Skessuhorn - 12.07.2017, Blaðsíða 10

MIÐVIKUDAGUR 12. júlÍ 201710
Ólafur Arnarson formaður Neyt-
endasamtakanna hefur sagt af sér.
Það gerir hann í kjölfar harðra
á s a k a n a
sem á hann
hafa ver-
ið born-
ar af öðru
s t j ó r n -
a r f ó l k i .
„ E n g u m
sem fylgst
hefur með
á g r e i n -
ingi inn-
an stjórnar
Neytenda-
samkanna
getur dul-
ist að hann
hefur lask-
að ímynd
þ e i r r a .
E n g u m
sem til samtakanna þekkir getur
heldur dulist að um margra ára
skeið hafa þau visnað og veikst
með margvíslegum hætti og í raun
flotið hægt og bítandi að feigðar-
ósi,“ segir Ólafur í yfirlýsingu sem
hann sendi til fjölmiðla á mánu-
dag.
„Stjórn Neytendasamtakanna
hefur borðið mig þungum sökum.
Allar eru þær á skjön við raunveru-
leikann og sumar beinlínis upp-
lognar. Ég hef hrakið þessar ávirð-
ingar lið fyrir lið með þeim af-
leiðingum að í síðustu yfirlýsingu
sinni lætur stjórnin sér nægja að
halda því fram í almennum orðum
og án nokkurs rökstuðnings að al-
varleg fjárhagsstaða sé „að mestu
leyti tilkomin vegna óhóflega út-
gjalda“ sem ég hafi „efnt til án að-
komu stjórnar“. Enginn fótur er
fyrir þessum ásökunum. Enginn
fótur er heldur fyrir því að fjár-
hagslegur vandi samtakanna sé
vegna útgjalda. Samtökin glíma
við alvarlegan tekjuvanda og um
það er stjórnin fullkomlega með-
vituð enda þótt hún kjósi að skrifa
margra ára uppsafnaðan vanda sinn
á minn reikning,“ skrifar Ólafur
Arnarson.
mm
Snorrastofa býður til afmælishátíð-
ar næstkomandi laugardag 15. júlí í
Reykholti. Tilefnið er 70 ára afmæli
Snorrastyttunnar sem Norðmenn
gáfu Íslendingum. „Fullyrða má að
einhver merkasti viðburður í sögu
héraðsins á seinni tímum hafi ver-
ið afhending Snorrastyttunnar í júlí-
mánuði 1947, en þá var haldin fjöl-
mennasta þjóðhátíð í sögu héraðsins.
Hátíðarhöldin 1947 voru í undirbún-
ingi í áratugi og var ótrúlega mikið
við haft, þjóðhöfðingjar og ríkisstjór-
nir Íslands og Noregs tóku þátt í há-
tíðarhöldunum og talið er að á milli
10 og 14 þúsund manns hafi komið í
Reykholt til að taka þátt í hátíðinni
sem markaði djúp spor í menningar-
vitund þjóðarinnar. Nú þegar 70 ár
eru liðin frá því að styttan af Snorra
Sturlusyni eftir norska myndhöggv-
arann Gustav Vigeland var afhjúpuð
við fjölmenna og virðulega athöfn, í
júlímánuði 1947, er því verðugt til-
efni til afmælishátíðar – og sögusýn-
ingar,“ segir í tilkynningu.
Viðburðirnir 1947 fóru fram und-
ir styrkri stjórn Snorranefnda, þeirri
i Noregi þar sem Ólafur krónprins
var heiðursforseti og íslensku Snorra-
nefndinni með formönnum flestra
stjórnmálaflokkanna. Stór hópur
Norðmanna kom til landsins af þessu
tilefni; herskip og farþegaskip, leið-
togar úr norsku þjóðlífi og ástríðu-
fullir aðdáendur Snorra Sturlusonar.
„Á 70 árum hefur íslenskt þjóðfélag
gjörbreyst og er það einkar fróðlegt
að kynna nútímafólki aðstæður og
málafylgju frá þeim tíma sem styttan
af Snorra Sturlusyni lagði af stað útí
heiminn og þar til henni var komið á
stöpul. En sjálf hátíðin var ekki síður
eftirminnileg og þótti ævintýri hversu
vel Borgfirðingum tókst að sviðsetja
hana á fögrum júlídegi árið 1947. Sjö-
tíu árum síðar rifjum við upp þá sögu
á sýningu, í máli og myndum, í gamla
héraðsskólanum. Við styttuna er fyr-
irhuguð hátíðardagskrá sem hefst
stundvíslega kl. 14.“
Dagskráin á laugardaginn
er ofin saman með ýmsum
þáttum:
Reykholtsstaður heilsar.
- Sr. Geir Waage.
Setning hátíðar.
Ólafur Ragnar Grímsson fyrrv. for-
seti Íslands.
Cecilie Landsverk sendiherra
Noregs flytur ávarp.
Foreningen Snorres venner
– Kim F. lingjærde formaður.
Saga Snorrastyttu
– styttan í vitund tveggja þjóða –
Óskar Guðmundsson.
Björn Bjarnason formaður stjórnar
Snorrastofu.
Sögusýning opnuð
– Snorrahátíðin 1947 í lifandi
myndum – og sjötugur hljóðheim-
ur.
Bergur Þorgeirsson forstöðumaður
Snorrastofu.
Dagkrárstjóri hátíðar:
sr. Elínborg Sturludóttir.

Lúðraþytur:
Baldvin Oddsson og Oddur
Björnsson.
Reykholtskórinn syngur norsk og
íslensk ættjarðarlög, stjórnandi
Viðar Guðmundsson.
Veitingar verða seldar í tjaldi frá
kl. 12.30.
Í Reykholti verður ýmislegt fleira
gert til hátíðarbrigða 15. júlí og eru
allir velkomnir til staðarins af þessu
tilefni.
(Fréttatilkynning frá Snorrastofu í
Reykholti)
Allt frá árinu 1968 hefur Guðmund-
ur B Guðmundsson læknir átt hlut í
jörðinni Grjóteyri, en hún nær yfir
land frá Hafnarfjalli og að Borgar-
firði, í austri frá jörðinni Árdal og
vestur að landi Hafnar. Upphaflega
keypti Guðmundur jörðina í félagi
við tvo aðra, en henni var skipt fyr-
ir nokkrum árum og hefur hann nú
endurvakið nafnið Skógarkot sem
er landið vestast í Grjóteyrarlandi,
sem liggur meðfram Borgarfirði að
Seleyri og Höfn. Guðmundur seg-
ir sem skógarbóndi farir sínar ekki
sléttar en hann vill græða land sitt
upp, rækta skóg og vera með öllu
laus við ágang búfjár.
„Ágangur sauðfjár hefur ver-
ið mikill í gegnum tíðina, en þó
með hléum þessi hartnær fimmtíu
ár sem ég hef átt hér land. Á fyrstu
árum okkar hér óku bændur úr
leirár- og Melasveit með fé sitt að
vori og slepptu því hér. Þeir litu á
Grjóteyrarland sem afréttinn sinn,
þótt hann sé það að sjálfsögðu ekki.
jafnvel voru dæmi um að menn
klipptu á girðingar meðan þeirra
naut við, til að féð ætti greiðari leið
hér inn um allt.“ Guðmundur seg-
ir að eftir að landgræðslufélag við
Skarðsheiði hafi verið stofnað 1998,
í þeim tilgangi að endurheimta
landkosti, hafi málin um tíma færst
til mun betri vegar. landið sem
landgræðslufélagið hafði undir var
fjalllendið milli leirár- og Mela-
hrepps og þáverandi Borgarfjarðar-
sveitar og láglendið næst því. Í frétt
í Morgunblaðinu tveimur árum eft-
ir að landgræðslufélagið var stofnað
kemur fram að tekist hafi að stöðva
alla jarðvegseyðingu á svæðinu milli
gamla og nýja þjóðvegarins í Grjót-
eyrarlandi og að þá hafi verið haf-
ist handa við að endurheimta skóg
á svæðinu. Nú segir Guðmundur
að nýgræðingur og ungar skógar-
plöntur eigi mjög í vök að verjast
enda margt fé í landinu.
„Þegar landgræðsluverkefnið fór
af stað á sínum tíma fyrir aldamótin
var unnið markvisst í að fækka því
fé sem vant var að gengi hér í tún-
um og heim við bæi. Túnrollunum
var einfaldlega smalað, þær merkt-
ar og sendar í sláturhús að hausti.
Þannig var vandamálið upprætt
ef svo má segja. lélegar girðingar
voru í framhaldi þess teknar upp og
Vegagerðin hefur séð um að smala í
nálægð við þjóðveginn og fjarlægja
þær kindur sem næst í. „Nú á síð-
ustu fjórum til fimm árum hefur
hins vegar brugðið til verri vegar að
nýju því ég hef vitneskju um að fjár-
bændur hafi tekið það upp hjá sér
að aka með fé sitt hingað norður
fyrir Hafnarfjall og sleppt því hér í
okkar land, jafnt að nóttu sem degi.
Það er náttúrlega óþolandi fram-
koma og brýtur auk þess í bága við
öll lög og reglugerðir að virða ekki
eignarrétt fólks. Meðal annars eru
þessir menn að brjóta fjallskilasam-
þykkt Hvalfjarðarsveitar. Ég mót-
mæli slíkri framkomu og biðla til
hlutaðeigandi að virða lög og láta
af þessari iðju sinni,“ segir Guð-
mundur sem fer fram á að bændur
smali þessu fé sínu og aki með það
á afrétt. mm
Ólafur Arnarson.
Róstur innan
Neytenda­
samtakanna
Frá hátíðinni 1947. Ljósm. Safnahús Borgarfjarðar / Valgarður Kristjánsson.
Snorrahátíð í Reykholti á laugardaginn
Guðmundur B Guðmundsson í Skógarkoti með Hafnarfjallið í baksýn.
Þreyttur á ágangi búfjár í skógræktarlandi sínu
Þessar kindur voru í hópi nokkurra tuga fjár sem var á beit við rætur Hafnarfjalls
skammt fyrir ofan vatnstankinn fyrir Borgarnes í síðustu viku.