Fréttablaðið - 17.12.2016, Side 36

„Mér finnst metnaðurinn verða meiri og meiri en það getur á móti drepið ákveðin element sem eru mistök og galdur sem eru í
músík.“ fréttablaðið/stefán karlsson
Hann segir þetta vera spennandi
ferli. Hann reyni að hlusta mikið á
tónlist, gamalt og nýtt, og fá nýjar
hugmyndir. „Það er alveg nóg til í
heiminum ennþá. En ég finn samt
að maður miklar það meira fyrir sér
að klára eitthvað.“
Gott að vera ungur og skítsama
Þegar hann var að byrja í tónlist-
inni fyrir nokkrum árum var hann
þekktur fyrir ýmiss konar furðuleg-
heit sem öðrum hefði ekki dottið í
hug að gera. Hann segist oft hugsa
til þess tíma með hlýju því það hafi
verið svo gott að vera algjörlega
sama.
„Þegar maður var að byrja, þá
skipti ekkert máli, af því maður
var með autt blað,“ segir Mugison
og rifjar upp þegar hann var að
vinna plötuna Mugimama, Is This
Monkey Music? Þá tók hann upp
vin sinn Stefán B. Önundarson,
Fjallabróður með meiru, en margir
kannast við hann undir nafninu
Stebbi Panda, að ropa í sex mínútur.
Mugison var harður á því að halda
þessu ropi á plötunni og ræddi það
fram og til baka við helstu ráðgjafa
sína, Rúnu Esradóttur, konu sína,
og Birgi Jón Birgisson, sem hljóð-
blandaði plötuna, sem voru ekki
eins hrifin.
„Það var ekki séns að ég myndi
henda þessu af plötunni, því mér
fannst þetta rop algjör snilld. En ég
var til í að stytta það niður í tvær
mínútur. En ég hef oft hugsað til
þess, að djöfull vona ég að ég hefði
látið ropið standa ef ég hefði verið
að gera þetta lag í dag. En það er
kominn einhver innri Jónas Sen
með gleraugu einhvers staðar í
hausnum á manni að gagnrýna
sjálfan sig allan daginn. Ég veit ekki
hvort ropið hefði komist á Enjoy en
innst inni vona ég að maður hefði
látið það flakka, því það var svo gott
að vera algjörlega skítsama.“
Hann segir að í dag sé hann betri
gítarleikari, betri söngvari og betri
upptökumaður heldur en hann var
þegar hann gerði Mugimömmu-
plötuna en það sé ekki endilega
betra fyrir tónlistarsköpunina. „Mér
finnst metnaðurinn verða meiri og
meiri en það getur á móti drepið
ákveðin element sem eru mistök
og galdur sem eru í músík. Það er
oft meira spurning um tjáninguna,
en ekki hæfni þína.“
Datt í það og fann sannleikann
Á Enjoy nýtur Mugison aðstoðar
margra tónlistarmanna, heilt yfir 30
manns, og hefur hann eignast ófáa
góða vinina í gegnum tónlistina.
Lagið Tipzy King fjallar einmitt um
vinina og tónlistina en hann segir
lagið fjalla um hvað hann saknar
þess tíma þegar allir höfðu tíma
til að hoppa vestur til Súðavíkur,
þar sem Mugison býr ásamt Rúnu
og tveimur sonum, og spila inn
á plötur með honum, drekka og
skemmta sér.
Það var mið nótt þegar textinn
viðð lagið fæddist. Rúna og strák-
arnir voru sofnuð og hann einn úti
í bílskúr þar sem hann er með sitt
eigið hljóðver og var með viskí við
höndina.
„Ég var að vinna í öðrum texta
sem var alltof flókinn, alltof til-
gerðarlegur, að reyna að vera klár.
Ég dett stundum í þá gryfju að ég
held að ég sé klárari en ég er. Það
getur jafnvel gengið í nokkra daga.
Svo setur maður sig í smá fjarlægð,
fer í bað eða eitthvað, kemur aftur,
þá sér maður að maður er bara til-
gerðarlegur fáviti. Ég var orðinn
fullur þarna og var farinn að vinna
í þessum texta og þá var eiginlega
textabrotið „I’m a little tipsy“ bara
satt. Þannig að ég prófaði að endur-
skrifa textann fyrst ég var orðinn
fullur.
Ég hugsaði hvað það væri djöfull
leiðinlegt. Fyrst þegar við fluttum
til Súðavíkur þá voru vinirnir barn-
lausir og komu vestur og duttu í
það og spiluðu inn á plötur. Það
var sjúklega gaman. Og ég hugsaði:
„Djöfull hefur þetta breyst á stuttum
tíma, andskotinn! Nú er ég bara ein-
mana fyllibytta.“ Ég fann þarna síg-
arettupakka sem ég hafði falið fyrir
sjálfum mér. Ég er hættur að reykja,
nema þegar ég fer frá Súðavík, allt
annað en Súðavík er útlönd og það
má reykja í útlöndum. Þá kláraðist
textinn, einn, tveir og þrír, þá var
þetta allt satt og næs. Á fyrstu plöt-
unni minni er lag sem heitir Poke a
Pal og það er samið um vini mína og
pabba, þegar ég bjó í London, þann-
ig að mér fannst að þetta væri fram-
hald af Poke a Pal.“
erfitt lag um afa
En nýja tónlist eftir Mugison er
ekki bara að finna á nýjustu plöt-
unni hans, Enjoy, heldur einnig á
nýrri plötu karlakórs Fjallabræðra,
Þess vegna erum við hér í kvöld.
Um er að ræða lagið Ljósa ljós sem
Mugison samdi um móðurafa sinn
og nafna, Örn Geirsson. Textinn við
lagið er örugglega einn sá einlægasti
sem Mugison hefur sent frá sér en
hann segir lagið eiga sér langa sögu
og erfiða fæðingu.
„Ég var mikill afakall og það var
svo mikill stuðningur í afa. Hann var
alltaf megastoltur af manni,“ segir
Mugison og rifjar upp þegar hann
var við nám í London.
„Fyrstu þrjá mánuðina hringdu
vinir og vandamenn en síðasta eina
og hálfa árið var það eiginlega bara
afi sem hringdi,“ segir Mugison og
tekur sig til og lýsir þessu klassíska
ömmu- og afasímtali sem svo margir
kannast við. Stutt símtöl þar sem
maður er stöðugt minntur á að það
sé svo dýrt að hringja á milli landa
og helstu upplýsingar um líðan og
nýjustu fregnir fljóta með.
„En hann hringdi í hverjum mán-
uði, karlinn, og tékkaði á manni,“
segir Mugison og rifjar upp þegar
hann var fyrst að vinna til verð-
launa fyrir tónlistina sína. Þeim
áfanga fylgdu tugir hamingjuóska í
formi SMS-a en í seinni tíð var það
yfirleitt bara eitt SMS, og það frá afa
sem sagði: „Ánægður með þig kall-
inn minn.“
Þeir voru því afar nánir en afi
hans féll frá fyrir um tveimur mán-
uðum. „Við vorum búnir að grínast
með það seint í sumar, því hann
talaði um það að ég og Geir frændi
þyrftum að syngja í jarðarförinni
hans, hann var alltaf að plana hana.
Mér fannst hann alveg eiga inni hjá
Hefði ég farið á fullu
að reyna að fylgja
Hagléli eftir og tekið
einHvern paranoju-
sjúkling á þetta og
ætlað að gera aðra
jafn frábæra plötu á
íslensku þá Hefði ég
örugglega skotið mig
ennþá meira í löppina.
ég dett stundum í þá
gryfju að ég Held að ég
sé klárari en ég er. það
getur jafnvel gengið
í nokkra daga. svo
setur maður sig í smá
fjarlægð, fer í bað eða
eittHvað, kemur
aftur, þá sér maður
að maður er bara
tilgerðarlegur fáviti.
manni lag, í staðinn fyrir að maður
væri að syngja Stingum af eða eitt-
hvað gamalt sem væri ekki endilega
alveg tengt við hann. Þá yrði ég að
gera lag sem myndi ríma við karl-
inn,“ segir Mugison en hann segir
þetta eitt erfiðasta lag sem hann
hefur samið.
„Alveg sjúklega erfið fæðing. Það
er meira að segja bara erfitt að tala
um þetta. Ég vildi óska þess að ég
væri líkari honum.“
Hann flutti lagið í fyrsta sinn
opinberlega í Vikulokum Gísla
Marteins 14. október síðastliðinn
og mátti sjá að það reyndi mikið
á hann og þá sem fluttu lagið með
honum. „Já, það var varla hægt,“
segir Mugison spurður út í flutn-
inginn.
að syngja með meiningu
Þegar hlustað er á lagið er eitt sem
kemur svo skýrt fram og Mugison
gerir betur en flestir, það er að ná
að syngja hvert einasta orð með
svo mikilli meiningu, en hann segir
hægt að syngja hvað sem er svo lengi
sem maður trúir á það.
„Ég þarf að finna einhverja lykt
eða einhvern þráð sem ég get hengt
mig á og ég trúi. Þó ég skilji ekki
textana hjá Pixies þá finn ég að þau
syngja textann eins og þau trúi öllu
sem þau segja. Eina viðmiðið fyrir
texta er að söngvarinn trúi því, þá
verður hann aðeins betri.“
Hræddi túrista í rútumiðstöð
Annað sem einkennir Mugison
er að hann er alltaf með einhver
járn í eldinum. Til að mynda ákvað
hann að halda tónleika öll fimmtu-,
föstu-, laugar- og sunnudagskvöld í
Kassanum í Þjóðleikhúsinu í heilan
mánuð í sumar. Hugmyndin var
fengin frá systur hans sem vinnur
í ferðamannabransanum og átti að
reyna að finna tónlistinni hans ein-
hvers konar farveg í þessum mikla
ferðamannastraumi sem liggur til
Íslands og sleppa þannig við að
dvelja lengi frá fjölskyldunni á tón-
leikaferðalögum erlendis.
Hann segir þessa tilraun hafa
gengið misjafnlega, hann hafi verið
þrjóskulega einn í þessu verkefni
og hann hefði kannski mátt fá ein-
hverja manneskju til að hjálpa sér
við að kynna tónleikana fyrir ferða-
mönnunum.
„Ég hjólaði á hótelin með bækl-
inga, svo prófaði ég að spila á rútu-
miðstöð klukkan sex um morgun-
inn. Ég fann að þar hræddi ég bara
fólkið, eins og maður er sjálfur hálf
hræddur við einhverja róna þegar
maður er að labba í New York. Það
þorði enginn að horfa í augun á mér
eða neitt. Eftir á að hyggja hefði ég
þurft að finna einhvern sem þekkir
bransann,“ segir Mugison.
lengi í tónlist vegna súðavíkur
Hann er spenntur fyrir að prófa
þessa hugmynd aftur en þetta er
það sem fylgir því að lifa á því að
vera tónlistarmaður sem hann segir
ganga upp og ofan.
„Það er mjög heppilegt að búa
í Súðavík. Við erum að samnýta
þetta með Íbúðalánasjóði, ég held
að við séum að borga 80 þúsund
kall til þeirra. Þetta er einbýlishús
með geggjuðum bílskúr sem er líka
vinnuaðstaðan mín. Það að borga
80 þúsund kall í húsið er svona
einn þriðji – einn fjórði á við það
sem er hérna í bænum. Og tíminn
er aðeins öðruvísi, ég þarf ekki að
skutla neinum neitt. Ég held að ef ég
byggi ekki í Súðavík þá væri ég ekki í
músík, ég gæti búið einhvers staðar
annars staðar þar sem væri líka
svona ódýrt, en það er ein af stóru
ástæðunum fyrir því að ég hef verið
svona lengi í þessu, að ég get komið
í bæinn og tekið nokkra tónleika og
verið heima að semja.“
Spurður hvort fjölskyldan muni
verða í Súðavík til frambúðar segir
hann þau alltaf vera á leið í burtu.
„Við höfum það alveg fáránlega
gott í Súðavík og þess vegna erum
við örugglega búin að hanga þarna
lengi. En við erum alltaf með ein-
hver plön um að fara eitthvað út
að læra eða prófa eitthvað annað.
En ég hugsa að Súðavík verði alltaf
1 7 . d e s e m b e r 2 0 1 6 L A U G A r d A G U r36 h e L G i n ∙ F r É T T A b L A ð i ð