Skessuhorn - 12.07.2017, Blaðsíða 23

MIÐVIKUDAGUR 12. júlÍ 2017 23
Starfsmanns hjá Speli
Dag ur í lífi...
Nafn: Hekla Haraldsdóttir.
Fjölskylduhagir/búseta: Ég
bý enn í foreldrahúsum, barn-
laus en í sambandi.
Starfsheiti/fyrirtæki: Spöl-
ur ehf.
Áhugamál: Allt tengt elda-
mennsku og bakstri, hreyfing
og að eyða tíma með fjölskyldu
og vinum.
Dagsetning: Föstudagurinn
7. júlí.
Klukkan hvað vaknaðirðu og
hvað var það fyrsta sem þú
gerðir? Ég vaknaði um 6 leytið
og fór út að skokka.
Hvað borðaðirðu í morgun­
mat? Ab-mjólk með múslí og
jarðarberjum.
Hvenær fórstu til vinnu og
hvernig? Ég mætti í vinnuna
kl. 8 og ég fór á bíl.
Fyrstu verk í vinnunni: Ég
byrjaði á að svara tölvupóstum.
Hvað varstu að gera klukk­
an 10? Þá var ég að fara yfir
myndir í eftirlitskerfi Spalar.
Hvað gerðirðu í hádeginu?
Í hádeginu var ég komin upp í
gjaldskýli við Hvalfjarðargöng
að vinna.
Hvað varstu að gera klukkan
14: Ætli ég hafi ekki verið að
afgreiða eða annað vinnutengt.
Hvenær hætt og það síðasta
sem þú gerðir í vinnunni?
Vinnudagurinn var búinn um
kl. 21, síðasta sem ég gerði var
að ganga frá.
Hvað gerðirðu eftir vinnu?
Eftir vinnu fór ég í pottinn.
Hvað var í kvöldmat og hver
eldaði? Í kvöldmatinn var nesti
sem ég hafði útbúið deginum
áður.
Hvernig var kvöldið? Það var
bara ljómandi fínt.
Hvenær fórstu að sofa? Fór
að sofa um ellefu leytið.
Hvað var það síðasta sem þú
gerðir áður en þú fórst að
hátta? Horfði á einn þátt af
Orange is the new black.
Hvað stendur uppúr eftir
daginn? Ætli það sé ekki bara
allt skemmtilega fólkið sem ég
hitti þennan dag.
Snemma morguns sunnudag-
inn 25. júní hófst maraþonhlaup-
ið Marathon Du Mont Blanc. Um
er að ræða 42,2 km fjallahlaup
með 2.730 metra hækkun þar
sem hlaupið er um fjallgarð Mont
Blanc en það er hæsta fjall Vestur-
Evrópu. Tvö þúsund manns hófu
keppni og af þeim voru sex Íslend-
ingar. Einn þeirra var Sigurjón
Ernir Sturluson frá Hnúki í Hval-
fjarðarsveit. „Það er í raun algjört
happdrætti að fá að taka þátt í þessu
móti. Maður sendir inn umsókn og
svo er valið hverjir fá að taka þátt.
Ég held reyndar að maður græði á
því að koma frá Íslandi, mér þykir
trúlegt að skipuleggjendur hlaups-
ins vilji hafa fólk frá sem flestum
löndum,“ segir Sigurjón en hann
varð í 67. sæti í hlaupinu á tíman-
um 5 klukkustundum og 16 mín-
útum. Sigurjón er mikill íþrótta-
maður og vann titilinn Hraustasti
maður Íslands árið 2015 og er sem
stendur í efsta sæti í sömu keppni
þegar eitt mót er eftir. Hann hefur
einnig hlaupið nokkur utanvega-
hlaup m.a. þriggja landa hlaupið í
fyrra þar sem hann hljóp á landa-
mærum Þýskalands, Austurríkis og
Sviss.
Kærastan dró hann
í keppnina
Sigurjón flaug ásamt kærustu sinni,
Simonu Vareikaité, til Frakklands
til að taka þátt í hlaupinu. Sim-
ona er einnig mikill íþróttagarp-
ur og hljóp einnig fjallamaraþon-
ið. „Það var í raun Simona sem
dró mig í þetta hlaup. Hún er dug-
lega að draga mig í svona ævintýri,
veit að mér finnst þetta svakalega
skemmtilegt,“ segir Sigurjón en
parið kynntist í boot camp þjálf-
un í Reykjavík. „Við hreyfum okk-
ur bæði mjög mikið og það er frá-
bært að eiga maka sem hefur sömu
áhugamál og maður sjálfur, þar
sem mikill tími fer í þetta.“
Fyrst eftir að Simona og Sigur-
jón lentu í Frakklandi var hitabylgja
yfir landinu og hitinn um 34 gráð-
ur. „Maður varð frekar stressaður
að koma út í þennan hita sem mað-
ur er ekki vanur og að vera að fara
hlaupa svona erfitt hlaup. Við tók-
um létt skokk eftir að við lentum til
að venjast því að hlaupa í hitanum.
Sem betur var þessi hiti farinn á
keppnisdag. Þá voru 15 gráður og
úði sem eru kjöraðstæður í svona
hlaup,“ segir Sigurjón.
60 km hjólatúr þremur
dögum eftir hlaupið
Í víðavangshlaupum eins og fjalla-
maraþoninu, sem Sigurjón hljóp,
geta aðstæður verið erfiðar og haft
veruleg áhrif á hlaupið. Sigurjón
segist hafa sloppið vel frá hlaupinu
og það gengið vel. „Ég var með
smá hnút í maganum fyrir hlaup-
ið enda um langstærstu og erfið-
ustu keppni sem ég hef tekið þátt
í að ræða. Ég hafði ekki gert neitt
í líkingu við þetta áður. Ég kveið
mest kílómetra hækkun í brautinni
sem var eftir 17 km hlaup. Um leið
og ég hóf að klífa þá hækkun byrj-
aði að rigna eins og hellt væri úr
fötu. Ég varð gegnblautur rétt á
meðan ég var að sækja regnjakka
í töskuna mína. Þegar upp var
komið var þoka yfir öllu og mér
leið einkennilega, var með ein-
hvers konar sjóriðu,“ segir Sigur-
jón sem segist aldrei hafa hugsað
að gefast upp í hlaupinu. „Ég hljóp
framhjá nokkrum sem lágu utan
vegar á leiðinni sem höfðu annað-
hvort sprungið á því eða dottið illa.
Fólk í mjög góðu formi sem hef-
ur bara farið of geyst af stað. Ég
hins vegar, þó það hljómi skringi-
lega, kann vel við sársaukann sem
fylgir seinni hluta hlaupsins. Þegar
hlaupið fer að verða virkilega erf-
itt þá er eins og það kvikni á mér
og ég verð ennþá einbeittari og
nýti sársaukann,“ segir Sigurjón en
hann segist ekki hafa fundið fyrir
hlaupinu daginn eftir. „Eftir svona
hlaup finnur maður lítið fyrir því
að hafa verið að hlaupa ef líkaminn
er rétt undirbúinn. Það er nokkru
síðar sem þreytan leggst yfir mann
og fyrstu strengirnir og verkirn-
ir gera vart við sig. Ég finn mikið
fyrir þreytu í líkamanum núna en
sem betur fer alveg laus við verki.
Maður verður að passa sig að of-
reyna ekki þolmörk líkamans eft-
ir hlaupin þó maður finni ekki til
því líkaminn er mjög þreyttur. Við
ætluðum í hjólatúr þremur dögum
eftir keppnina sem endaði óvart í
60 km og 1.200 metra hækkun. Ég
segi ekki að það sé gáfulegt en það
var gaman.“
Hleypur Laugavegs­
hlaupið í vikunni
En hvers vegna ákveður hann að
fara í svo erfiða þrekraun? „Það
er ekkert betra en að reyna eins
og maður getur á þolmörkin. Ég
kynntist því fyrst upp á Skaga í
boot camp þjálfun hjá jóa Pétri
Hljóp fjallamaraþon á Mont Blanc
sem unglingur. Það er einhver víma
sem maður fær út úr því að reyna á
þolmörkin. Eftir svona hlaup upp-
lifir maður sig eins og maður geti
allt, það er þessi sigurvíma. Síð-
an er líka gaman að hafa eitthvað
af að stefna á að ljúka við verkefni
sem maður leggur fyrir sig. Það er
ánægja í því að ná markmiðum sín-
um. Í þessu tilfelli fær maður líka
að kynnast Frakklandi og menn-
ingu þess á annan hátt en flest-
ir, það er líka mjög gaman,“ segir
Sigurjón.
Sigurjón hefur reynt fyrir sér í
ýmsum óvenjulegum þrekraunum.
„Ég er mikið í víðavangshlaupum.
Það hentar líkama mínum nokkuð
vel. Ég hef hlaupið götumaraþon
en það tel ég ekki henta mér eins
vel þar sem best er að vera léttur
á sér þegar maður hleypur götu-
hlaup og telst ég seint léttur hlaup-
ari. Ég er mikið í boot camp og
öðrum styrktar- og úthaldsæfing-
um og það hjálpar mér í víðavangs-
hlaupum. Styrkur skiptir meira
máli þar og næ ég því betri árangri
í slíkum hlaupum,“ segir Sigurjón
sem slær ekki slöku við og stefnir
á að keppa í laugavegshlaupinu í
vikunni en hlaupið er 55 km utan-
vegahlaup. „Ég reyni að taka þrjú
til fjögur löng hlaup á ári. Þá er
best að hlaupa þau með reglulegu
millibili, ég þarf ekki frekari æf-
ingar fyrir laugavegshlaupið eftir
fjallamaraþonið. Þetta snýst um að
ná upp kílómetrafjöldanum í svona
keppnum. Ég hlakka mikið til að
taka þátt í því hlaupi,“ segir Sigur-
jón að endingu en hægt er fylgj-
ast með honum á Snapchat undir
nafninu sigurjon1352 og á Fjar-
þjálfun Sigurjóns Ernis á Facebo-
ok. bþb
Sigurjón Ernir Sturluson er mikill íþróttamaður. Hann eyðir drjúgum hluta dagsins í hreyfingu og hefur komið upp lítilli líkamsrækt í bílskúrnum hjá sér þar sem þessi
mynd er tekin. Ljósm. bþb
Sigurjón Ernir og kærasta hans
Simona Vareikaité hlupum bæði
fjallamaraþonið. Ljósm. ses
Mynd sem Sigurjón tók í hlaupinu þar
sem aðstæður sjást ágætlega.
Ljósm. ses.