Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2016, Blaðsíða 24

fólkið03/07
fyrir 40 árum útskrifaðist stór hópur hjúkrunarfræðinga frá
Hjúkrunarskóla Íslands, eða 84 einstaklingar. Sama ár og þessi hópur
hóf nám í Hjúkrunarskóla Íslands, alls níutíu og níu einstaklingar,
hófst nám í hjúkrunarfræði við Háskóla Íslands og í hönd fóru nokkur
ár sem hjúkrunarfræði var kennd á báðum stöðunum. Það ætti því
engum að koma á óvart að margir hjúkrunarfræðingar séu á næstu
árum að komast á eftirlaunaaldur og að fari sem horfi verði skortur á
hjúkrunarfræðingum á Íslandi miklu stærra vandamál en það er í dag.
Meðal þeirra sem úrskrifuðust 1976 voru Þóra Árnadóttir, deildar-
stjóri á B-7 á LSH í Fossvogi, en hún fer á eftirlaun nú í nóvember
eftir þrjátíu og eins árs starf sem deildarstjóri á Landspítala, og Nanna
Ólafsdóttir, lengst af sínum starfsferli yfirmaður birgðastöðvar við
Tunguháls. Nanna hóf töku lífeyris fyrir fjórum árum en vinnur enn
fulla vinnu.
Úr lögfræði í hjúkrun
Ragnheiður Gunnarsdóttir mælti sér mót við þær hollsystur á
skrifstofu Þóru og forvitnaðist um fjörutíu ár af hjúkrun. „Við erum
báðar stúdentar frá Menntaskólanum
í Reykjavík, sín á hvoru árinu,“ segir
Þóra. „Ég fór beint í lögfræði, hafði
gaman af sifjarétti, en þegar ég var
á öðru ári í lagadeild þurfti ég að
leggjast inn á spítala í 10 daga. Það
var mín fyrsta reynsla af sjúkrahúsum
og heilbrigðiskerfinu, og það varð
bara ekki aftur snúið í orðsins fyllstu
merkingu. Ég bara kolféll fyrir
sjúkrahúsumhverfinu, öllum þessum
samskiptum, en á þessum tímum
gerðu kvenlögfræðingar lítið annað
en rukka fólk og sjá um hjónaskilnaði.
Ég fór því aldrei í annars árs prófin í
lagadeildinni heldur í hjúkrunarskólann um haustið,“ segir Þóra. En
datt henni ekki hug að fara í háskólann í læknisfræði eða hjúkrun,
stúdent og lögð af stað í háskólanám ? „Nei,“ segir hún, „mig langaði
ekki í læknisfræði, fannst læknarnir miklu fjær fólkinu, það voru
„Mig langaði ekki í
læknisfræði, fannst
læknarnir miklu fjær
fólkinu, það voru sam-
skiptin í hjúkrun sem
heilluðu og hjúkrun í
Háskólanum, enginn
vissi hvernig það nám
yrði og útkoman úr
því.“