Skessuhorn - 21.10.2015, Qupperneq 20

MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 201520
er að byggja upp gistirými hérna í
framtíðinni,“ útskýrir Kári. Heima
grillar hann svo íslenskt lamba-
læri, eða íslenskan silung fyrir þá
sem vilja það frekar. „Við borðum
svo hér eins og í heimboði. Svo er
setið og spjallað fram eftir kvöldi.
Bandarísk hjón komu hingað um
daginn og þau sátu alveg til klukk-
an ellefu. Á leiðinni til baka voru
norðurljósin á fullu og þá gátu þau
notið þeirra á leiðinni. Þau ætl-
uðu í norðurljósaferð daginn eft-
ir en slepptu henni. Ég hef þetta
heimilislegt og þetta hefur tekist
mjög vel til þessa.“ Kári hefur gef-
ið út nokkra mismunandi bæklinga
til að koma sér á framfæri. Hann
kynnir matarboð á Akranes, ferð-
ir um Gullna hringinn og ferð um
Hvalfjörð. „Svo bætast Norður-
ljósaferðirnar við núna. Mig lang-
ar samt mest að keyra á þessi mat-
arheimboð og sjá hvað það gerir.“
Allir reknir á einn stað
Kári segir að fyrirtækið hafi farið
ágætlega af stað en erfitt sé að koma
sér á framfæri í þessum bransa.
„Ég hef farið með bæklinga á hót-
el og komið mér aðeins á framfæri
á vefnum. Ég er enn að taka fyrstu
skrefin og að kynna mér hvernig
þetta virkar.“ Hann segir að mað-
ur sjái strax hvernig markaðsað-
ferðirnar eru hjá stóru aðilunum í
ferðaþjónustu á Íslandi. „Þetta er
eins og stórfljót sem streymir bara
í eina átt - að Suðurlandinu. Það er
erfitt að ná smá sprænu úr þessum
stóra straumi og þetta er það sem
er erfitt fyrir aðila á Vesturlandi
og víðar. Þetta er eins og í sauð-
fjárrækt þar sem allir eru rekn-
ir á einn stað, í eina rétt,“ heldur
Kári áfram. Hann segir megnið af
túrismanum á Íslandi fara í gegn-
um rútukerfið og þá aðallega til
að skoða Gullna hringinn. „Það
er ódýrast fyrir ferðamennina að
ferðast með rútum og vinsælast.
En það hefur heilmikið verið tal-
að um að finna eitthvað nýtt fyrir
ferðamenn, til dæmis fyrir þá sem
eru tilbúnir til að eyða meiri pen-
ingum á landinu. Þessar rútuferð-
ir henta nefnilega ekkert endilega
fyrir þá tegund túrista.“
Vantar skilti við göngin
Kári segir aðra ferðaþjónustuaðila
á Akranesi hafa tekið sér vel, þeir
séu ánægðir með að fá eitthvað
nýtt inn. Hann segir þó að Akranes
hafi ekki verið markaðssett nægi-
lega vel að hans mati. „Á meðan
það er nánast ekkert sem bendir
fólki sem kemur upp úr Hvalfjarð-
argöngum á Akranes, á meðan það
er ekki skilti þarna við göngin, þá
hefur Skaginn ekki verið mark-
aðssettur.“ Hann bætir því við að
það þurfi ekki mikið til að ferða-
mönnunum finnist mikið til koma.
„Það þarf nefnilega ekki Disney
land til að ná hingað ferðamönn-
um. Það sem við höfum getur al-
veg dugað. Ferðamönnum sem
jafnvel hafa aldrei komið út fyr-
ir stórborgir finnst Akranes stór-
merkilegur staður. Hér er alls-
konar byggingarstíll, ekkert fólk á
götunum og stórbrotið útsýni yfir
sjóinn.“ Hann segir jafnframt að
þrátt fyrir að nú sé ekkert hótel á
Akranesi séu margir litlir aðilar í
ferðaþjónustu og fjöldi gististaða.
„Með samstöðu margra lítilla að-
ila væri hægt að skapa sér eitthvað
stærra.“
Fjöldinn mætti
fimmfaldast
Þrátt fyrir að fjöldi ferðamanna
hafi margfaldast á undanförnum
árum og að mörgum finnist nóg
um telur Kári að þeim mætti fjölga
töluvert til viðbótar. „Að mínu
mati mætti ferðamannafjöldinn
á Íslandi þess vegna fimmfaldast.
Við höfum upp á svo ótal margt
tilbúið að bjóða, sem ekki er ver-
ið að nýta í dag. Við þurfum nefni-
lega að passa okkur á því að það
spyrjist ekki út að við séum ein-
hver þreytt túristagildra sem smöl-
um öllum á sama stað. Það er svo
margt annað hér hægt að sjá og
gera.“ Hann nefnir í því samhengi
að fleiri gætu til að mynda boðið
heim í kvöldverð, líkt og hann ger-
ir sjálfur, slíkt væri hægt að gera
um allt land. „Svona er hægt að
búa til út um allt. Íslendingum er
þetta í blóð borið. Hver hefur ekki
tekið á móti ættingjum frá útlönd-
um í heimsókn?“ Hann segir Ak-
urnesinga ekki þurfa stóran hluta
af þeim ferðamönnum sem koma
til landsins til að vel takist til. „Það
þarf ekki nema eitt prósent af þess-
um milljón eða 1300 þúsund ferða-
mönnum sem koma til landsins til
að vel heppnist. Þetta er ekki nema
smá brot af markaðnum en það
þarf bara að nálgast hann, ná að yf-
irgnæfa þessa rödd sem smalar öll-
um á Gullfoss og Geysir. Skilti við
göngin væri fyrsta skrefið í þá átt-
ina,“ segir Kári hjá MinkTravel að
endingu. grþ
Kári Haraldsson bættist nýverið í
hóp ferðaþjónustuaðila á Akranesi.
Hann stofnaði ferðaþjónustufyr-
irtækið MinkTravel fyrir tveimur
mánuðum og býður ferðamönnum
upp á ferðir sem enda á grillaðri
máltíð í heimahúsi. „Ég hef alltaf
verið í vinnu þar sem ég hef setið
við skrifborðið og nú langaði mig
að breyta til,“ segir Kári í samtali
við Skessuhorn. Hann tekur það
fram að hann sé þó ekki að bjóða
upp á minkaskoðunarferðir, þó að
nafn fyrirtækisins gæti gefið það til
kynna. „Ég hef verið minkaveiði-
maður fyrir Hvalfjarðarsveit í tíu
til fimmtán ár,“ útskýrir hann. „Ég
þekki því hverja þúfu í Hvalfirði og
þetta tengist því sem ég hef verið
að gera. Það lá beinast við að fara í
ferðaþjónustu tengda náttúrunni,“
bætir hann við.
Persónulegar ferðir
Kári býður upp á tveggja til fjög-
urra manna ferðir á bíl sínum og
hefur aflað sér allra tilskilinna
leyfa. Ferðirnar byggjast upp á því
að hann sækir fólk til Reykjavíkur
og keyrir með það m.a. um Hval-
fjörðinn. „Ég sýni þeim sveitina
og heimsæki bændur. Svo enda ég
á því að koma með hópinn heim á
Akranes og grilla heima hjá mér.
Að því loknu keyri ég þeim heim
aftur. Þetta eru persónulegar ferð-
ir og ég blanda hópum ekki sam-
an,“ segir hann. Kári býður jafn-
framt upp á ferðir um Gullna
hringinn og í vetur bætir hann við
norðurljósaferðum. „En annars hef
ég verið að keyra inn í Brynjudal,
botn Hvalfjarðar, sýna fossana og
laxveiðiárnar. Ég spila þetta eftir
eyranu, sumum finnst eitthvað eitt
merkilegra en annað. Ég stoppa
til dæmis við Hvalstöðina og fer
niður að Þyrilsnesi. Braggarn-
ir við Olíustöðina eru t.d. merki-
leg heimild frá hernáminu. Svo lít
ég við hjá bændum og sérstaklega
vil ég nefna hvað Bjarteyjarsandur
er frábær áningarstaður. Það eru
oft selir í fjörunni og ferðamenn-
irnir hafa gaman af því að sjá þá.“
Kári segist jafnframt rúnta inn í
Melasveitina og á þessum árstíma
myndi hann fara inn í Svínadal,
enda fallegir haustlitir þar. „Svo
þegar veðrið er gott, þá stoppa ég
á leiðinni, tek út borð og stóla og
býð upp á íslenskt pikknikk.“
Gistirými er
draumurinn
Meginþemað í ferðaþjónustunni
hjá Kára er heimboðið, þar sem
hann grillar ofan í gestina. Hann
býr við Vesturgötuna á Akranesi,
alveg við sjóinn. „Hér er fallegt
sjávarútsýni, hægt að sjá Snæfells-
jökulinn og stundum er brim og
stórsjór. Þetta finnst útlendingun-
um æðislegt að sjá. Draumurinn
Fer með ferðamenn í sveitarúnt og grill

Stofnaði nýtt fyrirtæki og býður ferðafólki upp á öðruvísi og persónulega upplifun
Kári við grillið góða, þar sem hann grillar fyrir gesti sína.
Norskir læknar njóta veðurblíðunnar í ferð með MinkTravel.
Setið að snæðingi heima hjá Kára og fjölskyldu hans. Hér eru ferðamenn að borða
grillað lambalæri að hætti Kára.
Síðastliðinn miðvikudag frum-
sýndi Leikfélag Menntaskólans við
Hamrahlíð leikritið Míkró. Höf-
undur þess er menntskælingur á
fjórða ári, Hanna Ágústa Olgeirs-
dóttir úr Borgarnesi. Verkið er
frumraun hennar sem leikritshöf-
undur. „Þetta er svona fyrsta leik-
ritið eftir mig eina sem er sett upp,
en ég skrifaði leikrit með öðrum
þegar ég var í grunnskóla,“ segir
Hanna. Auk þess að vera höfundur
verksins þreytir Hanna frumraun
sína sem leikstjóri og hefur sér til
halds og trausts Önnulísu Her-
mannsdóttur aðstoðarleikstjóra.
Að sögn Hönnu er sögusvið
leikritsins dystópískur framtíðar-
heimur. „Sagan gerist í heimi þar
sem öll fegurð, tilfinningar og allt
sem í raun og veru gerir okkur
mennsk er horfið úr mannlegri til-
veru. Fólk er hrátt og einfalt og allt
í þessum heimi er mjög rökrétt,“
segir Hanna. „En svo er einn strák-
ur sem heitir Míkró og er öðruvísi
en allir aðrir. Hann upplifir ævin-
týraþrá, langar að uppgötva nýja
hluti og finnur hjá sér að lífið er
meira en þessi svarti kassi sem all-
ir aðrir eru lokaðir inni í. Það leið-
ir hann inn á bannsvæði þar sem
hann finnur bók, en þegar sagan
gerist eru engar bækur til lengur,
það er allt rafrænt. En þetta hefur
síðan töluverðar afleiðingar sem ég
ætla ekki að upplýsa hverjar eru,“
bætir hún við.
Til að kalla fram drungalegan
framtíðarheiminn verður öll leik-
myndin svört sem og allir bún-
ingar. „Það skapar mjög undarlega
stemningu. Sviðið verður bara eins
og svartur kassi, það verða engir
litir. Sem er ótrúlega skrýtið því ég
geng sjálf alltaf í litríkum fötum,“
segir Hanna.
Aðspurð um innblástur verksins
kveðst Hanna ekki geta nefnt eitt
sérstakt dæmi. „Ég hef alltaf haft
mikinn áhuga á ævintýrum og alls
konar öðruvísi pælingum en maður
veltir fyrir sér dag frá degi,“ segir
hún en bætir því við að hún hyggist
halda áfram að reyna fyrir sér sem
leikritshöfundur. „Ég hef mikinn
áhuga á leiklist og það hefur ver-
ið ótrúlega skemmtileg reynsla að
skrifa þetta leikrit og ég sé fram á
að skrifa fleiri í framtíðinni.“
Ágóðinn af sölu aðgöngumiða,
sem kostuðu 300 krónur, rann
óskiptur til styrktarsjóðs bleiku
slaufunnar. kgk
Frumraun Hönnu Ágústu
leikritaskálds sett á svið í MH
Hanna Ágústa ástamt leikhópnum að lokinn frumsýningu. Ljósm. ohr.