Fréttablaðið - 17.12.2016, Blaðsíða 44

Þekktu þingmanninn Jóna Sólveig Elínardóttir
Fædd: 13. ágúst 1985
Maki: Úlfur Sturluson
Börn: Sóllilja, Elín Ylfa og Karítas
Úlfsdætur
Foreldrar: Elín Einarsdóttir og
Magnús Þór Snorrason
Menntun: Stúdentspróf
(Baccalauréat Géneral) Lycée
Emile Duclaux í Frakklandi 2004.
BA-próf í frönsku HÍ 2007. MA-próf í
alþjóðasamskiptum HÍ 2011.
Fyrri störf: Hef unnið mikið
fyrir Alþjóðamálastofnun HÍ og
verið í rannsóknum og kennslu
við stjórnmálafræðideild HÍ.
Var í fjölbreyttum störfum fyrir
Evrópusambandið í tengslum við
aðildarviðræðurnar og stofnaði
ráðgjafarfyrirtæki ásamt öðru
góðu fólki. Þegar ég var yngri vann
ég á geðsviði Landspítalans, hjá
Ferðaþjónustu bænda, á bókasafni
KHÍ, í ferðaþjónustufyrirtæki
fjölskyldunnar og hjá SS á
Hvolsvelli.
Áhugamál: Lesa góðan skáldskap
og sagnfræðilegar bækur.
Jafnréttismál. Handavinna. Þykist
geta spilað örlítið á píanó.
Hver hefur þinn ferill í stjórn-
málum verið? Hvar byrjaði þetta
allt? Þetta fór allt frekar hratt af
stað. Ég hafði aldrei tekið þátt í
stjórnmálum áður. Fann mig eigin­
lega hvergi en þegar Viðreisn var að
fara af stað fyrir um tveimur árum
dróst ég mjög að þeirri hugmynda­
fræði sem var að gerjast þar, þ.e.a.s.
frjálslyndinu, en líka fagmennsk­
unni sem einkenndi allt starfið. Á
sama tíma var þess gætt, og er enn,
að allir finni að þeir eru velkomnir
í hópinn. Málefnafundirnir lögðu
svo grunninn að málefnahópunum
okkar sem eru ótrúlega virkir og
öflugir. Svo það var þessi andi og
vinnubrögðin sem drógu mig að
Viðreisn í upphafi og varð svo til
þess að ég fór á fullt. Ég var t.a.m.
ein af þeim sem lögðu grunninn að
ungliðahreyfingunni okkar, Upp­
reisn, sem er kraftmikil hreyfing
ungs, frjálslynds fólks auk þess sem
ég hef lagt áherslu á jafnréttismálin
og að virkja konurnar hjá okkur en
í dag eru þær a.m.k. jafnmargar og
karlarnir.
Það var svo í fæðingarorlofinu
mínu sl. sumar sem ég ákvað að láta
slag standa og gefa kost á mér á lista
hjá flokknum og þar sem ræturnar
liggja austur í Mýrdal þá lá beinast
við að ég færi á lista fyrir Viðreisn í
Suðurkjördæmi þar sem ég tók odd­
vitasæti listans.
Á landsþingi flokksins í septem­
ber var ég svo kjörin varaformaður
flokksins svo ég hélt bara áfram að
synda í djúpu lauginni.
Hvernig lýst þér á þingmanns-
starfið? Mér líst vel á það. Þetta er
auðvitað ekkert venjulegt starf. Að
vera kjörinn fulltrúi felur í sér mikla
ábyrgð sem ég finn mjög sterkt
fyrir. Við sem sitjum á þingi erum
að vinna fyrir umbjóðendur okkar
og aðhaldið er mikið. En það sem
ég er kannski mest spennt fyrir,
fyrir utan það auðvitað að tryggja
ábyrgan rekstur ríkisins öllum til
heilla og að Ísland sé ábyrgur og
virkur þátttakandi á alþjóðavett­
vangi, er að vinna í kjördæminu
mínu og halda áfram að setja mig
inn í öll þau risaverkefni og tæki­
færi sem eru uppi á borðum þar.
Kvíðirðu fyrir einhverju varðandi
starfið? Hverjar verða hindran-
irnar? Ég held að aðaláskorunin
verði að komast yfir allt sem mig
langar til að áorka. Auðvitað vill
maður standa sig 150% og ég gef
mig alla í þetta. Svo ætli það verði
ekki hin klassíska tímastjórnun og
forgangsröðun sem verða aðalhjall­
arnir.
Hvað úr reynslubankanum mun
nýtast þér í nýja starfinu? Allt
sem ég hef fengist við mun nýtast.
Að hafa verið í gegningum í sveit­
inni, að hafa unnið í kjötvinnslu,
á bókasafni, í ferðaþjónustu, á
Landspítalanum, í stjórnsýslunni,
í háskólanum, hjá alþjóðastofnun,
í útlöndum að vera mamma, allt
mun þetta koma að góðum notum.
Sérðu fyrir þér að gera stjórnmál
að ævistarfinu? Sennilega mun ég
alltaf vinna eitthvað tengt stjórn­
málum, hvort sem það verður í
eldlínunni eða á hliðarlínunni.
Hvar ólstu upp og hvernig var
æska þín? Ég er sveitastelpa, alin
upp að mestu í Sólheimahjáleigu
austur í Mýrdal. Bærinn stendur
undir rótum Mýrdalsjökuls, þar
sem Katla býr. Miklar andstæður
einkenna umhverfið: Hvítur jökull,
svartar Sólheimasandsöldurnar,
heiðgrænar hæðir og djúp gil.
Þetta er sannkölluð draumaveröld
fyrir barn og ungling að alast upp
í og þegar ég fer austur er ég alltaf
að fara heim. Það er bara þannig.
Þegar ég var yngri vorum við með
13 kýr að jafnaði og ég hef senni­
lega verið með þeim síðustu af
minni kynslóð sem fengu tækifæri
til að mjólka með fötumjaltakerfi.
Það var mikil bylting þegar rör­
mjaltakerfið kom og maður þurfti
ekki lengur að bera föturnar og
hella í tankinn. Kýrnar véku síðan
fyrir ferðamönnum en mamma
mín og bróðir reka ferðaþjónustu
meðfram sauðfjárræktinni. Ég var
ein af síðustu börnunum sem fengu
að hefja skólagönguna í Ketil­
staðaskóla en þegar mamma fór í
kennaranám fluttum við systkinin
í fimm vetur í bæinn þar sem ég
gekk í Álftamýrarskóla. Þegar við
fluttum aftur austur fór ég síðan í
Víkurskóla. Sextán ára flutti ég að
mestu að heiman eins og krakkar
af mínum heimaslóðum verða
að gera og fór í tvo vetur í MH. Í
kjölfarið flutti ég út til Frakklands
í skiptinám þar sem ég kláraði
stúdentspróf. Ég fór síðan strax í
frönskunám við HÍ, þá nítján ára,
en þá byrjaði ég með manninum
mínum, Úlfi Sturlusyni, sem ég
hafði kynnst í MH. Svo tók við
háskólanám, vinna og barneignir.
Hvernig nærir þú þig andlega?
Fyrir mig er mikilvægt að fá reglu­
lega gott næði til að skrifa. Og það
má ekki vera í tölvu. Þar er svo
margt sem truflar mann. Að skrifa
með góðum penna á brakandi
pappír er ótrúlega hreinsandi. Svo
finnst mér geggjað að komast í
garðinn hjá mömmu og puða eins
og brjálæðingur. Það er fátt betra
fyrir andann en garðrækt.
En líkamlega? Fyrir nokkrum
árum ákvað ég að setja mér það
markmið að hreyfa mig ekki
sjaldnar en tvisvar í viku en ég
ákvað að sama skapi að skilgreina
hreyfingu mjög vítt og vera alltaf
sátt ef ég náði þessu markmiði.
Að labba rösklega út í búð eða í
vinnuna tikkar til dæmis 100% í
boxið. Svo ákvað ég líka að ef ég
gerði eitthvað smá meira þá skyldi
ég vera rosalega ánægð með mig.
Þannig slepp ég alveg við samvisku­
bit og kem alltaf út sem sigurvegari.
Uppáhaldsborg utan landstein-
anna? París.
Hvert langar þig mest að
ferðast? Kína.
Hvaða hljómsveit eða tón-
listarmaður er mest spilaður á
Spotify-aðganginum þínum?
Ég hlusta mikið á útvarp en svo á
ég nokkra góða geisladiska sem
ég smelli á fóninn heima þegar
þannig stendur á mér. Mér finnst
Emilíana Torrini, Jim Croce, Bubbi
og Edith Piaff öll æðisleg og á erfitt
með að gera upp á milli. Þegar ég er
að vinna set ég stundum klassíska
tónlist í eyrun.
Hvað er síðasta myndband
sem þú horfðir á á Youtube? Ég
held að það sé eitthvert origami­
kennslumyndband sem ég horfði á
með dóttur minni.
Hvert er uppáhaldsjólalagið?
Heims um ból.
Hefurðu lent í lífsháska eða ann-
arri dramatískri lífsreynslu? Já,
ég hef oftar en einu sinni haldið að
ég væri að kveðja pabba minn í síð­
asta sinn vegna veikinda hans en
sem betur fer hefur hann sloppið
fyrir horn. Svo hef ég nokkrum
sinnum næstum því lent í alvar­
legum bílslysum á leiðinni austur
en sem betur fer alltaf sloppið.
Okkur barst til eyrna að bróðir
þinn væri Framsóknarmaður.
Hvernig eru fjölskylduboðin?
Ertu þú kannski sú eina sem
skerð þig úr í fjölskyldunni? Já,
mikið rétt. Einar Freyr var í fjórða
sæti fyrir Framsókn í Suðurkjör­
dæmi og er því varaþingmaður
flokksins. Fjölskylduboðin hjá
okkur eru alltaf fjörug og skemmti­
leg. Þar er auðvitað mikið rætt um
stjórnmál enda hefur mamma
lengi verið mjög virk í stjórnarmál­
um og er oddviti sveitarstjórnar í
Mýrdalshreppi. Afi minn var líka
mjög virkur í félagsstarfi. Það hefur
því alltaf verið partur af uppeldi
okkar systkina að ræða stjórnmál
en að sama skapi hefur líka alltaf
verið í lagi að vera ósammála um
málefni og takast á um hugmyndir.
Og þótt okkur systkinunum hitni
stundum í hamsi þá erum við
bestu vinir og látum stjórnmálin
ekki komast upp á milli okkar.
Blóðheit
Evrópukona en
bróðirinn
í Framsókn
Jóna Sólveig Elínardóttir, varaformaður
Viðreisnar og þingmaður flokksins í Suður-
kjördæmi, er nýliði á Alþingi. Hún er 31 árs
þriggja barna móðir með áhuga á handa-
vinnu og fær andlega útrás með því að skrifa
upp á gamla mátann, á brakandi pappír með
alvöru penna.
Jóna Sólveig Elà nardóttir þingmaður Viðreisnar
Fjórir ættliðir á Regnbogahátíð í Vík: amma, mamma og eldri stelpurnar mínar. Lautarferð í skógræktinni heima með ömmu Eyrúnu og stelpunum. Rauða torgið í Moskvu með Úlfi. Fjölskylduferð í Ottawa.
Snærós
Sindradóttir
snaeros@frettabladid.is
1 7 . d e s e m b e r 2 0 1 6 L A U G A r d A G U r44 h e L G i n ∙ F r É T T A b L A ð i ð