Hlynur - 15.07.1986, Blaðsíða 37

Hlynur - 15.07.1986, Blaðsíða 37
tölvur Menntun Eins og ég hef áður komíð að í þessum þáttum um tölvur þá eykst stöðugt þátttaka notenda í gerð tölvukerfa og fleiri og fleiri starfsmenn vinna að meira eða minna leití víð verkefni sem eru að einhverju leiti unnin í tölvu. Þetta þýðír að starfsmenn ÍYrírtækja þurfa að vera vel undir- búnir og mæta þessum breyttu kröfum. Ungt fólk Ungt fólk er kemur út á vinnumarkaðinn í dag hefur flest fengíð einhverja kennslu um tölvur og hvernig hægt sé að nota þær. Menntun þessa fólks á eftir að þróast hratt næstu árín þannig að fVrirtækí fá betur menntað fólk en áður til að vinna í þessum tölvuvædda heimi okkar. Hvað verður um það fólk sem búið er að vera Iengi á vinnumarkaðinum og fékk ekki tækífæri á tölvufræðslu? Á að ýta því til hlíðar og láta þá yngri sitja íyrir um vinnu? Eflaust munu þeír er meíri menntun hafa, að jafnaði hafa betri möguleika á starfi en hinir. Starfsreynsla manna er mjög dýrmæt hveiju IVrirtækí, en til þess að samnýta þessa tvo þætti, menntun og reynslu þá verður fVrírtækið að vera mjög vakandi á þessum tímum þar sem allar breytingar em örar og tækninni fleygír áfram. Endurmenntun þarf því að vera stöðugt í gangi hjá fVrirtækjum til þess að hægt sé að samnýta reynslu og menntun. Hæft starfsfólk Eigi tölvuvæðing að heppnast vel hjá fVrirtækj- um, þá er lYkílIínn að því hæft starfsfólk og þá á ég ekkí aðeíns við tölvufólk heldur alla þá starfsmenn er að einhverju leíti vinna við hin tölvuvæddu verkefni. Þó tölvukerfi sé vel gert og getí skílað því sem því er ætlað þá er það gangslaust séu ekki tíl notendur er kunna að nota kerfið. Ég held sjálfur að betra gæti veríð fVrir fVrirtæki að vera með illa hannað tölvukerfi og góða notendur er geta komíst hjá göllum kerfisins heldur en vel hannað kerfi og notendur er ekki kunna að nota það. Endurmenntun LYkilI að vel reknu fVrirtækí er gott starfsfólk. Þó að menntun sé míkílvæg þá er reynslan það ekki síður. Erfitt getur verið að reka fVrirtæki sem alltaf réði það best menntaða fólk er hægt væri að fá hveiju sinní, þar yrðu tíðar sviptíngar vegna þess að afltaf væri að koma betur menntað fólk á vinnumarkaðinn. Lítið færí þá ÍVrir starfsreynslu starfsfólksins. Eina svaríð er að nýta bæði reynslu og menntun og gott jafnvægí fæst ekki á þessa þætti nema með endurmenntun á starfsfólkí fýrírtækja. Innan samvinnuhreyfingarínnar hefur töluvert verið talað um endurmenntun að undanfömu. Stórt átak þarf að gera í þessum málum og eígi starfsmenn að geta ínnt af hendi það starf sem þeim er ætlað og nauðsynlegt er til að samvinnu- hreyfingin verði áfram það afl í þjóðfélagínu sem hún hefur verið. Míkíl gróska í skínna- iðnaðí Seint í apríl sl. sýndí Skinnaíðn- aður Sambandsíns á Akureyri nýjustu tískuna í leður- og mokkafatnaðí í Reykjavík. Þarna voru sýndar Ieðurflíkur í ýmsum litum, leður svo mjúkt og fínt sem hýjalín. Eíns var sýndur mokkafatnaður á konur og karla og svo það sem þeir norðanmenn kalla ,jungle“ skinn, ftumskógamunstrið. Nú þarf einhver orðhagur maður að setjast niður og finna gott orð yfir þennan fatnað. Hlynur tekur fúslega á móti ábendíng- um. í þessum iðnaði er míkíl gróska og vom á síðasta ári sútuð 540 þúsund skinn hjá Skínnaiðnaði sem er um 70% Frá sýníngu Skinnaiðnaðar á hótel Esju. Falleg flík hœfír fagurri konu. Tímamynd Pétur. þeirra skinna sem fuflunnin eru í landinu. Hefur framleíðslan veríð tvöfölduð frá 1983. Á sama tíma hefur framleiðsla skinnasaumastofu vaxið um 80%. Þetta hefur tekíst með markvissri vömþróun. Nú er ætlunín að hefja sölu- herferð hér innanlands á skínn- og mokkafatnaði því meiri hlut- inn hefur tíl þessa farið til út- flutnings. Það hefur verið ein- hver vantrú hér á landí hvað viðkemur mokkafatnaðí, einkanlega hafa menn álitíð að hann þyldí ekki vatn, sem er þó undarlegt því mestallan fram- leiðslutímann Iiggur skínnið í vatní. Og hafið þið nokkurn tíma séð húsdýrín í regnkápu! Og verðið ætti ekki að fæla menn frá. Dýrasta flíkín er á um 10 þúsund krónur og allt níður í tvö þúsund. Míðað við annan fatnað er þetta ekki mikið, fýrir utan endínguna sem er marg- fold á við aðrar flíkur. Og gæðin standast fýllilega í samanburði við bestu framleíðslu sem þeír í útlandinu eru að gera. Ragnar Pálsson HLYNUR 37
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Hlynur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlynur
https://timarit.is/publication/1407

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.