef-
ur búið á Íslandi frá 1998. Hún er
lífefnafræðingur að mennt og starf-
aði hjá Íslenskri erfðagreiningu áður
en hún hóf störf sem verkefnisstjóri
hjá Rauða krossinum. „Það hefur
gefið mér mikið að taka þátt í starfi
Rauða krossins. Ég hef lært mik-
ið um samfélagið hérna og lærði ís-
lensku í gegnum þetta starf. Ég vissi
ekkert hvernig samfélagið hér virk-
aði fyrr en ég hóf störf hjá Rauða
krossinum.“ Hún segir heimsókna-
vini þekkja verkefni Rauða krossins
vel og algengt sé að þeir leiti í önn-
ur verkefni innan samtakanna þegar
heimsóknunum fækkar. „Þeir verða
Rauða kross fólk í hjartanu og vilja
gera meira.“
Auk heimsóknavinanna er með-
al annars starfandi prjónahópur
hjá deildinni og einnig voru tveir
skemmtilegir hópar sem til stend-
ur að setja saman aftur. „Við vor-
um með skvísuhóp fyrir ungt fólk,
þar sem fólk hittist einn laugardag
í mánuði og fékk sér hádegisverð
saman. Þar var margt skemmtilegt
gert; dansað, talað saman og ým-
islegt fleira. Einnig stefnum við á
að endurreisa matarklúbb sem var
starfandi um 2010. Þar hittust 20-30
manns einu sinni í mánuði og eld-
uðu rétti víðsvegar að úr heimin-
um til að kynnast menningu annarra
landa. Þetta voru stórveislur.“
grþ
Shyamali og Gerða segja mikilvægt að fólk þori að bera sig eftir vináttunni.