Skessuhorn - 23.08.2017, Blaðsíða 10

MIÐVIKUDAGUR 23. áGúST 201710
Í upphafi þessa árs urðu tíma-
mót hjá Andrési Konráðssyni þeg-
ar hann tók að nýju við starfi fram-
kvæmdastjóra Loftorku Borgarnesi
ehf. Þá voru rétt tíu ár liðin frá því
hann kvaddi vinnustaðinn og hélt
til annarra verkefna úti í heimi. Í
lok síðasta árs keypti Steypustöð-
in í Reykjavík starfsemi Loftorku
í Borgarnesi af fyrri eigendum,
feðgunum Óla Jóni Gunnarssyni
og Bergþóri Ólasyni. Steypustöð-
in stofnaði nýtt hlutafélag utan um
reksturinn, keypti húsakost, vél-
búnað, tæki og birgðir og yfirtók
jafnframt óframkvæmda verksamn-
inga. Ólafur Sveinsson stjórnar-
formaður Steypustöðvarinnar kom
með Andrési að endurreisn fyrir-
tækisins sem starfandi stjórnarfor-
maður Loftorku Borgarnesi. Í dag
sjá þeir fram á bjarta tíma í fram-
leiðslu húseininga í Borgarnesi
og að fjöldi starfsmanna gæti far-
ið í 135-140 innan tíðar. Verkefni
í einingaverksmiðju duga nú fram
til páska á næsta ári, sem verður að
teljast gott.
Tók á að verða þjónn
en ekki eigin herra
Sest er niður með Andrési á skrif-
stofunni í Borgarnesi, þeirri sömu
og frumkvöðullinn Konráð Andr-
ésson faðir Andrésar hafði í ára-
tugi meðan hann stýrði Loftorku.
Andrés viðurkennir fúslega að það
hafi tekið sig tíma að venjast því að
vera einungis starfsmaður, en ekki
jafnframt eigandi. „Persónulega
var þetta býsna erfitt í upphafi, eftir
að hafa komið að rekstri Loftorku
sem framkvæmdastjóri og einn af
eigendum. Raunar var ég í hálf-
gerðri tilvistarkreppu fyrst í stað og
það reyndist mér gott að hafa Ólaf
Sveinsson mér við hlið til að slípa
hlutina til þarna í byrjun ársins.
Hlutverk Óla var að samþætta þarf-
ir Steypustöðvarinnar og Loftorku
og leggja grunn að sterkri heild fyr-
irtækjanna. Nú þurfti ég allt í einu
að fara eftir því sem aðrir ákváðu og
sögðu. Þetta var handleggur, en er
að venjast,“ viðurkennir Andrés.
Endurskilgreind
starfsemi
Hann segir að fyrir ýmsa aðra
starfsmenn innan fyrirtækisins
hafi þetta einnig reynst talsvert
breyttar aðstæður sem þurfti sinn
tíma að venjast. „Það tók sinn toll
fyrir ýmsa hér innandyra að venj-
ast því að við vorum orðið dótt-
urfyrirtæki annars stærra fyrir-
tækis suður í Reykjavík. Nú vor-
um við hins vegar orðnir hluti af
starfsemi heildar sem sameinuð er
miklu öflugri en við gátum orðið
ein og sér hér í Borgarnesi. Í upp-
hafi þurftum við að endurkilgreina
verkferla og vinnufyrirkomulag og
er sú vinna í raun ekki búin ennþá,
en vel á veg komin. Það sem hef-
ur þó auðveldað vinnuna er að
það er mikil þensla í þjóðfélaginu
og því hefur þetta ár verið mjög
skemmtilegur tími til að standa
í svona verkefni. Einingafram-
leiðslan öll er farin að ganga mjög
vel og þar erum við að auka við
framleiðslugetuna með að fjölga
borðum, eða fletum sem steypt
er á. Við erum því enn í miklum
stækkunarfasa. Hins vegar vant-
ar okkur að auka söluna í rörum
og erum þar í harðri samkeppni
við rör úr plasti. Rörasteypan er
því með ónýtta framleiðslugetu.“
Andrés segir að byrjað sé að fram-
leiða í fyrrum Mjólkursamlags-
húsinu sunnan við þjóðveginn en
þar eru steyptir stigar, plötur og
aðrir húshlutar sem krefjast minni
lofthæðar en í framleiðslurýminu
norðan Snæfellsnesvegar.
Stefna á frekari
fjölgun starfsmanna
Í þeirri þenslu sem einkennt hefur allt
þetta ár í byggingaiðnaði hér á landi
segir Andrés að skortur á mannafla hafi
verið helsta vandamál Loftorku. Ekki
síst hefur íbúðarhúsnæði skort í Borg-
arnesi til að hægt væri að ráða nógu
marga til framleiðslunnar. „Við brugð-
um á það ráð að kaupa þrílyft eldra hús
í Borgarnesi; Þórólfsgötu 10A. Meiri-
hluti þeirra starfsmanna sem við fáum
nýja inn eru erlendir og nær allt Pól-
verjar. Okkar reynsla er að það borgi
sig ekki að blanda mörgum þjóðern-
um saman. Það er ánægjulegt að marg-
ir af þeim sem unnu hjá fyrirtækinu á
þensluskeiðinu í upphafi aldarinnar
hafa verið að snúa til okkar aftur. Nú
eru 114 starfsmenn hjá Loftorku Borg-
arnesi og okkar áætlanir gera ráð fyrir
að þeir verði 135-140 til að við náum að
fullnýta framleiðslugetuna.“
Sameinuð standa
fyrirtækin betur
Andrés segir að með nánu samstarfi
við Steypustöðina, eiganda fyrirtæk-
isins, náist fram ýmis hagkvæmni.
Þannig er gæðamálunum stýrt úr
Reykjavík sem og markaðsmál-
unum öllum. „Helsti kostur þessa
nána samstarfs við Steypustöðina
er það góða tengslanet sem Steypu-
stöðin hefur náð að byggja upp í
gegnum tíðina. Við leggjum áherslu
á að þjóna vel þeim viðskiptavinum
sem komust í gegnum hrunið án
þess að fara flatt. Við erum því með
mörg vel rekin fyrirtæki í viðskipt-
um.“ Hann kveðst vænta þess að
Loftorka verði rekin sem sjálfstæð
eining um einhvern tíma, en úti-
lokar þó ekki að aukin samþætting
og samstarf við Steypustöðina gæti
leitt til sameiningar fyrirtækjanna
síðar. „Markmiðið er náttúrlega að
efla fyrirtækin sem heild og skapa
sterka stöðu á markaði. Það eru
góðir tímar framundan í íslensk-
um byggingaiðnaði og þessi starf-
semi hér í Borgarnesi er ekki að
fara neitt. Mitt mat er að Loftorka
er markaðslega sterkari en hún var
fyrir sameiningu við Steypustöð-
ina. Hér er engu að síður byggt á
55 ára gamalli reynslu sem ég geri
ekki lítið úr,“ segir Andrés að end-
ingu. mm
„Þetta fyrirtæki er ekki að fara neitt“
-Segir Andrés Konráðsson framkvæmdastjóri Loftorku Borgarnesi
Andrés Konráðsson kom að nýju til starfa hjá Loftorku réttum áratug eftir að hann hafði kvatt sinn gamla vinnustað. Aftan
við hann sjást húseiningar sem bíða flutnings á byggingarstað.
Húseining vélslípuð á fleti.
Einingarnar snyrtar meðan steypan er óhörðnuð.
Loftorkurör bíða hér í stöflum. Fjær sést íbúðabyggðin í Holtahverfinu í Borgarnesi. Horft fram eftir húsnæði þar sem framleiddar eru ýmsar einingar í loft og gólf.