Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2016, Blaðsíða 10

FÉlagið08/14
Um tvö prósent hjúkrunarfræðinga eru karlar – og þeir eru
sömuleiðis í miklum minnihluta í flestum þeim störfum sem flokkast
myndu sem ummönnunarstörf. En af hverju gengur svona hægt að
breyta þessu hlutfalli – og er það endilega æskilegt? Við ræddum við
nokkra valinkunna einstaklinga um karla í kvennastörfum, hjúkrunar-
fræðinga af báðum kynjum og tvo sérfræðinga í jafnréttismálum, til
að fá betri mynd af stöðunni.
Betri starfsandi og jafnari laun
„Ýmsar rannsóknir sýna að starfsandi á blönduðum vinnustöðum er
betri en þar sem bara annað kynið vinnur, það er minna um einelti og
kynferðislega áreitni og það eru almennt færri vandamál á blönduð-
um skipulagsheildum en þegar þær eru einkynja,“ segir Rósa Guðrún
Erlingsdóttir, sérfræðingur í jafnréttismálum hjá velferðarráðuneytinu,
aðspurð um kosti þess
að jafna hlut kynjanna
í mismunandi
starfs stéttum.
Rósa tekur þátt í
vinnu við stefnumótun
um jafnréttismál en
24. október síðast-
liðinn voru tillögur
um framtíðarstefnu
í jafnréttismálum og
jafnrétti á vinnumark-
aði afhentar félags- og
húsnæðismálaráðherra. Stefnan er unnin að norræni fyrirmynd og
tillögur um að semja nýtt kennsluefni skipa þar stóran sess. „Okkur
langar til að útbúið verði kennsluefni og gerð verði upplýsingasíða á
netinu fyrir kennara og nemendur á miðstigi þar sem undirtónninn
væri hrein og bein vinnumarkaðsfræði – en efninu væri hins vegar
miðlað öðruvísi til krakkanna þannig að þeir gerðu sér betur grein
fyrir afleiðingum þess að velja sig frá stærðfræðinni eða þá að opna
ekki augun fyrir möguleikum hjúkrunarfræðistarfsins til dæmis. Við
viljum reyna að tala um þetta án þess að segja beint við krakkana:
„Þetta er svo kynjað.“
„Þarna leggjum við til minna
af átaksverkefnum en frekar
breytingar sem skila sér í gegnum
kerfið og eru til lengri tíma – og
samþéttum þetta betur. Við vitum
að þessi átaksverkefni skila oft ein-
hverjum árangri – í mjög skamman
tíma.“